نگذاریم “ایران عزیزمان” پیر شود!/10باور غلط درباره فرزندآوری
به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، طی چند دهه اخیر میزان زاد و ولد در ایران عزیزمان کاهش چشمگیری داشته است. عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی مانند تغییر نگرش نسبت به خانواده و فرزندآوری در این کاهش نقش داشته است.
در عین حال با توجه به بهبود وضعیت بهداشتی و درمانی کشور و پیشرفت های صورت گرفته در درمان بیماری ها، امید به زندگی در بین مردم نیز افزایش یافته و این امر باعث شده است که افراد بیشتری به سن سالمندی برسند.
افزایش جمعیت سالمندان در کنار کاهش نرخ زاد و ولد باعث شده تا کارشناسان در آینده نزدیک از سالخوردگی جمعیت ایران به عنوان یک بحران فوق العاده یاد کنند.
بررسی تغییرات جمعیتی کشور نشان می دهد که از ابتدای دهه هفتاد و همزمان با ابلاغ قانون تنظیم خانواده، تعداد موالید رو به کاهش بوده و این روند کاهشی با شیب بسیار شدیدی تا سال 1400 ادامه داشته است. پس از اجرای قانون جوانی جمعیت در کشور در سال 1400، روند نزولی شدید نرخ باروری در کشور متوقف شد.
این آمار نشان می دهد که سیاست ها و تصمیمات اتخاذ شده در سطح کلان به شدت بر اذهان عمومی جامعه و روند باروری و فرزندآوری خانواده ها تأثیر می گذارد.
وی با بیان اینکه حتی سقط جنین هایی که در کشور انجام می شود نیز متاثر از مسائل فرهنگی بوده است، می افزاید: نخواستن فرزند بیشتر یکی از دلایل سقط جنین در کشور است و نتایج بررسی ها نشان می دهد که «نخواستن فرزند بیشتر» بر آن تأثیر می گذارد. با شعارهای تنظیم خانواده در سال های گذشته بوده است.
20 میلیون نفر که هرگز به دنیا نیامده اند!
فاطمه محمدبیگی رئیس فراکسیون خانواده شورای اسلامی در مورد تأثیر این سیاست ها بر تعداد فرزندان خانواده ها می گوید: طبق سیاست های تنظیم خانواده قرار بود از سال 65 از 6.3 فرزند به چهار فرزند برسیم. تا سال 1395، اما البته این کاهش بسیار تندتر بوده است.» در این مدت تعداد عقیم سازی های دائمی در کشور ما به قدری افزایش یافت که 20 میلیون نفر از جمعیت بالقوه ای که باید متولد می شدند، هرگز متولد نشدند!
در حال حاضر نرخ باروری کل یعنی تعداد فرزندانی که هر زن در سن باروری به دنیا می آورد 1.6 است یعنی هر زن ایرانی بین 15 تا 49 سال کمتر از دو فرزند به دنیا می آورد. در عین حال رئیس فراکسیون جمعیت در مجلس می گوید: برای جبران کاهش شدید جمعیت و خروج ایران از بحران سالمندی، هر خانواده باید 3 تا 5 فرزند به دنیا بیاورد.
انتظاری که طبیعتا با روند فعلی نرخ باروری دور از انتظار به نظر می رسد، زیرا از یک سو نرخ باروری 1.6 با نرخ باروری ایده آل کشور تفاوت فاحشی دارد و از سوی دیگر قوانینی که قرار بود خانواده ها را به افزایش فرزندآوری تشویق کنند. به طور کامل اجرا نشده است. به طوری که با گذشت دو سال از اجرای قانون جوانان جمعیت، رئیس فراکسیون خانواده مجلس اعلام کرد که تنها 30 تا 35 درصد از مفاد این قانون و 70 درصد مواد قانونی اجرا شده است. در نظر گرفته شده برای تشویق زوج ها به بچه دار شدن هنوز اجرا نشده بود.
کشورهای دیگر چه می کنند؟
- وقتی صحبت از پیری جمعیت می شود، یکی از کشورهایی که نامش به میان می آید ژاپن است. جمعیت ژاپن در سال 2022 بیش از 800000 نفر کاهش خواهد یافت. این کاهش جمعیت باعث شد تا دولت مشوق هایی را برای بچه دار شدن در نظر بگیرد، از جمله افزایش کمک هزینه خانواده. دولت ژاپن مقابله با کاهش نرخ زاد و ولد را اولویت اصلی خود قرار داده است و در این راستا با راه اندازی اپلیکیشن های ازدواج و حتی مشوق هایی مانند ازدواج سعی در تشویق جوانان به ازدواج و تبدیل فرزندآوری به تجربه ای شیرین برای زوجین داشته است. تاکسی های زایمان . ایده راه اندازی این گونه تاکسی ها تامین آسایش مادران تا رسیدن به مرحله زایمان است. همچنین در برخی از شهرهای ژاپن هزینه مهدکودک بسیار پایین در نظر گرفته شده است تا خانواده ها در طول روز و زمانی که در محل کار هستند نگران مراقبت از فرزندان خود نباشند.
- بلغارستان همچنین یکی از کشورهایی است که بیشترین میزان حمایت را از والدینی که به تازگی صاحب فرزند شده اند، دارد. در این کشور زنانی که به مرخصی زایمان رفته اند تا 58 هفته حقوق دریافت می کنند و پدران می توانند بیش از دو هفته در خانه بمانند و در حین دریافت حقوق به همسر خود در مراقبت از نوزاد کمک کنند.
- در فنلاند بسته ای از کالاهای اساسی مورد نیاز نوزاد به والدین داده می شود. همه خانواده های فنلاندی پس از تولد فرزندشان جعبه ای دریافت کرده اند که حاوی لباس های نوزاد و سایر وسایل ضروری است.
- علیرغم کاهش شدید نرخ زاد و ولد در اروپا در سال 2016، فرانسه توانست به میانگین نرخ تولد 1.92 فرزند برای هر زن دست یابد. در این کشور مشوق هایی مانند تخفیف مالیاتی، کمک هزینه سفر و حتی یارانه مراقبت از کودکان برای خانواده های دارای فرزند در نظر گرفته می شود.
باورهای غلط مانع از بچه دار شدن می شود
در سال های اخیر چندین اظهارات نادرست تحت تاثیر شعارهای تنظیم خانواده در حوزه سلامت مطرح شده است که باید ذهنیت جامعه نسبت به این مسائل اصلاح شود تا فرهنگ سازی صحیح در زمینه فرزندآوری و حل مشکل پیری جمعیت برطرف شود. . در ادامه به عمده ترین باورهای غلطی که مانع از فرزندآوری شده است و دلایل رد آن از نظر علمی اشاره می کنیم:
تصور غلط: بارداری باید از قبل برنامه ریزی شده باشد و برخی از کودکان ناخواسته هستند.
واقعیت: واقعیت این است که 30 درصد بارداری های دنیا بدون برنامه ریزی انجام می شود و در بسیاری از این موارد مشکلی برای مادر و جنین ایجاد نمی شود.
تصور غلط: روش های پیشگیری از بارداری بی خطر هستند.
واقعیت: بسیاری از روش های پیشگیری از بارداری از جمله استفاده از قرص های ضد بارداری توسط خانم ها بسیار پیچیده است و می تواند باعث لخته شدن خون شود.
تصور غلط: تاخیر در بارداری مشکلی ندارد.
واقعیت: تاخیر در باردار شدن احتمال ناباروری و تشخیص دیرهنگام آن را افزایش می دهد که درمان ناباروری را دشوارتر می کند.
تصور غلط: فاصله بین زایمان ها باید 3 تا 5 سال باشد.
واقعیت: اگر مادر بعد از کمتر از سه سال دوباره باردار شود اشکالی ندارد.
تصور غلط: بارداری زیر 18 سال و بالای 35 سال خطرناک است.
واقعیت: بارداری زیر 18 سال و بالای 35 سال خطرناک نیست، فقط برخی از مادران در این سنین نیاز به مراقبت ویژه دارند اما رسیدن به این سن مانع از بارداری نمی شود.
تصور غلط: زنانی که طلاق گرفته اند یا همسر خود را از دست داده اند نباید ازدواج کنند.
واقعیت: این گزاره نیز نادرست است زیرا در چنین اعتقادی به بعد عاطفی و روانی نیازهای این زنان توجهی نمی شود.
تصور غلط: فاصله ازدواج تا بچه دار شدن نباید کم باشد.
واقعیت: به محض وقوع فرزندآوری در سالهای اول زندگی، احتمال تشخیص ناباروری و درمان آن افزایش می یابد.
تصور غلط ازدواج در سنین پایین اشتباه است.
واقعیت: سن طلایی ازدواج زیر 23 سال است. روانشناسان می گویند قبل از 25 سالگی مرحله اشتیاق عاطفی است، به این معنا که دختر و پسر خیلی اهل محاسبه نیستند و در انتخاب شریک زندگی سختگیری مفرط ندارند، در حالی که در سنین بالاتر سختگیری افراد بیشتر می شود و ازدواج می کند. دشوارتر می شود.
تصور غلط: یک یا دو بچه کافی است.
واقعیتدر این منظر، کودک به عنوان یک موضوع اقتصادی و فردی تلقی می شود، در حالی که کودک سرمایه است و هر چه تعداد فرزندان در خانواده بیشتر باشد، سرمایه خانواده بیشتر و کانون خانواده گرمتر می شود.
تصور غلط: افراد بعد از ازدواج نیازی به بچه ندارند و می توانند به جای بچه، حیوان خانگی داشته باشند.
واقعیت: هیچ موجودی نمی تواند جای کودک را بگیرد; حتی افرادی که سگ و گربه و حیوانات خانگی نگهداری می کنند، دلیلش این است که در ذات خود این احساس را دارند که باید موجودی را دوست داشته باشند، اما مثال عشق آنها اشتباه است.
انتهای پیام/