به گزارش خبرگزاری مهر، عزیزه فرزین مهر متخصص طب ورزشی با بیان اینکه کوتاهی عضلات پشت ران باعث چرخش لگن به سمت عقب و کاهش قوس طبیعی کمر می شود، افزود: این تغییر مکانیکی فشار بیشتری به دیسک کمر و مفاصل وارد می کند و عضلات صاف کننده کمر را مجبور به کار بیش از حد می کند که در نهایت منجر به خستگی و درد عضلات می شود.
فرزینمهر تصریح کرد: محدودیت حرکتی ناشی از کوتاهی عضلات پشت ران باعث درگیر شدن بیش از حد ستون فقرات کمری هنگام خم شدن به جلو می شود و این حرکت جبرانی باعث تحریک ساختارهای حساس مانند دیسک و رباط ها شده و احتمال آسیب و درد را افزایش می دهد.
وی تاکید کرد: افرادی که عضلات همسترینگ کوتاهی دارند معمولا الگوی حرکتی نامناسبی دارند و به جای استفاده از مفصل ران از ستون فقرات کمری برای بلند کردن اشیا استفاده می کنند که فشار مضاعفی به مهره های کمر وارد می کند. همچنین ضعف عضلات متقابل مانند فلکسورهای ران و کاهش فعالیت عضلات سرینی ماکسیموس، ناپایداری لگن را تشدید می کند و کمردرد را پایدارتر می کند.
این متخصص طب ورزشی در گفت و گو با رادیو سلامت توصیه کرد: تمرینات کششی روزانه برای عضلات پشت ران و سایر گروه های عضلانی بهترین راه برای پیشگیری از کمردرد مزمن است.
