چطور میگرن را در بارداری کنترل کنیم؟

اینکه چگونه بارداری ممکن است بر میگرن شما تأثیر بگذارد و چگونه آنها را مدیریت خواهید کرد، یک سوال رایج برای زنانی است که میگرن دارند و در تلاش برای باردار شدن هستند یا باردار شده اند. مسائل کلیدی شامل چه داروهایی برای استفاده بی خطر هستند و آیا حملات شما تغییر می کند؟

تغییرات هورمونی یک محرک رایج برای زنان مبتلا به میگرن است. در دوران بارداری، سطح استروژن به شدت افزایش می یابد، در حالی که سطح پروژسترون کاهش می یابد و در اواخر بارداری دوباره افزایش می یابد.

به طور کلی، میگرن در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بهبود می یابد. این بهبود ممکن است به دلیل افزایش سطح استروژن و افزایش سطح هورمون های طبیعی تسکین دهنده درد (اندورفین) باشد.

این هورمون ها در دوران بارداری چندین برابر بیشتر هستند و اگرچه تسکین حملات میگرنی ممکن است در طول بارداری ادامه داشته باشد، اما سطح آنها پس از زایمان کاهش می یابد و معمولاً باعث بازگشت حملات میگرنی می شود.

با این حال، همه افراد بهبودی در میگرن خود به خصوص در هفته های اولیه بارداری مشاهده نمی کنند. برای برخی از زنان، میگرن آنها بی تاثیر است. برخی از زنان در دوران بارداری تشدید میگرن را تجربه می کنند، اگرچه این امر نادر است.

در دوران شیردهی، سطوح پایدار استروژن همچنان در برابر سردردهای مکرر بعد از بارداری محافظت می کند.

به همان اندازه که تحت تاثیر تغییرات هورمونی قرار می گیرید، می توانید هرگونه محرک حمله میگرنی مانند کمبود خواب، استرس، وعده های غذایی از دست رفته و کم آبی بدن را شناسایی کنید.

برنامه ریزی برای بارداری

اگر به طور منظم برای میگرن خود دارو مصرف می کنید و قصد بارداری دارید، باید برای مدیریت میگرن قبل و در طول بارداری، پس از زایمان و در دوران شیردهی به پزشک مراجعه کنید.

میگرن بدون هاله در بارداری

مطالعات نشان می دهد که میگرن بدون اورا پس از سه ماهه اول در حدود 7 زن از 10 زن بهبود می یابد. این احتمالاً به دلیل تأثیر سطوح پایدار استروژن است.

میگرن با هاله در بارداری

اگر با او میگرن را تجربه می کنید، احتمال ادامه حملات در دوران بارداری بیشتر است. اگر برای اولین بار در دوران بارداری میگرن را تجربه می کنید، احتمالاً با آن مرتبط است.

اگر فکر می کنید برای اولین بار در دوران بارداری دچار میگرن می شوید، مهم است که به پزشک عمومی خود مراجعه کنید تا در صورت لزوم علل سردرد شما بررسی و درمان شود.

مصرف دارو در دوران بارداری

در دوران بارداری و شیردهی بهتر است تا حد امکان از مصرف دارو خودداری شود.

اگر از هر گونه درمان پیشگیرانه استفاده می کنید، باید با پزشک خود در مورد قطع آنها صحبت کنید. با این حال، اگر حملات میگرنی رخ دهد و خطری برای شما و کودک شما ایجاد کند، پزشک ممکن است درمان های ایمن تری را توصیه کند.

بیشتر شواهد برای ایمنی داروها در بارداری از تجربه جمع آوری شده است زیرا این داروها را نمی توان بر روی زنان باردار یا شیرده آزمایش کرد. این بدان معنی است که توصیه ها برای درمان های دارویی برای میگرن در بارداری معمولاً با احتیاط انجام می شود.

با این حال، سردردهای کنترل نشده می تواند منجر به استرس، کم خوابی، افسردگی و دریافت ناکافی مواد مغذی شود که به نوبه خود می تواند اثرات مضری بر مادر و نوزاد داشته باشد.

بنابراین، اگر درمان‌های غیردارویی مؤثر واقع نشدند، می‌توان با مشورت پزشک، با در نظر گرفتن تمام مزایا و خطرات احتمالی، یک گزینه درمانی انتخاب کرد. با مشورت با پزشک، اطلاعات گسترده ای در مورد داروهای مختلف و بارداری به دست می آورید.

درمان حمله حاد میگرن

اگر درمان دارویی ضروری باشد، بسته به سابقه پزشکی فرد و سایر شرایط ممکن است گزینه های درمانی انتخاب شوند:

• پاراستامول: در دوران بارداری و شیردهی بی خطر تلقی می شود که در اولین علائم حمله باید به صورت محلول مصرف شود.
• ایبوپروفن: ممکن است در سه ماهه اول و دوم در نظر گرفته شود اما در سه ماهه سوم به دلیل افزایش خطر عوارض اجتناب شود. اگر بعد از سه ماهه دوم از NSAID استفاده شده باشد، ممکن است نیاز به مراجعه به متخصص زنان و زایمان داشته باشید.
• 2،3 تریپتان: سوماتریپتان در بارداری و شیردهی ترجیح داده می شود زیرا تجربه بیشتری در مورد استفاده از آن وجود دارد. چندین دفتر ثبت بارداری بزرگ که بیش از 3000 حاملگی را پوشش می دهند، استفاده از تریپتان های دیگر (از جمله ریزاتریپتان، زولمی تریپتان و آلتریپتان) را تجزیه و تحلیل کرده اند و هیچ نقص مادرزادی عمده ای پیدا نکرده اند. با این حال، ممکن است به مشاوره متخصص نیاز باشد، به خصوص اگر مشکلات پزشکی دیگری وجود داشته باشد.

احتمالاً بهتر است از دومپریدون و متوکلوپرامید در سه ماهه اول پرهیز کنید، اما این انتخابی است که باید با پزشک خود در میان بگذارید.کلینیک های سردرد ممکن است یک بلوک عصب پس سری بزرگتر ارائه دهند، که تزریق کوچکی از یک بی حس کننده موضعی و استروئید در پشت سر، زیر پوست، به عضله اطراف عصب بزرگ درگیر در اختلالات سردرد است. این یک روش سریع است که می تواند علائم شما را برای هفته ها یا ماه ها تسکین دهد و در دوران بارداری بی خطر است.

درمان پیشگیرانه

توصیه می شود برای تعیین ایمن ترین درمان برای شما با یک متخصص مشورت کنید. دوزهای پایین پروپرانولول و آمی تریپتیلین به طور ایمن برای برخی افراد استفاده شده است، اما همه این دوزها به صورت فردی تعیین می شوند و خطرات عدم درمان را می سنجند.

در صورت وجود، تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال تک پالس (دستگاه sTMS) در دوران بارداری و شیردهی ایمن در نظر گرفته می شود (هم برای درمان حاد و هم برای پیشگیری).

سه ماه اول بارداری

در طول سه ماهه اول، علائم بارداری می تواند میگرن شما را بدتر کند. تهوع صبحگاهی می تواند به این معنی باشد که شما تمایل به خوردن و نوشیدن کمتر دارید که می تواند باعث کاهش قند خون و کم آبی بدن شود. اگر مراقب نباشید، این می تواند میگرن شما را بدتر کند. برای جلوگیری از این امر، باید سعی کنید وعده های غذایی کوچک و مکرر بخورید و آب بنوشید.

بعد از تولد

برای برخی از زنان، میگرن با بازگشت قاعدگی عود می کند. برخی از مادران چند روز پس از زایمان متوجه حمله بد میگرنی می شوند که ممکن است به دلیل کاهش ناگهانی سطح استروژن پس از زایمان باشد. خستگی، کم آبی، خواب نامنظم و قند خون پایین بعد از زایمان ممکن است در این امر نقش داشته باشد.

شیر دادن

اگر به نوزاد خود شیر می دهید، بهتر است تا حد امکان از مصرف دارو خودداری کنید، زیرا نوزاد تمام آنچه را که از طریق شیر مصرف می کنید دریافت می کند. در صورت امکان بهتر است از مصرف دارو خودداری شود.

اگر درمان‌های غیردارویی مؤثر نبود، می‌توانید با مشورت پزشک، با در نظر گرفتن تمام مزایا و خطرات احتمالی، یک گزینه درمانی را انتخاب کنید.

اینها می توانند مسکن های ساده ای برای هنگام حمله میگرن باشند، مانند ایبوپروفن و پاراستامول که می توانند به طور معمول در دوران شیردهی مصرف شوند، اگرچه باید از آسپرین به عنوان مسکن خودداری شود.

مصرف سوماتریپتان در دوران شیردهی بی خطر است زیرا مقادیر بسیار کمی از دارو در شیر مادر یافت می شود. شواهد کمتری برای سایر تریپتان‌ها جمع‌آوری شده است، بنابراین بهتر است در صورت شیردهی به مدت 24 ساعت پس از استفاده از این تریپتان‌ها به عنوان یک اقدام احتیاطی، شیر مادر را دور بریزید.

اگر به درمان های پیشگیرانه برای میگرن خود نیاز دارید یا از آنها استفاده کرده اید، باید این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.

اگر در دوران شیردهی نیاز به مصرف آسپرین یا سایر داروهای غیر توصیه شده مانند داروی ضد بیماری متوکلوپرامید دارید، بهتر است تا 24 ساعت پس از آخرین دوز از شیردهی خودداری کنید. در حالت ایده آل، مقداری شیر دوشیده را برای چنین مواقعی در فریزر نگه دارید.

در غیر این صورت باید فرمول بدهید. اگرچه ممکن است انجام این کار احساس ناراحتی کند، بهتر است شیر ​​را در زمان‌های معمولی شیردهی دوش دهید، اما این شیر باید دور ریخته شود، که می‌تواند به کاهش ناراحتی کمک کند زیرا سینه‌ها پر از شیر می‌شوند و از گرفتگی آن جلوگیری می‌کند. به کاهش تولید شیر کمک می کند.

طب مکمل و جایگزین

درمان‌های غیردارویی مطمئناً می‌توانند مفید باشند و ماساژ، طب سوزنی، ریلکسیشن و بیوفیدبک توسط برخی افراد مفید بوده است. برخی از زنان همچنین دریافتند که اعمال گرما یا سرما به سر می تواند مفید باشد.

همچنین بسیاری از زنان در دوران بارداری ترجیح می دهند به جای داروهای سنتی از داروهای مکمل و جایگزین مانند هومیوپاتی و داروهای گیاهی استفاده کنند، زیرا آنها را خفیف تر می دانند.

با این حال، برخی از درمان های مکمل می توانند اثرات ناخواسته ای بر بارداری شما داشته باشند، درست مانند داروهای معمولی. به عنوان مثال، برخی از زنان ماساژ رایحه درمانی را بسیار مفید می دانند و ممکن است ندانند که از برخی روغن های ضروری (مانند رزماری) باید اجتناب شود.

درمان رفلکسولوژی همیشه در دوران بارداری توصیه نمی شود و تمام داروهای مکمل باید زیر نظر پزشک متخصص مصرف شوند. در دوران بارداری نباید از داروهای ضد تب استفاده کرد.

بهترین توصیه این است که تا حد امکان داروی کمتری و در صورت نیاز با کمترین دوز موثر مصرف کنید. استفاده از هر دارو یا داروی گیاهی برای درمان میگرن در دوران بارداری و در دوران شیردهی تعادل بین خطر و فایده است که با مشاوره پزشکی انجام می شود.

هر دارویی که مصرف می کنید باید در یادداشت های بارداری خود ثبت شود.

تا جایی که می توانید، سعی کنید فعالیت ها را متعادل کنید و استراحت کافی داشته باشید تا در صورت امکان از حملات میگرنی جلوگیری کنید.