واکسن کووید می تواند اثربخشی ایمونوتراپی سرطان را افزایش دهد – خبرگزاری مهر ایران و جهان

سلامت جو به نقل از مدیسین نت، این فناوری پتانسیل تقویت سیستم ایمنی بدن برای استفاده بهتر از داروهای ایمونوتراپی برای حمله به تومورها را دارد.

تحقیقات اولیه نشان داد که بیماران مبتلا به سرطان ریه یا پوست پیشرفته که واکسن کووید را ظرف 100 روز پس از شروع ایمونوتراپی دریافت کرده‌اند، به طور قابل‌توجهی بیشتر از افرادی که واکسن دریافت نکرده‌اند، زندگی می‌کنند.

محققان می گویند که مولکول های RNA پیام رسان (mRNA) موجود در واکسن ها، سیستم ایمنی را حساس می کنند. این به آن کمک می کند تا به داروهای پیشرفته سرطان معروف به بازدارنده های ایست بازرسی به طور موثرتری پاسخ دهد.

مهارکننده های ایست بازرسی با حذف سپر پروتئینی که تومورها برای مخفی شدن از سیستم ایمنی سالم استفاده می کنند، کار می کنند. در حالی که داروهای قدرتمند، برای همه کار نمی کنند زیرا برخی از سلول های ایمنی هنوز نمی توانند تومور را غیر طبیعی تشخیص دهند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که واکسن کووید می تواند به عنوان یک کاتالیزور برای سلول های ایمنی بیماران عمل کند.

دکتر آدام گریپین، سرپرست تیم تحقیق از مرکز پزشکی اندرسون در هیوستون، تگزاس، گفت: این واکسن مانند یک آژیر برای فعال کردن سلول های ایمنی در سراسر بدن عمل می کند.

وی افزود: تومورهای مقاوم به سیستم ایمنی را به ایمونوتراپی حساس می کنیم.

واکسن‌های اختصاصی mRNA مربوط به سرطان برای بیمار برای تحریک سیستم ایمنی سال‌هاست که در حال توسعه هستند، اما هنوز به طور گسترده تولید یا استفاده نشده‌اند. به گفته محققان، یک واکسن آماده mRNA مانند واکسن کووید-19 ممکن است جایگزینی کم‌هزینه و در دسترس باشد.

برای این مطالعه، آنها سوابق نزدیک به 1000 بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته را که بازدارنده های ایست بازرسی دریافت کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند و آنهایی را که واکسن کووید را دریافت کرده بودند با کسانی که این واکسن دریافت نکرده بودند، مقایسه کردند.

آنها 39 متغیر را برای تعیین اثرات واکسن mRNA بر نتایج بیمار و رد سایرین تنظیم کردند.

داده ها نشان داد که طی 100 روز پس از شروع مهارکننده های ایست بازرسی، فواید قابل توجهی دارد:

• بقای کلی: واکسیناسیون با بهبود قابل توجه بقای کلی (متوسط ​​37.3 ماه در مقابل 20.6 ماه) و همچنین بقای کلی سه ساله (55.7٪ از بیماران در مقابل 30.8٪) همراه بود.

• سرطان ریه: احتمال زنده ماندن بیماران واکسینه شده سه سال پس از شروع درمان سرطان، تقریباً دو برابر بیشتر از بیماران واکسینه نشده بود.

• ملانوما (سرطان پوست): بیماران واکسینه شده میانگین بقای طولانی تری را نشان دادند و بسیاری از آنها هنوز زنده بودند که داده ها بررسی شدند.

نکته مهم این است که محققان دریافتند که واکسن های غیر mRNA، مانند واکسن های استاندارد آنفولانزا و ذات الریه، تفاوتی ایجاد نمی کنند.

محققان اکنون در حال برنامه ریزی یک مطالعه بزرگتر و دقیق تر هستند.