به گزارش خبرآنلاین، به نظر می رسد طول عمر یک فرد با چهار عامل اجتماعی ازدواج، جنسیت، تحصیلات و نژاد مرتبط باشد.
به گزارش مهر به نقل از مدیسین نت، محققان گزارش می دهند که تعامل بین این چهار عامل به توضیح تفاوت های طول عمر بین افراد کمک می کند.
تیم تحقیقاتی به سرپرستی ماری پیر برگرون بوچر، استادیار دانشگاه سیدانسک در دانمارک، نتیجه‌گیری کرد: «یک تعامل پیچیده بین عوامل اجتماعی و فردی تعیین‌کننده سلامت وجود دارد و هیچ عامل تعیین‌کننده‌ای نمی‌تواند تغییرات کامل مشاهده شده در سراسر جهان را توضیح دهد. طول عمر.”
برای این مطالعه، محققان بر امید به زندگی نسبی یا تعداد سال هایی که یک فرد می تواند بین 30 تا 80 سال زندگی کند، تمرکز کردند.
این تیم داده های فدرال در مورد مرگ و میر و جمعیت ایالات متحده را بین سال های 2015 و 2019 تجزیه و تحلیل کرد و بررسی کرد که چگونه ترکیبی از این چهار عامل می تواند بر خطر مرگ زودرس یکی از 11 علت اصلی مرگ در ایالات متحده تأثیر بگذارد. کشور را تحت تاثیر قرار دهد.
نتایج نشان می دهد که بین افرادی که کمترین و طولانی ترین امید به زندگی را دارند 18 سال تفاوت وجود دارد.
مردان سفیدپوست با دیپلم دبیرستان یا کمتر که هرگز ازدواج نکرده بودند، کمترین امید به زندگی را داشتند، یعنی حدود 37 سال بیشتر از 30 سالگی.
از سوی دیگر، زنان متاهل سفیدپوست با مدرک دانشگاهی انتظار داشتند تا 55 سال بعد از 30 سالگی زندگی کنند.
محققان دریافته اند که ویژگی های فردی باعث افزایش یا کاهش امید به زندگی می شود. برخی از عوامل باعث افزایش سال های زندگی فرد می شود، در حالی که برخی دیگر باعث کوتاه شدن آن ها می شود.
به عنوان مثال، طبق این مطالعه، داشتن دیپلم دبیرستان یا کمتر، امید به زندگی نسبی را تقریباً چهار سال کاهش می دهد.
اما متاهل بودن و زن بودن، امید به زندگی نسبی را تا پنج سال افزایش می دهد – بنابراین می توان انتظار داشت که یک زن متاهل با دیپلم دبیرستان، امید به زندگی بهتر از متوسط داشته باشد.
در مثالی دیگر، مدرک دانشگاهی امید به زندگی نسبی را تقریباً چهار سال افزایش می‌دهد، اما مجرد بودن و مرد بودن آن را نزدیک به پنج سال کاهش می‌دهد. بنابراین، به گفته محققان، یک مرد مجرد با تحصیلات خوب می تواند امید به زندگی کمتر از متوسط داشته باشد.
محققان دریافتند که ازدواج و تحصیلات عالی همیشه خطر مرگ زودهنگام را در افراد کاهش می دهد.
و زنان به طور کلی نسبت به مردان برای همه علل مرگ و میر به جز برخی سرطان ها و بیماری آلزایمر مزیت بیشتری برای بقا دارند.
با این حال، نژاد نقش پیچیده تری در امید به زندگی دارد.
برخی از علل مرگ افراد سفیدپوست بیشتری را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند خودکشی، جراحات، بیماری مزمن ریه و سرطان ریه. برخی دیگر، مانند بیماری کبد، اسپانیایی ها را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که بیشتر علل مرگ و میر بر سیاه پوستان در سطح جهان تاثیر می گذارد.
این تیم نتیجه گرفت: «داشتن یک ویژگی که با مرگ و میر بالاتر همراه است، اغلب معیار کافی برای در نظر گرفتن در معرض خطر بالای مرگ و میر نیست، اما خطر با تعداد این ویژگی ها افزایش می یابد. علاوه بر این، همه عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت تأثیر یکسانی بر امید به زندگی و مرگ و میر ندارند.
۴۷۲۳۶
منبع:خبرآنلاین
