براساس گروه اجتماعی آژانس خبری TASNIM ، دفتر مطالعات اجتماعی مرکز تحقیقات Majlis در گزارشی با عنوان “بررسی برنامه پزشکی خانواده در اسناد برنامه های بالادست و برنامه های شهری و قوانین برنامه شهری در ایران” اظهار داشت که موضوعات بی شماری در این زمینه وجود دارد سیستم خدمات کشور ، توجه دولتهای مختلف او به “پزشکی خانوادگی” به عنوان یکی از سیاست های اصلاحات در سیستم بهداشت و درمان متمرکز شده است ، که پس از گذشت بیش از دو دهه ، علی رغم اجرای برنامه های پراکنده و نسخه های پزشکی خانواده از سازمان های مختلف ، و همچنین تکرار این وظیفه قانونی در برنامه های توسعه در مواجهه با نقاط قوت و ضعف آن ، هیچ ارزیابی جامع و کافی وجود ندارد ، به خصوص برای گسترش برنامه در سراسر کشور.
این مطالعه با هدف شناسایی موضوعات پیش آزمون نسخه پزشکی خانواده خانواده در استان های فارس و مازندران ، ضمن طبقه بندی مهمترین موضوعات ، راهکارهایی را برای ارتقاء وضعیت فعلی ، به ویژه برای استفاده از سیاستگذاران و مدیران برای گسترش این امر فراهم می کند. برنامه به همه شهرهای کشور.
بر اساس یافته های این مطالعه ، موضوعاتی که بر اساس مهمترین نقش این پروژه و برای زمینه های مدیریت منابع انسانی از جمله جبران خسارت ، استخدام ، استخدام و استفاده ، آموزش ، ارزیابی و مدیریت عملکرد ، توضیحات شغلی و بسته خدمات مشخص شده است. زیرساخت ها و پشتیبانی از برنامه پزشکی خانواده شامل ساختار و سازماندهی اجرای پروژه ، فناوری های اطلاعات و ارتباطات ، بودجه و منابع مالی و آگاهی و مشارکت عمومی است. وجود موضوعات بیشمار در لایه های مختلف باعث شده است که برنامه پزشکی خانواده و سیستم ارجاع به اهداف خود در ارتقاء سلامت نرسد.
مطالعات توسط مرکز تحقیقات Majlis نشان می دهد که اگرچه نسخه پزشکی شهری خانواده در سال 2012 مقدار سرانه کافی بود ، اما پس از چند سال به دلیل عدم افزایش سرانه تورم ، دیگر از نظر اقتصادی قابل استفاده نبود و حتی مراقبت های بهداشتی حقوق کارگران به عنوان بخشی از پذیرش پزشک. خانواده در سال 1402 کمتر از حداقل حقوق مصوب در کشور بودند. از طرف دیگر ، تعدد مسئولیت های تعریف شده برای پزشک خانواده ، کسر بیمه گذاران ، عدم امنیت شغلی و آموزش پزشکی و آموزش تخصصی پزشکی در میان بوده است عوامل مؤثر در کاهش جذب یا بقای پزشکان خانواده. علاوه بر این ، تمرکز اصلی مشوق ها در طراحی در سطح اول خدمات و توجه کمتر به سطوح بالاتر منجر به خروج غیرقابل پیش بینی برخی از پزشکان شده است.
براساس این گزارش ، یکی از اصول اولیه پشتیبانی از طراحی پزشکی خانواده ، هماهنگی در لایه های سازمانی و سازمانی است که هم در طراحی و هم در اجرای نقص داشته اند. از زمان تصویب این طرح ، تنها یک جلسه از دفتر مرکزی برنامه پزشکی خانواده با مشارکت رئیس جمهور وقت آن زمان برگزار شده است که منجر به تصویب سند 02 در هیئت مدیره شده است. همچنین ، در زمینه تأمین مالی ، بررسی قوانین سالانه بودجه نشان می دهد که خط بودجه برای پزشکی خانواده و سیستم ارجاع در سالهای گذشته در نوسان بوده و کمتر از تخمین ها برای گسترش و حتی حفظ وضعیت خانواده موجود خانواده است در سالهای مورد نظر
گزارش مرکز تحقیقات Majlis بیان می کند که عدم ادغام و عملکرد سیستم های مختلف بهداشتی که ستون مهمی از اطلاعات یکپارچه برای ارزیابی و نظارت است ، دلیل عدم وجود زمینه مناسب برای برنامه ای است که کاربر دوستانه نیست. ، اطلاعات غیر مفید و غیر مفید. تعریف مکرر قطعی از سیستم ها چالش های ارزیابی و نظارت برنامه است.
مرکز تحقیقات Majlis این گزارش را ادامه می دهد ، مانند تعریف دقیق وظایف بین آژانس های ملی و محلی در پروژه پزشکی خانواده به عنوان یک پروژه اولویت ملی ، حداکثر استفاده از ظرفیت رسانه های رسمی و عمومی برای ترویج ، پرورش و ترویج برنامه ، مکانیسم های انگیزشی مؤثر و مبتنی بر ایجاد کنید. بستر کاربر برای افراد و بازیگران مختلف در این برنامه برای تشویق حداکثر مشارکت در اجرای آن و همچنین استفاده از ظرفیت های غیر دولتی ، استارتاپ ها و هوش مصنوعی در مراحل مختلف از طراحی تا اجرای و تجدید نظر و ارتقاء و استقرار جذاب و بر اساس عملکرد جبران خسارت ، به ویژه با تمرکز بر سود بازیگران مختلف در اجرای برنامه بهتر و به منظور بهبود شاخص های بهداشتی ، کارآیی سیستم تأمین مالی با تأکید بر تأمین اعتبار پایدار و خریدهای بهداشتی به جای درمان ، تقویت زیرساخت های اطلاعاتی و تصمیم گیری در مورد درج از اطلاعات کاربردی ، ساده سازی و سیستم های اطلاعاتی دوستانه کاربر ، ادغام سیستم ها و توسعه سوابق بهداشت الکترونیکی ، تقویت مسائل پیشگیری ، نیازهای بهداشتی روز و روزهای پزشکی خانواده در برنامه های آموزش علوم پزشکی و سازماندهی بازارهای پزشکی رقیب خانواده ، به ویژه در زمینه خدمات آرایشی و بهداشتی.
پایان پیام/
