پپتیدهای بیولوژیکی فعال می توانند به طور انتخابی عوامل بیماری زا خاص را مهار کرده و یک محیط سالم دستگاه گوارش ایجاد کنند. آنها همچنین می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهند.
به گفته Deutsche Welle ، شیر شتر حاوی آلرژن اصلی شیر به نام “بتا-لاکتوگلوبولین” (β-LG) نیست و بنابراین می تواند یک جایگزین گاه به گاه تر برای شیر گاو باشد. در حقیقت ، سطح لاکتوز در شیر شتر پایین تر از شیر گاو است و می تواند گزینه بهتری برای افرادی باشد که دارای عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به شیر هستند.
عدم تحمل لاکتوز یک بیماری شایع است که در اثر “کمبود لاکتاز” ایجاد می شود ، آنزیم مورد نیاز برای هضم قند در لبنیات به نام لاکتوز است. این می تواند بعد از مصرف لبنیات باعث نفخ ، اسهال و درد شکم شود.
شیر گاو معمولاً بین 1 تا 2 درصد آب ، 0.5 تا 2.5 درصد چربی ، 0.5 تا 2.5 درصد پروتئین و 4.3 درصد لاکتوز دارد.
در مقابل ، شیر شتر از 2 تا 5 درصد آب تشکیل شده است. میزان پروتئین آن از 0.5 ٪ تا 4.9 ٪ متغیر است ، چربی از 0.5 تا 2.5 ٪ و سطح لاکتوز از 0.5 تا 4.3 ٪ متغیر است.
شیر فعلی در حال حاضر حدود 2 درصد از تولید شیر جهانی است. تولید شیر شتر بعد از بوفالو ، بز و گوسفند در مکان چهارم قرار دارد.
شیر شتر همچنین چربی اشباع کمتری نسبت به شیر گاو دارد و ویتامین C ، ویتامین های B ، کلسیم ، آهن و پتاسیم را فراهم می کند. علاوه بر این ، شیر شتر منبع خوبی از چربی های سالم مانند اسیدهای چرب با چین بالا ، اسیدهای لینولئیک و اسیدهای چرب اشباع نشده است و می تواند سلامت مغز و قلب را بهبود بخشد.
نشان داده شده است که شیر شتر باعث کاهش قند خون و بهبود حساسیت به انسولین به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 می شود. در همین حال ، شیر شتر حاوی ترکیباتی است که به نظر می رسد با عوامل بیماری زا مختلف مبارزه می کنند. دو مؤلفه اصلی فعال شیر شتر “لاکتوپرین و ایمونوگلوبولین ها” هستند که پروتئین هایی هستند که ممکن است سلامت سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشند.
٤٧٢٣٦
منبع:خبرآنلاین
