عوامل ایجادکننده اختلالات کف لگن
نهید رادنیا گفت: “این اختلالات به دلیل عملکرد غیر طبیعی عضلات کف لگن است.”
وی گفت: کف لگن حاوی مجموعه ای از عضلات ، رباط ها و اندام هایی مانند روده (قسمت پایین روده بزرگ) ، مهبل و مثانه واقع در ناحیه لگن است.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی حمدان اظهار داشت که بافت های عضلانی ، همبستگی ها و رباط های موجود در کف لگن وظیفه حمایت از اندام های لگن را دارند: در صورت نقص در این بافت ها ، اندام ها از طریق واژن و بسته به واژن برداشته می شوند. منطقه آناتومیکی درگیر ، بیماری با نام و علائم مختلف ظاهر می شود که نیز متفاوت خواهد بود.
به گفته وی ، خروج واژن ، انواع بی اختیاری ادرار و مدفوع ، واژن و سایر علائم مرتبط با آنها علائم شایع این بیماری است.
وی خاطرنشان کرد: چندین عامل در این بیماری دخیل هستند و توضیح می دهد: پس از زایمان ، برخی از تغییرات در ساختار اندام های لگن می تواند باعث بیماری شود.
متخصص زنان و زایمان گفت: “با افزایش سن ، عضلات کف لگن تضعیف می شوند و این تأثیر در تجزیه و تحلیل عضلات و بیماری دارد.”
مدیر زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی حمدان اظهار داشت: نگه داشتن ادرار باعث می شود مثانه تنبل شود و در سنین پایین باعث می شود فرد مستعد بی اختیاری ادرار باشد.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی حمدان برخی از بیماری های اساسی این اختلال را تشدید می کند و اظهار داشت: دیابت همچنین به عنوان یک عامل تشدید در اختلالات کف لگن شناخته می شود.
رادنیا خاطرنشان كرد كه این درمان به شدت بیماری بستگی دارد.
وی با اشاره به بی اختیاری ادرار ناشی از این اختلال ، گفت: بسته به نوع آن ، داروهای درمانی ، جراحی ، رفتاری و فیزیوتراپی می تواند یک راه حل خوب باشد.
متخصص زنان تأکید می کند: این بیماری معمولاً در افراد بالای 50 سال رخ می دهد ، اما تعداد زایمان ، سبک زندگی و میزان فشار اعمال شده به شکم می تواند در سنین جوانی باعث ایجاد آن شود.
رادنیا با تأکید بر اهمیت پیشگیری ، توصیه کرد که زایمان ایمن و مراقبت های لازم در این دوره می تواند از آسیب به کف لگن جلوگیری کند.
وی گفت: کاهش فشار بیش از حد بر لگن در هنگام زایمان و درمان یبوست مزمن نیز اقدامات موثری در جلوگیری از بیماری است.
دانشیار و مدیر زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی همادان گفت: تغذیه مناسب و تمرینات مربوط به ورزش نقش مهمی در تقویت عضلات کف لگن دارند.
رادنیا با اشاره به اینکه این بیماری خطر مرگ و میر زیادی ندارد بلکه بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد ، گفت: “این می تواند تأثیر منفی بر روابط جنسی ، فعالیت های روزانه و سلامت روان داشته باشد.”
در پایان ، وی خاطرنشان كرد: درمان غیر وقت بیماری باعث پیشرفت آن و پیچیده تر شدن درمان می شود. بنابراین ، مراجعه های اولیه به پزشک و پیروی از اصول پیشگیری می تواند نقش موثری در کاهش عوارض بیماری داشته باشد.
پایان پیام/