ملاحظاتی برای توسعه شبکه بهداشت و درمان کشور در دنیای پست مدرن – خبرگزاری مهر ایران و جهان
به گزارش خبرگزاری مهر، کیانوش جهانپور نوشت: در دنیا پست مدرنسلامت به صورت پیچیده و چند بعدی مورد توجه قرار می گیرد. این دیدگاه تفاوت‌های عمده‌ای با رویکردهای قبلی دارد که عمدتاً بر جنبه‌های فیزیکی و بیولوژیکی سلامت تمرکز داشتند. دیدگاه پست مدرن به سلامت، بر اساس اصول و اندیشه های فلسفی و فرهنگی دوران پست مدرن شکل می گیرد این رویکرد به نقد روایات کلان و حقایق مطلق می پردازد و بر تنوع، نسبیت و کثرت تاکید می کند. در این زمینه، سلامت به عنوان یک مفهوم پیچیده و چند وجهی تلقی می شود و نه تنها به جنبه های جسمانی، بلکه به جنبه های روانی، اجتماعی و فرهنگی نیز توجه می شود:
1. رویکرد جامع
– سلامتی کلینگرتوجه به تمام جنبه های زندگی انسان اعم از جسمی، روانی، عاطفی و اجتماعی.
– نسبیت و تنوع: دیدگاه پست مدرن بر این اصل تأکید می کند که تعاریف و درک ما از سلامت تحت تأثیر فرهنگ، زمینه اجتماعی و تجربه فردی است. بنابراین، آنچه برای یک فرد سلامت محسوب می شود ممکن است برای فرد دیگر متفاوت باشد.
– فرهنگ های مختلف و سلامت: یک دیدگاه پست مدرن تاثیر فرهنگ های مختلف بر سلامت را بررسی می کند. به عنوان مثال، در برخی فرهنگ ها، سلامت جسمانی به طور مستقیم با سلامت روانی و اجتماعی مرتبط است. این می تواند به روش های مختلف درمانی و پیشگیری منجر شود.
۲ – خودمراقبتی و توانایی
خودمراقبتی در دنیا بعد از مدرن مفهومی است که به دلیل تغییرات اجتماعی، فرهنگی و فناوری های جدید به شکل متفاوتی از خودمراقبتی سنتی و مدرن پدیدار شده است. این نوع خودمراقبتی به افراد این امکان را می دهد که به طور فعال در مدیریت سلامت و رفاه خود مشارکت داشته باشند و بستگی به زمینه های اجتماعی و فناوری های جدید دارد. افراد تشویق می شوند تا نقش فعالی در مدیریت سلامت خود داشته باشند و به توانایی های خود اعتماد کنند.
3- فناوری و نوآوری
– داده‌های ابری و سلامت دیجیتال: استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند برنامه‌های کاربردی سلامت، اینترنت اشیا و دستگاه‌های پوشیدنی و سیستم‌های سلامت الکترونیکی جامع و داده‌های بزرگ برای نظارت و مدیریت سلامت.
– پزشکی شخصی: توانایی تنظیم درمان ها و مداخلات با ویژگی های منحصر به فرد فرد، از جمله زیست شناسی و ترجیحات شخصی.
3. گرایش به استفاده از منابع و محصولات طبیعی و مکمل
– تلفیق طب سنتی و مکمل: ترکیب روش های سنتی و مکمل با روش های نوین پزشکی برای ارائه رویکردهای جامع تری به سلامت.
ادغام طب سنتی و مکمل می تواند راهبردی موثر در ارتقای کیفیت مراقبت های بهداشتی و افزایش رضایت بیماران در جهان باشد. پست مدرن با وجود چالش‌ها، این ادغام می‌تواند منجر به توسعه درمان‌های جامع‌تر و شخصی‌شده‌تر شود. بسته به موفقیت این ادغام مستلزم تحقیقات بیشتر، آموزش صحیح و ایجاد چارچوب های قانونی و اخلاقی مناسب است.
– توجه به طب طبیعی: گرایش فزاینده به سمت درمان های گیاهی، تغذیه و سبک زندگی سالم و طبیعی و استفاده از منابع طبیعی.
4. تمرکز بر سلامت روانی اجتماعی
– توجه به سلامت روان: درک و پذیرش اهمیت سلامت روان و عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت به عنوان بخش اساسی سلامت. تکنیک های مدیریت استرس و استفاده روزافزون از یوگا، مدیتیشن و سایر تکنیک های کاهش استرس و…
5. شبکه های اجتماعی و حمایت متقابل
– سلامت جامعه محور: توجه به نقش جامعه و ارتباطات اجتماعی در ایجاد محیط های حمایتی برای ارتقای سلامت.
– شبکه های حمایتی: افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی و گروه های حمایتی آنلاین و حضوری برای بهبود سلامت روحی و جسمی.
6. پایداری و مسئولیت اجتماعی
– پایداری محیطی: توجه به اثرات زیست محیطی انتخاب های بهداشتی و تلاش برای حفظ منابع طبیعی.
– آگاهی و مسئولیت اجتماعی: تعهد به ایجاد تغییرات مثبت در جامعه برای بهبود سلامت جمعی.
چالش ها و فرصت ها
– تعادل بین تکنولوژی و اخلاق و انسانیت: چالش هایی مانند حفظ حریم خصوصی و مقابله با استرس های تکنولوژیکی.
– پذیرش فرهنگی متنوع: شناخت و احترام به رویکردهای فرهنگی مختلف در بهداشت و درمان.
– ناپیوستگی بین علم و تجربه: در حالی که پزشکی مدرن بر شواهد علمی تأکید دارد، رویکرد پست مدرن ممکن است بر تجربیات و احساسات فردی تأکید کند. این می تواند منجر به قطع ارتباط بین این دو رویکرد و ایجاد مشکلاتی مانند قطع ارتباط بین علم و تجربه در سلامت شود. پست مدرن به یک چالش مهم تبدیل شده است. با توجه به پیچیدگی‌های انسان و تنوع تجربیات فردی، ایجاد تعادل بین شواهد علمی و تجربیات بیمار می‌تواند منجر به ارتقای کیفیت درمان و سلامت عمومی شود و از طریق تقویت ارتباطات، تلفیق تجربیات در تصمیم‌گیری و تحقیقات بیشتر، انجام شود. ممکن است رویکرد جامع تری داشته باشد و موثرتر در سلامت به دست آورد.
