به گزارش گروه علمی ـ فناوری خبرگزاری سلامت (سلامت جو)در 24 آگوست 2002، ماهواره انتگرال، پس از سفر از مرکز آزمایشی آژانس فضایی اروپا در نوردویک، هلند، به ایستگاه فضایی Drome در بایکونور رسید
این ماهواره که در دو ماژول مجزا پرتاب شده بود، از طریق جاده به فرودگاه اسخیپول منتقل شد. در آن فرودگاه، اینتگرال در محفظه بار یک هواپیمای Antonov AN 124 بارگیری شد و پس از توقفی در مسکو، در 24 اوت به فرودگاه یوبیلینی قزاقستان رسید.
سرانجام یک قطار کانتینرهای ماهواره را از فرودگاه به تاسیسات بایکونور منتقل کرد. برای جلوگیری از آسیب به ماهواره، این انتقال نهایی بیش از شش ساعت برای مسافت 20 کیلومتر طول کشید.
ماهواره انتگرال سرانجام در اکتبر 2002 به فضا پرتاب شد و چهار انفجار را در چهار ماه فعالیت خود درست در میانه میدان دید خود ثبت کرد. این ماهواره برای ارائه تصویربرداری و طیف‌سنجی از منابع کیهانی طراحی شده است و حساس‌ترین رصدخانه پرتو گاما در فضا در محدوده انرژی MeV است.
ابزارهای این فضاپیما میدان دید بسیار وسیعی دارند که به ویژه برای تشخیص تابش اشعه گاما از منابع گذرا مفید است. زیرا می توانند به طور مداوم قسمت های بزرگی از آسمان را رصد کنند.
چنین مشاهدات دقیق، دیدگاه قابل توجهی از انفجار پرتو گاما را در اختیار دانشمندان قرار می دهد. این انفجارها به‌طور تصادفی رخ می‌دهند، در چند ثانیه ناپدید می‌شوند و در عین حال با شدت میلیون‌ها خورشید می‌درخشند.
حساسیت و دقت بالای ابزارهای انتگرال به آن اجازه می دهد تا این اجرام آسمانی را شناسایی کند. در حالی که تلسکوپ های دیگر، برای بیش از 30 سال، چیزی جز مه مرموز و تصویری تار از پرتوهای گاما را ندیده بودند.
در مارس 2023، عملیات علمی انتگرال تا پایان سال 2024 تمدید شد، که پس از آن دو سال عملیات تا ورود مجدد تخمینی در فوریه 2029 ادامه خواهد یافت.
