مردم کشورهای کم درآمد موش آزمایشگاهی شرکت های داروسازی هستند! – خبرگزاری مهر اخبار ایران و جهان
سلامت جو به نقل از مدیسین نت، محققان گزارش دادند که تنها یک چهارم داروهای آزمایش شده در کشورهای دیگر طی پنج سال پس از تایید این داروها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در دسترس شهروندان آن کشورها قرار گرفته است.
محققان دریافتند که ایالات متحده، اروپای غربی و کانادا بیشترین دسترسی را به داروهای آزمایش شده در داخل مرزهای خود دارند.
از سوی دیگر، نتایج نشان می‌دهد که کشورهای آفریقا، آمریکای لاتین، آسیا، اروپای شرقی و خاورمیانه اغلب میزبان آزمایش‌های بالینی برای داروهایی هستند که هرگز به عنوان محصول تایید نشده و به بازار عرضه نمی‌شوند.
جنیفر میلر، محقق ارشد دانشکده پزشکی ییل در کانکتیکات، در یک بیانیه خبری گفت: «این شکاف نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند. طبق دستورالعمل های اخلاقی، اگر جمعیتی را در تحقیقات بالینی ثبت نام کنید، باید از آن دارو بهره مند شوند.»
برای مطالعه جدید، محققان 172 داروی مورد تایید FDA را که در نزدیک به 90 کشور بین سال های 2015 تا 2018 آزمایش شده بودند، ردیابی کردند. حدود 45 درصد از این کشورها کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط بودند.
نتایج نشان می دهد که تنها 24 درصد از داروهای آزمایش شده در آزمایشات بالینی برای تایید FDA برای بیماران کشورهای خارج از ایالات متحده در دسترس بوده است.
به گفته محققان، کشورهای با درآمد بالا به احتمال بیشتری به داروهای آزمایش شده در آنجا دسترسی خواهند داشت، در حالی که کشورهای با درآمد متوسط و پایین ممکن است سال ها منتظر باشند تا دارویی که در آنجا آزمایش می شود واقعاً در دسترس بیماران باشد.
دکتر کری گراس، پروفسور و محقق دانشکده پزشکی ییل، در بیانیه‌ای گفت: «افراد کشورهای دیگر احتمالاً به دلایل زیادی، از جمله فرصتی برای کمک به پیشرفت علمی، در آزمایش‌های بالینی ثبت‌نام می‌کنند».
تیم میلر اکنون به آنچه که او «نقاط روشن» می‌خواند، نگاه می‌کند – کشورهایی مانند اتیوپی و اوگاندا که توانستند به داروهایی که آزمایش کردند دسترسی کامل پیدا کنند.
هدف او این است که بفهمد این کشورها برای دستیابی به این دسترسی چه کرده اند و این درس ها را با دیگر کشورها به اشتراک بگذارد.
میلر می گوید: «شرکت های دارویی باید تغییر کنند، کشورها باید توانمند شوند و رسانه ها، سازمان های غیردولتی و سازمان های بیماران باید درگیر باشند. ما به همه دست در دست هم نیاز داریم.”
