پوریا عادلی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه گلیوبلاستوم (GBM) بدخیم ترین نوع تومور مغزی در بزرگسالان اظهار داشت: این نوع تومور مغزی همواره یکی از سخت ترین چالش ها در زمینه انکولوژی شناخته شده است و با وجود پیشرفت های اخیر در روش های درمانی مانند جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و استفاده از زمینه های درمانی تومور، میزان بقا در بیماران مبتلا به GBM ناامید کننده است.
وی با بیان اینکه به ویژه در موارد مکرر (rGBM) که گزینه های درمانی محدودتر و چالش برانگیزتر می شود، نیاز به راهکارهای نوآورانه و موثر احساس می شود، افزود: در این راستا محققان مرکز جامع سرطان رازول یک پارک مطالعه بازگشت کننده انجام داده اند که نتایج آن می تواند امید تازه ای به بیماران مبتلا به GBM راجعه بدهد، این تحقیق به بررسی اثرات نسبی دو روش درمانی می پردازد. بواسیزومابیک پادزهر آنژیوژنزو گاما نایفیک شکل پیشرفته از رادیوسرجریبررسی بقای بدون پیشرفت (PFS) و بقای کلی (OS) در بیماران مبتلا به GBM در اولین عود.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیو انکولوژی ایران تصریح کرد: یافته های این تیم تحقیقاتی نشان می دهد که بیماران تحت درمان ترکیبی هستند بواسیزوماب و گاما نایف میانگین PFS طولانی‌تری را پس از عود و سیستم‌عامل متوسط طولانی‌تری نسبت به آنچه قبلاً در متون علمی گزارش شده بود تجربه کردند. برای مدیریت بیماران مبتلا به GBM عود کننده موثر در نظر گرفته شده است.
سلول ها گلیوبلاستوم و نقش کلیدی در رشد تومور دارد
او تاکید کرد که به طور خاص سلول ها گلیوبلاستوم تولید بالای فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) نقش کلیدی در آنژیوژنز و رشد تومور در آن نقش دارد، او گفت: بواسروماببا مهار VEGF، می تواند به کنترل این فرآیندها و کاهش رشد تومور کمک کند. از طرفی جراحی گاما نایف با ارسال دوز بالایی از تابش دقیقاً به ناحیه تومور، قادر است سلول های تومور را از بین ببرد و در نتیجه به کنترل رشد تومور کمک کند.
عادلی خاطرنشان کرد: یافته های این مطالعه که بیشترین جمعیت نمونه از بیماران تحت درمان با این رژیم ترکیبی را ارائه کرد، نشان می دهد که این درمان ترکیبی می تواند نتایج بهتری نسبت به استفاده از هر یک از این دو روش درمانی به صورت جداگانه ارائه دهد. ، این نتایج تایید می کند که رویکردها چند مدل و ترکیبات می توانند در مدیریت یک بیماری پیچیده مانند GBM موثر باشند.
وی در خصوص پیشرفت این مطالعه در بقای بیماران گفت: علیرغم نتایج امیدوارکننده این مطالعه با محدودیت هایی مانند طراحی بازگشت کننده خود و با احتمال سوگیری انتخاب مواجه بود، با این حال، این تحقیق می تواند مبنایی برای انجام کارآزمایی های بالینی آتی باشد که به طور خاص به بررسی اثربخشی این رویکرد ترکیبی در مدیریت GBM عودکننده می پردازد، می توان امیدوار بود که این یافته ها منجر به نتایج بیشتر شود. بهبودها منجر به درمان GBM شده و در نهایت به بهبود میزان بقای بیماران مبتلا به این بیماری کمک می کند.
