ناامیدی پرستاران؛ آیا حل مشکلات پرستاران به سال آینده موکول شد؟

به گزارش خبرآنلاین، اعتراضات و اعتصابات پرستاری از شهریور ماه آغاز شد و از آن تاریخ تاکنون مسئولان وعده های رنگارنگ بسیاری در موارد مختلف به این قشر داده اند که هیچ کدام عملی نشده است. اضافه کاری اجباری پرستاران از یک سو حذف شد و مبلغ آن از 25 هزار تومان به 80 هزار تومان رسید در حالی که قرار بود این مبلغ به ساعتی 100 هزار تومان برسد و از سوی دیگر رفع اضافه کاری در بیمارستان ها با کمبود بحرانی مواجه شد. از پرستاران

تجارت نیوز در خبری نوشت: از یک سو پرداخت معوقات پرستاران در صدر فهرست معوقات مالی آنان قرار گرفته است در حالی که بارها پرستاران تنها درخواست خود را عدم پرداخت معوقات عنوان کرده اند و خواستار مطالبات خود هستند. به تصویب مسئولان برسد و ساز و کاری برای اجرای آن ارائه شود.

اما پرستاران تا روز پرستار یعنی 26 آبان به مسئولان فرصت دادند تا از این وضعیت بحرانی چاره اندیشی کنند اما در نهایت هیچ اتفاق عملی برای بهبود وضعیت پرستاران نیفتاد و از آن تاریخ به بعد اعتراضات پرستاران ادامه یافت. پراکنده بودن در اکثر شهرهای کشور ادامه یافت و طی هفته گذشته این اعتراضات در قم و چند شهر دیگر با حضور پرشمار پرستاران برگزار شد.

چه کسی مسئول جان بیماران در غیاب پرستار است؟

نکته قابل توجه در مورد بی توجهی مسئولان به خواسته پرستاران این است که جان و سلامتی بیماران در خطر است. کمبود و غیبت پرستار به معنای به خطر افتادن جان بیماران در بیمارستان هاست. یعنی محروم کردن افرادی که نیاز به مراقبت دارند از درمان و خدمات پزشکی مناسب. این وضعیت تا کی می تواند ادامه داشته باشد؟ پرستاران با این وضعیت تا کی به کار خود ادامه می دهند و چه کسانی مسئول کمبود و غیبت پرستار در بیمارستان ها هستند و چه کسانی باید مسئول به خطر انداختن جان بیماران باشند؟

اضافه کاری اجباری پرستاران تا زمان استخدام جدید ادامه دارد

احمد نژادیان رئیس سازمان نظام پرستاری در پاسخ به این سوال که وضعیت مطالبات پرستاران به کجا رسیده است. تجارت نیوز وی می گوید: متاسفانه خبر خوشی که وزیر بهداشت در روز پرستار به پرستاران داد هنوز اجرایی نشده است، بحث حذف اضافه کار اجباری منوط به جذب نیرو در این زمینه بود تا کمبود پرستار در بیمارستان ها وجود نداشته باشد. اما در حال حاضر، پرستاران هنوز باید این کمبودها را با اضافه کاری اجباری جبران کنند.”

وی می افزاید: در خصوص میزان اضافه کاری سازمان نظام پرستاری مبلغی را پیشنهاد داده بود که در نهایت تصویب نشد و مبلغ مصوب کمتر از درخواست ما بود؛ اعتراض کرده ایم و طبق آخرین اخبار اعتراض سازمان در حال انجام است. بررسی شد مشکل این است که بسیاری از بیمارستان‌ها هیچ‌گونه استخدامی را آغاز نکرده‌اند و موضوع کمبود همچنان پابرجاست و همین امر باعث شده است که پرستاران مجدداً اضافه کار کنند.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری ادامه می دهد: این روند فرسایشی باید یک جایی متوقف شود، ادامه این روند امکان پذیر نیست و این باعث می شود هر از چند گاهی در اقصی نقاط کشور با اعتراضات پرستاری مواجه شویم.

به نظر می رسد حل مشکلات پرستاران به سال آینده موکول شده است

نجاتیان در بخشی دیگر از سخنان خود توضیح می دهد: همانطور که از شواهد مشخص است، مسئولان می خواهند این ماجرا را تا سال آینده مسکوت نگه دارند، این وضعیت قابل قبول نیست زیرا باید موضوع جان بیماران در کانون توجه قرار گیرد. این که هر سال تا رسیدن سال جدید سعی می کنیم مشکل را نادیده بگیریم، دردی را التیام نمی بخشد، بلکه باعث می شود مطالبات و اعتراضات روی هم انباشته شود و حل آنها غیرممکن شود.

وی می افزاید: موضوع استخدام و ترمیم حقوق پرستاران تنها با دستور وزیر بهداشت محقق نمی شود، این موضوع باید در بودجه دیده شود و سازمان برنامه و بودجه در این زمینه همکاری کند، این مسائل باعث می شود. خواسته های پرستاران باید در یک فرآیند فرسایشی اجرا شود و نارضایتی ها هر روز بیشتر نمایان می شود.

پرستاران ناامید هستند

محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار می گوید: بی توجهی به خواسته پرستاران و دادن وعده هایی که عملی نشده، جامعه پرستاری را ناامید کرده است، نه قانون تعرفه خدمات پرستاری اجرا شده و نه اصلاحات. نه درخواستی که پرستاران داشتند و البته مسئولان هم قول اجرا داده بودند.»

وی می افزاید: با ادامه این روند، نظام سلامت در خطر جدی قرار دارد. وقتی در بیمارستان ها با کمبود پرستار مواجه هستیم و اعتراضات پرستاری نادیده گرفته می شود، اولین اتفاقی که می افتد به خطر انداختن جان بیماران است. پرستاران کمتر کار نمی کنند، اما جبران کمبود پرستار و اضافه کاری زیاد، تمرکز و دقت کار افراد را به دلیل فرسودگی شغلی پایین می آورد که به کیفیت خدمات آسیب جدی وارد می کند.

دبیر کل خانه سالمندان ادامه می دهد: تا زمانی که مسئولان و سیاست گذاران به این باور نرسند که شغل پرستاری تفاوت چشمگیری با سایر مشاغل دارد و این افراد با زندگی مردم سروکار دارند، نمی توان انتظار تغییر اساسی در شرایط پرستاران داشت.

فشار روحی و جسمی پرستاران آنها را فرسوده می کند

شریفی مقدم می گوید: باید باور کنیم که این شرایط نظام سلامت پرستاران را هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی از بین می برد، مهاجرت و ترک کار از پیامدهای بی توجهی به نظام سلامت و به ویژه پرستاران است، وقتی حقوق یک پرستار در ایران 200 دلار است. اما در کشورهای همسایه او را با حقوق ماهانه 4000 دلار استخدام می کنند، قطعا منطقی به نظر نمی رسد. بمان.”

وی می افزاید: موضوع این است که جان بیماران در اولویت مسئولان نیست؛ اگر نظام سلامت در اولویت قرار می گرفت قطعا الان با چنین مشکلاتی مواجه نمی شدیم.

دبیر کل خانه سالمندان در پایان در پاسخ به این سوال که اعتراضات تا چه زمانی ادامه خواهد داشت، توضیح می دهد: نمی توان در این مورد پیش بینی کرد، این اعتراضات تا زمانی که پرستاران به مطالبات خود برسند ادامه خواهد داشت و فقط امیدواریم شرایط به وجود بیاید. بدتر نمی شود.”

۲۳۳۲۱۷