چگونه فرزندان خود را از اضطراب نجات دهیم؟ – آژانس خبری مهر ایرانی و اخبار جهانی

Farzaneh Ameri ، روانشناس در گفتگو با خبرنگار Mehr در مورد سلامت روانی کودکان در شرایط بحرانی فعلی ، گفت: “در شرایط بحرانی ، اولین قدم برای حمایت از سلامت روانی کودکان ، حفظ آرامش و آرامش والدین خود است ؛ والدین باید ابتدا به سلامت روانی خود توجه کنند تا بتوانند از نظر روانی از فرزندان خود حمایت شوند.

وی گفت: “یكی از مؤثرترین راه حل ها ، كاهش میزان اخبار است ، به این معنی كه والدین می توانند زمان خاصی را برای پیروی از اخبار انتخاب كنند تا هر دو در صورت وقایع باشند و فرزندان در معرض اضطراب اخبار قرار نگیرند.” حضور مداوم والدین در رسانه های اجتماعی یا تماشای اخبار و به ویژه گفتن آن در حضور فرزندان ، می تواند حس ناامنی و نگرانی را تشدید کند.

Ameri اذعان کرد: بسیاری از کودکان در بازی های روزمره خود به موضوعات جنگ و بحران های منطقه ای اشاره می کنند ، حتی اگر اطلاعات دقیق یا کاملی در این زمینه ندارند. این نشان می دهد که کودکان به طور غیرمستقیم تحت تأثیر رفتار و واکنش والدین هستند. بنابراین ، حفظ رفتار طبیعی و جلوگیری از ظاهر و اضطراب نقش مهمی در انتقال احساس امنیت برای کودکان دارد.

وی هشدار داد: والدین باید با مشاهده بازی ها و مکالمات غیرمستقیم میزان اطلاعات و احساسات کودک را اندازه گیری کنند. در صورت لزوم ، اطلاعات نادرست یا ناقص می توانند به زبان ساده متناسب با سن کودک اصلاح شوند.

چگونه نگه داشتن نظم روزمره به کاهش اضطراب کودکان در شرایط بحرانی کمک می کند؟

این روانشناس گفت: “در شرایط بحرانی مانند جنگ یا تنش های منطقه ای ، حفظ نظم زندگی روزمره یکی از مؤثرترین راه ها برای ایجاد احساس امنیت در کودکان است.” اگرچه ممکن است برنامه هایی مانند سفر یا اقدامات فوری تغییر کند ، اما ترتیب اصلی زندگی ، از جمله خواب ، وعده های غذایی و برنامه های روزانه ، نباید بی نظم باشد.

وی افزود: “خواب کافی و تغذیه مناسب نه تنها برای سلامت جسمی بلکه برای سلامت کودک نیز مهم است.” به خصوص هنگامی که خبرهای نگران کننده ای وجود دارد ، داشتن یک خواب آرام می تواند احساس آرامش را به کودک و والدین منتقل کند. تجربیات شخصی برخی از والدین نیز نشان می دهد که شبهایی که در محیط آرام تر هستند ، صبح روز بعد مردم روز خود را شروع می کنند.

Ameri توصیه کرد: وظیفه اصلی والدین در این شرایط کاهش نگرانی های کودک و مشاهده علائم اضطراب است. اگر علائم ترس ، بی قراری یا تغییر رفتار وجود دارد ، نباید در صورت لزوم با روانشناس یا روانپزشک مشورت کرد.

وی همچنین گفت که استفاده از تلفن های همراه و شبکه های اجتماعی برای کودکان نیز باید به شدت محدود شود. از آنجا که حتی دیدن چند تصویر یا صحنه های خبری ممکن است باعث اضطراب شدید کودک شود. والدینی که در حفظ صلح موفق می شوند نیز صلح را به فرزندان خود منتقل می کنند.

روانشناس گفت ، روش هایی مانند دوش گرفتن ، تکنیک های تنفس عمیق یا تمرینات آرامش می تواند به والدین کمک کند تا آنها را آرام نگه دارند. یکی از ساده ترین تکنیک ها تمرین بالون با کودک است که به عنوان یک بازی هم تنفس و هم ابزاری برای کاهش استرس است.

“ابزارهای درمانی موثری برای کاهش استرس وجود دارد ؛ از جمله بازی درمانی و داستان پردازی. بازی هایی مانند” عمه “یا” تکالیف “می توانند فرصتی را برای کودک فراهم کنند تا تنش ها را در تخیل بیان کند. در داستان پردازی ، والدین می توانند با ساختن داستانهای تعاملی که کودک درگیر آن است ، به آنها اجازه دهند تا احساسات خود را بیان کنند.

Ameri اذعان کرد: نقاشی همچنین ابزاری مؤثر برای تخلیه احساسات کودکان است. والدین می توانند هر دو احساسات پنهان کودک را درک کنند و به آنها در ابراز اضطراب کمک کنند. همچنین ، استفاده از مواردی مانند خمیر و سایر ابزارهای خلاق نقش مهمی در کاهش استرس روحی کودکان دارد. به طور کلی ، ایجاد یک محیط پایدار ، آرام و منظم در خانه بهترین راه برای حمایت از سلامت روان کودکان در موقعیت های بحرانی است.

نیاز به همدلی در خانواده و محافظت از سلامت روانی کودکان در بحران های جنگ

این روانشناس تأکید کرد: هنگامی که اخبار مربوط به حملات به مراکز پزشکی و بیمارستان های کودکان در رسانه ها منتشر می شود ، حفظ آرامش در فضای خانواده به یک نگرانی جدی برای والدین و روانشناسان تبدیل شده است. در چنین شرایطی ، نقش خانواده و راه مقابله با این بحران می تواند تأثیرات طولانی مدت بر سلامت روانی کودکان داشته باشد.

وی گفت: “اولین و مهمترین اقدام تقویت روابط عاطفی بین والدین و فرزندان با رویکرد همدلی است.” در حقیقت ، افزایش تعامل با کودک باید با هدف کاهش اضطراب و القاء احساس امنیت ، افزایش تنش یا ترس انجام شود.

عامری گفت: والدینی که نمی دانند در چنین شرایطی چه کاری انجام دهند می توانند از تکنیک های ساده اما مؤثر بهره مند شوند. تکنیک هایی مانند بازی های تعاملی ، تنفس عمیق ، سرگرمی خلاق و تمرینات آرامش.

وی گفت: “از طرف دیگر ، برخی از والدین با مشاهده حملات مکرر به مراکز پزشکی در نوار غزه و سکوت نسبی نهادهای بین المللی ، احساس خشم ، ناامیدی و ناتوانی را تجربه می کنند.” در این میان ، سکوت سازمان بهداشت جهانی در مورد حملات به امکانات پزشکی و کادر پزشکی نگرانی هایی را برانگیخته است.

سکوت سازمان بهداشت جهانی

امری گفت: “ما برای صلح ، سلامت روانی و کرامت انسانی آموزش دیده ایم.” سکوت در برابر خشونت سازمان یافته علیه بیماران ، کودکان و کادرهای درمانی نه تنها غیراخلاقی بلکه غیر انسانی است.

وی گفت: “درمانگران همیشه در تلاشند تا به بیماران و خانواده ها امیدوار باشند.” اما هنگامی که خشونت به طور سیستماتیک اعمال می شود و واکنشی نیست ، مهمترین کار ما در سطح خانواده محافظت از روان کودکان است. زیرا اگر امروز مراقب نباشیم ، در آینده با نسلی روبرو خواهیم شد که با اضطراب ، ترس و ناتوانی در همدلی وارد جامعه می شود.

روانشناس خاطرنشان كرد: ما نباید اجازه دهیم كه كودكان قربانی دوم جنگ شوند. قربانی صرفاً از نظر جسمی بلکه از نظر روحی نیست. پیشگیری در این مرحله بسیار مهم است و به همان اندازه که پناهگاه جسمی ضروری است.

Ameri خاطرنشان کرد: ابزارهایی مانند داستان پردازی ، نقاشی ، بازی های خیالی و مکالمات هدفمند با کودکان می توانند به تخلیه احساسات و کاهش استرس آنها کمک کنند. برای والدین مهم است که احساسات خود را در مواجهه با بحران کنترل کنند و از واکنش های عاطفی جلوگیری کنند تا کودکان بتوانند با الگویی از مقاومت ، امید و سلامت روانی روبرو شوند.