نگرانی بیماران از انجام جراحی تعویض مفصل زانو آیا این جراحی برای بیماران دیابتی خطرناک است؟

حسین اکبری قدیمی ترین وی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با اشاره به نگرانی بیماران آرتروز زانو از انجام عمل جراحی اظهار کرد: بر اساس نتایج جهانی 80 تا 90 درصد بیماران پس از جراحی تعویض مفصل زانو به تسکین قابل توجهی از درد دست می یابند و کیفیت زندگی آنها به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.

وی با بیان اینکه ترس از جراحی در بین برخی از بیماران شایع است، افزود: در مواردی که آرتروز زانو شدید است و فرد به دلیل درد و محدودیت حرکتی زمین می‌شود، جراحی می‌تواند انتخاب منطقی‌تری نسبت به ادامه درد باشد، حتی در 10 تا 20 درصد باقی‌مانده بیماران معمولاً قادر به راه رفتن هستند و ممکن است فقط درد موقتی را تجربه کنند.

متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی زانو تاکید کرد: مشاوره و گفتگو با بیماران نقش مهمی در کاهش اضطراب آنها دارد و می تواند به تصمیم گیری آگاهانه کمک کند. بسیاری از بیماران پس از عمل، علیرغم وجود درد طبیعی در روزهای اول، با بهبود عملکرد زانو نظر خود را تغییر می دهند و حتی برای جراحی زانو دیگری مراجعه می کنند.

پارگی رباط صلیبی و منیسک آیا به آرتروز زانو مربوط می شود؟ / پارگی رباط یا منیسک آیا با جراحی قابل درمان است؟

اکبری قدیمی ترین وی درباره نقش بیماری های همراه گفت: بیماری هایی مانند دیابت می تواند بر روند جراحی و عوارض ناشی از آن تاثیر بگذارد، اما اگر این بیماری ها به درستی کنترل شوند، جراحی با خطر بالایی همراه نخواهد بود و قبل از جراحی، عوامل مختلف بررسی شده و در صورت نیاز با متخصصان داخلی مشورت می شود تا شرایط بیمار برای عمل بی خطر باشد.

وی از پارگی رباط صلیبی و منیسک وی بیان کرد: یکی از علل مهم آرتروز زانو پارگی درمان نشده رباط صلیبی است. اگر این آسیب ها جدی گرفته نشود، ممکن است ۱۰ تا ۲۰ سال بعد فرد با آرتروز زانو مواجه شود. اما هر پارگی رباط یا منیسک نیازی به جراحی ندارد و تصمیم گیری در این زمینه مستلزم معاینه دقیق بیمار است.

تاثیر مشکلات ستون فقرات، لگن یا مچ پا بر زانو درد / در صورت وجود شلی آشکار زانو، بیمار کاندید عمل جراحی خواهد بود.

این فوق تخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی زانو اضافه کرد: در برخی موارد زانو درد تنها ناشی از پارگی رباط نیست و مشکلاتی در ستون فقرات، لگن یا مچ پا ممکن است در بروز علائم نقش داشته باشد.

اکبری اقدم تصریح کرد: در صورت مشاهده شلی واضح زانو در معاینه، بیمار کاندید عمل جراحی می شود و در بیماران با سنین بالاتر از جمله حدود 50 سال، معمولاً ابتدا درمان های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی در اولویت قرار می گیرد و در صورت عدم پاسخ مناسب، جراحی در نظر گرفته می شود.