رویای بابائی: 5 آوریل روز جهانی اوتیسم است ، اما بسیاری از خانواده های کودکان مبتلا به اوتیسم می گویند که وزارت بهداشت تعرفه خدمات توانبخشی را در آستانه این روز افزایش داده است که باعث افزایش نارضایتی و اعتراض آنها شده است.
آنها می گویند: توانبخشی برای کودکان اوتیسم یک فرایند زمان بندی است و هزینه های آن باید توسط دولت پشتیبانی شود ، اما دولت توانبخشی را یک سرویس لوکس می داند و حتی هزینه های آن را نیز پوشش نمی دهد.
رازا مختاری ، فعال اوتیسم ، گفت: “با نیم ساعت هزینه توانبخشی ، خانواده و درمانگر نمی توانند فرصتی برای معالجه کودک نداشته باشند و در نتیجه کیفیت و نتیجه توانبخشی به دلیل تعرفه های سنگین کاهش می یابد و روند درمان معکوس می شود و دولت باید با حمایت از این کودکان با حمایت از خانواده ها تسهیل کند.
او نیاز به کودکان اوتیسم به نیاز است خدمات توانبخشی وی عموم مردم را به عموم مردم تشبیه کرد و گفت که نان همیشه توسط دولت ها یارانه می گیرد و اگر دولت قطع شود و آن را به عنوان یک کالای لوکس ارائه دهد ، هیچ کس قادر به تهیه نان نخواهد بود ، و گفت که توانبخشی ستون اساسی اوتیسم و نیاز افراد با این اختلال است.
مختاری با اشاره به خدمات توانبخشی طولانی در کودکان مبتلا به اوتیسم ، گفت: “متأسفانه خانواده ها در کوتاه مدت نتایج امیدوار کننده ای دریافت نمی کنند و در کوتاه مدت وقت می گذرانند و به درمان بی فایده می پردازند و به دلیل عدم نظارت بر کیفیت درمان ، می توان احساس استفاده را مورد سوء استفاده قرار داد.
وی گفت: توانبخشی یک مسیر چند جانبه طولانی مدت است و نیاز به مداخلات پزشکی همزمان و یکپارچگی حسی ، کاردرمانی جسمی ، حرکتی و روانی ، گفتاردرمانی ، رفتار درمانی ، بازی درمانی و غیره دارد و با توجه به تخصص این مداخلات که همه بر اساس رویکردهای علمی است ، می توانند مبتنی بر رویکردهای علمی باشند. محروم شدن
روند توانبخشی ، عدم درمان مافیای تحت درمان
این فعال اوتیسم همچنین برنامه های ارائه شده توسط برخی از کلینیک ها را غیرمجاز خواند و گفت که برنامه های درمانی برخی از کلینیک ها فاقد یکپارچگی و اولویت بندی لازم با سطح کودک هستند و منجر به افزایش نیازهای خانواده برای منابع و ناامیدی های خود می شوند ، در حالی که مقامات مسئول و مسئول نیز می توانند مؤسسات مسئول و مسئول را ارائه دهند.
توانبخشی برای کودکان اوتیسم یک روند پس انداز است و هزینه های آن باید توسط دولت پشتیبانی شود ، اما دولت توانبخشی را یک سرویس لوکس می داند و حتی هزینه های آن را نیز پوشش نمی دهد.
مختاری تأکید کرد که تعداد درمانگرانی که سرنوشت فرزندان ما را بهبود بخشیده اند و آنها یک سرمایه عالی برای دستاوردهای فرزندان ما هستند ، تأکید کردند: متأسفانه سوء استفاده از اعتماد به نفس خانواده و اعتماد به نفس در جامعه درمانی کم نیست. بسیاری از خانواده ها ، به محض تشخیص ، یک مافیای درمانی را بازی می کنند و یک برنامه سنگین برای تعدد خدمات اولویت دارند.
وی با اشاره به اهمیت نقش توانبخشی در سرنوشت کودکان اوتیسم ، گفت: “هنگامی که توانبخشی در پشت درهای بسته اتاق درمان وجود دارد ، عملاً هیچ درک از اقدامات مورد نیاز فرزند وی نیست و وابستگی به کلینیک ها نتیجه خانواده در درمان رها می شود.”
هزینه خدمات توانبخشی 5 برابر درآمد خانواده
مختاری ، توضیح داد که تعیین نرخ تعرفه خدمات توانبخشی به شکلی است که کل بودجه خانواده را به فرزند اوتیسم اختصاص می دهد و می گوید وقتی نرخ توانبخشی 5 برابر درآمد یک سرپرست خانوار تعیین می شود ، پیام توسط دولت غیر ضروری و مجلل است ، به این معنی که توانبخشی یک نیاز اساسی نیست.
وی گفت: “در حالی که توانبخشی نیاز به دریافت خدمات روزانه برای سالهاست ، نه خدماتی که یک بار یا یک بار در سال مورد نیاز باشد ، بنابراین دولت باید این خدمات را هم از طریق مراکز دولتی و هم برای تأمین هزینه های آن ارائه دهد.”
این فعال اوتیسم اذعان کرد: در پاسخ به عدم پوشش هزینه های توانبخشی توسط بیمه ، هیچ توجیهی اقتصادی وجود ندارد ، اما اگر این خدمات را برای بیمه تسهیل نکند ، چگونه دولت می داند که آن را به یک خانواده با درآمد ثابت توجیه می کند و هر سال بیش از 5 ٪ به نرخ خود اضافه می کند؟
هیچ یک از بیمه گذاران ملزم به پرداخت هزینه های توانبخشی نیستند
مختاری تأکید کرد که توانبخشی در خدمات بیمه ای با کدهای ستاره دار به عنوان خدمات غیر ضروری و پرهزینه به عنوان غیر ضروری و پرهزینه در نظر گرفته می شود: دولت به جای ارائه خدمات توانبخشی در بیمه های اساسی و مکمل ، اوتیسم را در قالب تفاهم به عنوان زیر مجموعه بیماری ها و اعتبار خاص ثبت کرده است.
وی گفت: توافق نامه فوق الذکر برای تأمین امکانات توانبخشی لازم نیست و آنها عملاً از تسهیل مراقبت های بهداشتی در زمینه توانبخشی معاف هستند.
مختاری گفت: در حال حاضر ، هیچ یک از بیمه ها ملزم به پرداخت هزینه های توانبخشی و پرداخت درصدی از هزینه های آن نیستند.
بی حسی دولت
فعال اوتیسم ادامه داد: “اما داستان در اینجا منجر نمی شود ، و بی اعتنایی دولت به جامعه اوتیسم نیز در حال انجام کارکنان درمانی است. به این ترتیب ، دولت با خصوصی سازی توانبخشی هزینه های سنگینی را برای کارمندان درمان ایجاد کرده است و مالیات هایی که درآمد کلینیک ها را تعریف می کند با افزایش تعرفه های خدمات چند برابر می شود.
توانبخشی یک مسیر چند جانبه طولانی مدت است و به مداخلات درمانی همزمان و یکپارچگی حسی ، کاردرمانی جسمی ، حرکتی و روانی ، گفتاردرمانی ، رفتاری درمانی ، بازی درمانی و غیره نیاز دارد.
به گفته وی ، دولت با عدم حمایت از بخش خصوصی ، فاقد اعتبار لازم برای پشتیبانی و بهبود کیفیت خدمات توانبخشی و عدم پرداخت همان سطح تعهدات بیمه است ، تهدیدی جدی برای ادامه کلینیک ها و ارائه هزینه های سنگین ایجاد می کند و تنها راه حلی که برای افزایش نرخ خدمات توانبخشی فراهم می کند. و خدمات را برای جامعه اوتیسم قطع کنید.
مختاری دوباره تأکید کرد: “بنابراین ما تحت تأثیر چرخه ای قرار می گیریم که بر بی اعتنایی به حوزه بهداشت و درمان متمرکز است ، و دولت گروگان سلامت کودکان ما را از پذیرش هرگونه مسئولیت برای ما دور کرده است و ما و جامعه درمانی را با یکدیگر روبرو کرده است.”
این فعال اوتیسم نرخ توقف وزارت بهداشت را در نوروز در سال جاری خواسته جدی جامعه اوتیسم در آستانه اوتیسم جهانی خواند و گفت که دولت نباید بیمه و خدمات پزشکی را از بنیاد بیماران ویژه افزایش داده و خدمات توانبخشی را در ساختار بیمه و بیمه اساسی تعریف کند.
منبع:خبرآنلاین
