در مطالعه‌ای که اخیراً روی موش‌هایی انجام شد که از رژیم غذایی پرچرب تغذیه می‌شدند، دانشمندان دانشگاه فناوری ویرجینیا دریافتند که هم دویدن و هم بلند کردن وزنه کنترل قند خون را بهبود می‌بخشد، اما تمرینات مقاومتی در کاهش چربی بدن، بهبود تحمل گلوکز و کاهش مقاومت به انسولین مؤثرتر است.
همه این عوامل به پیشگیری و مدیریت دیابت نوع 2 کمک می کند.
ژن یان، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی در ویرجینیا تک در ویرجینیا گفت: همه ما می خواهیم زندگی طولانی و سالم داشته باشیم.
ایان در خبری توضیح داد: «همه ما فواید ورزش منظم را می دانیم. شواهد زیادی در انسان وجود دارد که نشان می دهد هر دو ورزش استقامتی مانند دویدن و ورزش های مقاومتی مانند وزنه برداری در افزایش حساسیت به انسولین موثر هستند.
برای مقایسه مستقیم این دو نوع ورزش، محققان اولین مدل “وزنه برداری” را برای موش ها ایجاد کردند.
جوندگان در یک گروه یک قلاده کوچک به شانه های خود بسته بودند و مجبور بودند از آن برای بلند کردن یک درپوش سنگین برای رسیدن به غذای خود استفاده کنند و حرکت چمباتمه زدن را تقلید کنند.
گروه دیگری از موش ها به چرخ دنده دسترسی آزاد داشتند.
به گفته محققان، گروه سوم غیرفعال ماندند یا با رژیم غذایی معمولی یا پرچرب تغذیه شدند.
پس از هشت هفته، هر دو گروه تمرین بهبودهایی را نشان دادند، اما موش‌های گروه تمرین با وزنه، کاهش بیشتری در چربی شکمی و زیر جلدی، همراه با سیگنال‌دهی بهتر انسولین در عضلات داشتند.
یان گفت: «نکته اصلی این است که در صورت امکان، باید هم ورزش های استقامتی و هم ورزش های مقاومتی را انجام دهید تا بیشترین فواید را برای سلامتی داشته باشید.
یان افزود: «این یافته ها همچنین خبر خوبی برای افرادی است که به هر دلیلی نمی توانند در ورزش های استقامتی شرکت کنند. “تمرین با وزنه اگر نگوییم بهتر، فواید ضد دیابتی مشابهی دارد.”
یان گفت این یافته‌ها یادآور این است که حتی با افزایش داروهای دیابت مانند GLP-1، دارو نمی‌تواند جایگزین تمام مزایای سلامتی ورزش منظم شود. تحقیقات روی حیوانات اغلب نتایج متفاوتی در انسان دارد و محققان اصرار دارند که تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام دهند.
