هنگامی که موشک به جامعه پزشکی برخورد کرد اما درمان از نفس خارج نشد – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

جنگ همیشه همان چیزی نیست که در خط مقدم اتفاق می افتد. بعضی اوقات در یک اتاق زایمان ، گاهی اوقات در دستگاه دیالیز و گاهی اوقات پشت اتاق اورژانس.

اگرچه تاریخ بیشتر از سربازان می نویسد ، از روایت واقعی جنگ باید از مادران بارداری که بر خلاف مهاجرت بودند ، خواسته شود ، یک پزشک که در آوار درگذشت ، یا بیماری که در آن زمان طلایی سکته مغزی وی در دود و آژیر از بین رفته است.

چند سال پیش ، من کتابی را با عنوان “جنگ چهره زنانه ای ندارد” خواندم ، یک کتاب مستند از ادبیات برنده جایزه بلاروس و نوبل ، سوتلانا الکوویچ ، که با صدها زن روسی گفتگو داشت ، از سرباز تا پرستار ، تیرانداز از خفا و جراحی نظامی ، و تصویری جدید از جنگ جهانی دوم.

تصویری که پر از فرماندهی و افتخار نیست ، پر از زخم ، اضطراب ، نوزادان متولد شده در خاک ، عشقی که غیر ضروری و اجساد ناشناس باقی مانده است.

در این کتاب ، الکسیویچ نشان می دهد که جنگ ، همانطور که تاریخ رسمی روایت می کند ، فقط یک واقعه مردانه نیست. در عوض ، این یک تجربه انسانی است که زنان در بدن خود زندگی کرده اند. روایت های او چهره نامرئی جنگ را از خاطرات زنان بیرون می کشد و نشان می دهد که جنگ صدای گلوله ها نیست ، اما گاهی اوقات صدا در آوار خفه می شود.
در حملات شش روزه گذشته ، جنگ در خیابان بود ، اما کار او در رحم مادران در نوار مغز بیمار نشان داد که خود را به تأخیر می اندازد که تزریق شیمی درمانی را به تأخیر می اندازد. در این نبرد ، گلوله ها به قلب سیستم بهداشتی برخورد کردند ، اما نه با صدا ، بلکه با سکوت کشنده.

سلامت عمومی یکی از آسیب پذیرترین مناطق بود که اثرات آن بیشتر در مورد مراقبت های مداوم خاص ، مزمن و نیاز به مراقبت مداوم مشاهده می شد.

در این گزارش ، مجموعه ای از مذاکرات با روسا و دبیران انجمن های تخصصی تصویری دقیق از تأثیرات پنهان جنگ بر بهداشت عمومی این کشور ارائه می دهد.

اضطراب مادران باردار و شهادت یک پزشک متخصص

سودابه کاظمی ، رئیس انجمن زنان و زایمان ایران و زنان و زایمان ، با شروع حملات دشمن ، افزایش چشمگیر اضطراب را در زنان باردار اعلام کرده است. به گفته وی ، مهاجرت اضطراری خانواده ها در شهرهای شمالی و صدای انفجارها منجر به حملات پانل در مادران باردار شد. در این شرایط بحرانی ، اگرچه سیستم بهداشتی سعی در خدمت به این گروه حساس و بدون وقفه داشت ، روند درمانی برخی از بیماران مختل شد.

وی همچنین شهادت تلخ دکتر زهره رسولی ، متخصص زنان و زایمان را به همراه همسر و نوزاد دو ماهه خود اعلام کرد ، در نتیجه موشک مستقیم آنها که به خانه مسکونی آنها برخورد کرد. روایتی دردناک از خشونت مستقیم علیه خانواده بهداشتی کشور.

بیماران نورون ؛ هنگامی که یک تصمیم عجولانه می تواند فاجعه بار باشد

Cyrus Karimi Yarandi ، بازرس انجمن جراحی مغز و اعصاب ، با اشاره به مرخصی بسیاری از بیماران خاص ، گفت: “در بیماری مغز ، لحظه ای بسیار مهم است ؛” تشنج ، خونریزی یا هیدروسفالی ، اگر در همان لحظه مدیریت نشود ، بیمار را از بین می برد. “

کریمی ، هشدار در مورد “خطای شناختی” ناشی از بزرگنمایی ذهنی خطر ، تأکید کرد که بیمارانی که از پزشک خارج می شوند و به مناطق دور افتاده مراجعه می کنند ممکن است روند درمانی را مختل کرده و عوارض برگشت ناپذیر داشته باشد. وی خواستار این شد که حتی در بحران ، مشاوره با پزشک قبل از هرگونه جابجایی لازم باشد.

سکته؛ زمان طلایی در سایه شک

Ehsan Sharifipour ، دبیر جامعه سکته مغزی این کشور ، با انتقاد از اختلال در انسجام درمان سکته مغزی ، گفت: “درمان سکته مغزی یک مسابقه زمانی است.” هر دقیقه از تأخیر ، یعنی مرگ بیشتر سلولهای مغزی.

وی با اشاره به فعالیت های چهار مرکز سکته مغزی جامع در تهران ، وی خواستار فعال شدن حداقل دو مرکز بدون وقفه در این بحران شد. وی همچنین بر آمادگی علمی جامعه سکته مغزی برای تهیه پروتکل های بحران ، آموزش عمومی و مانورهای تخصصی به عنوان راهی برای جلوگیری از بحران های بزرگتر در آینده تأکید کرد.

پیوند کلیه و توقف موقت برای محافظت از جان

Fatemehpour Rezagoli ، دبیر انجمن علمی پیوند کلیه ایران ، از تعلیق موقت عملیات پیوند در برخی مراکز مانند بیمارستان Labafinejad خبر داد و گفت: ایمنی بیمار اولویت بود. برای بمب گذاری مناسب نبود.

با این حال ، وی تأکید کرد که روند درمان بیماران دیالیز بدون حتی یک روز ادامه دارد ، و کارکنان درمان حتی پرونده های الکترونیکی را برای سایر شهرها پیگیری و ثبت کردند. وی گفت: “همه ایستاده بودند.” “ما حتی یک روز میدان را خالی نکردیم.”

درمان سرطان و تأخیر به معنای بازگشت بیمار است ای

علی موتلاغ ، رئیس انجمن آنولوژی رادیو ایران ، هشدار به تأخیر در درمان بیماران سرطانی گفت: “در سرطان ، زمان همه چیز است.” “روند پرتودرمانی یا شیمی درمانی می تواند منجر به عود شود.”

وی از کاملترین آمادگی انجمن برای اجرای نوشتن الکترونیکی ، بازدیدهای مجازی ، سیستم ارجاع و پرونده دیجیتال خبر داد و تأکید کرد که بسیاری از نیازهای درمانی نیازهای درمانی از راه دور است. اما این زیرساخت نیاز به همراهی فوری وزارت بهداشت دارد.

بیماران داخلی و مرگ ساکت قربانیان مزمن

ایراج خوسونیا ، رئیس کارشناسان داخلی کشور گفت: “حمله به بیمارستان ، یعنی حمله به زندگی کسانی که در اوج ضعف جسمی به سیستم بهداشتی توجه می کنند.”

وی تأکید کرد که قطع برق ، تخریب زیرساخت ها و مهاجرت بیمار ، درمان های حیاتی مانند دیالیز ، آندوسکوپی و جراحی را قطع کرده است. به گفته خووسرونیا ، حتی تأخیر اندک در بیماران مزمن می تواند منجر به مرگ ساکت شود. جامعه داخلی این کشور همچنین سیستم های مشاوره آنلاین و پشتیبانی از راه دور را برای جبران این وقفه ها فعال کرده است.

حمله موشکی رژیم صهیونیستی به انجمن علوم اعصاب ایران

رئیس انجمن جراحی مغز و اعصاب ایران با اشاره به حمله موشکی رژیم صهیونیستی به انجمن علوم اعصاب ایران گفت: “استرس جنگ می تواند منجر به اختلال استرس پس از تروماتیک (PTSD) و بیماریهای روانی شود.”

محمود موتامی ، رئیس انجمن عصب شناسی ایران ، همچنین آسیب جدی به حمله موشکی رژیم صهیونیستی را ذکر کرد و با اشاره به شرایط انتقادی انتقادی اخیر کشور و حملات رژیم صهیونیستی به بخش هایی از کشور و پایتخت.

وی گفت: “متاسفم که کشور محبوب ما تحت چنین شرایطی توسط دشمنان بیگانه مورد هدف قرار گرفته است.” واقعیت این است که انجمن ما یک نهاد تخصصی و غیر سیاسی در زمینه بهداشت است ، نه نیروی نظامی و نه به هیچ ساختار سیاسی یا امنیتی وابسته است.

Motamedi خاطرنشان کرد: متأسفانه ، بنایی که این انجمن در آن قرار داشت در مجاورت یک ساختمان قرار داشت که به نظر می رسد توسط یک موشک دشمن یا حمله هواپیماهای بدون سرنشین هدف قرار گرفته است و در نتیجه ، آپارتمان محل انجمن علوم اعصاب به شدت آسیب دیده است ، به طوری که دیگر جلسات و فعالیتهای احتمالی وجود نداشت.

اتفاقی که در جنگ دو روزه گذشته بین مأمورین و انفجارها افتاد ، محدود به تلفات مستقیم نبود. در عوض ، شبکه ای از اختلالات پزشکی ، صدمات روانی ، وقفه در دارو و اختلال در روندهای تخصصی در قلب سیستم بهداشتی کشور وجود داشت.

اگرچه سیستم بهداشتی کشور در ظرفیت کامل باقی مانده و سعی در غلبه بر بحران دارد ، این تجربه بار دیگر نیاز به برنامه ریزی فوری برای شرایط اضطراری ، آموزش عمومی ، تقویت زیرساخت ها ، فعال سازی کپی کردن و بازدیدهای مجازی و حفظ انسجام درون سازمانی در بحران را برجسته می کند.

سلامتی همیشه پشت خط مقدم است. اما در آنجا ، سکوت در حال فروپاشی است که اگر شنیده نشود ، می تواند ویران کننده تر از هرگونه انفجار باشد.