به گزارش سلامت جو به نقل از ایندیپندنت فارسی، نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که مصرف استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم، اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یا ناتوانی ذهنی در کودکان ارتباطی ندارد.
این مطالعه که روز سه شنبه در شبکه JAMA منتشر شد، داده های بیش از 2.4 میلیون کودک متولد شده در سوئد را از سال 1995 تا 2019، با پیگیری تا دسامبر 2021 تجزیه و تحلیل کرد. به گفته هیل، محققان در نهایت به این نتیجه رسیدند که هیچ ارتباطی بین مصرف استامینوفن در طول دوره وجود ندارد. حاملگی و اختلالات عصبی رشدی و این اختلالات می تواند به عوامل دیگری مرتبط باشد.
به گفته محققان، مقایسه شاخص ریسک مطلق [absolute risk/ میزان وقوع یک بیماری خاص در یک جمعیت خاص در یک بازه زمانی مشخص] خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان 10 ساله ای که در معرض استامینوفن قرار گرفتند، در مقایسه با کودکانی که در معرض استامینوفن نبودند، 1.33 درصد در مقابل 1.53 درصد بود. این میزان برای ADHD 2.46 درصد در مقابل 2.87 درصد و برای عقب ماندگی ذهنی 0.70 درصد در مقابل 0.82 درصد بود.
از آنجایی که تجزیه و تحلیل اولیه نشان داد که خطر ابتلا به اوتیسم، ADHD و عقب ماندگی ذهنی در میان کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری استامینوفن مصرف کرده‌اند، افزایش می‌یابد، محققان مطالعه دومی را بر روی خواهر و برادر انجام دادند.
با توجه به تجزیه و تحلیل گروه کنترل خواهر و برادر که مصرف استامینوفن توسط مادران در دوران بارداری یکی از آنها و عدم استفاده در بارداری دیگری را بررسی کردند، ارتباطی بین اختلالات رشد عصبی و مصرف استامینوفن گزارش نشد.
این تحقیق نشان داد که بین مصرف استامینوفن و اختلالات رشد عصبی رابطه علت و معلولی وجود ندارد.
با توجه به نتایج این تحقیق، یک عامل یا علت خاص و منحصر به فرد نمی تواند این رابطه را به تنهایی توضیح دهد، اما عوامل متعددی از جمله سلامت والدین و ویژگی های جمعیت شناختی مانند سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، درآمد، محل سکونت و وضعیت اجتماعی و اقتصادی. وضعیت ممکن است به صورت جداگانه و یا در ترکیب با یکدیگر، بر ارتباط مصرف استامینوفن و بروز این اختلالات تأثیر داشته باشند.
