نادیا زکالوند: زمانی که مونوکسید کربن در هوا زیاد باشد، گلبول های قرمز جای خود را به مونوکسید کربن می دهند و بافت های بدن آسیب دیده و از بین می روند. مونوکسید کربن که بی رنگ، بی بو و بی مزه است از سوزاندن سوخت های مختلف مانند گاز، چوب، پروپان یا زغال چوب تولید می شود. وسایل گرمایشی که به خوبی نمی سوزند و در محیط بسته و بدون تهویه مناسب قرار می گیرند باعث افزایش مونوکسید کربن در هوا می شوند.
علائم مسمومیت با مونوکسید کربن
مونوکسید کربن بیش از هر چیز به مغز و قلب فرد مسموم آسیب می رساند. علاوه بر این، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مونوکسید کربن علائمی شبیه آنفولانزا را بدون تب نشان می دهد.
از علائم بارز این مسمومیت باید به موارد زیر اشاره کرد:
سردرد، ضعف، گیجی، حالت تهوع یا استفراغ، تنگی نفس، سرگیجه، تاری دید، خواب آلودگی، از دست دادن کنترل عضلات و بیهوشی.
درمان مسمومیت با گاز مونوکسید کربن
فردی که در معرض مونوکسید کربن است باید در اسرع وقت به هوای تازه منتقل شود. سپس بدون معطلی با اورژانس تماس گرفت و او را به بیمارستان رساند.
درمان های زیر در بیمارستان انجام می شود:
* تنفس اکسیژن خالص در مواقع اضطراری
در بیمارستان با استفاده از ماسک اکسیژن که بر روی بینی و دهان بیمار قرار می گیرد، به او اکسیژن خالص می دهند. در عین حال افرادی که نمی توانند به خوبی نفس بکشند به دستگاه های تنفس مصنوعی (تهویه) متصل می شوند.
* درمان در اتاقک اکسیژن
در این روش درمانی که به آن اکسیژن درمانی پرفشار نیز می گویند، فرد مسموم را در محفظه ای قرار می دهند که فشار اکسیژن برای مدت معینی ۲ تا ۳ برابر نرمال باشد. به این ترتیب مونوکسید کربن به سرعت از خون خارج می شود و اکسیژن جدید جای آن را می گیرد. با این روش از آسیب بیشتر به مغز و قلب جلوگیری می شود.
برخی از اثرات پایدار مونوکسید کربن
برخی از افرادی که دچار آسیب های مغزی و سیستم عصبی شده اند ممکن است دچار عوارض دائمی این مسمومیت شوند، از جمله از دست دادن حافظه، تغییر در شخصیت و مشکلات حرکتی، حتی پس از درمان و رهایی از مرگ. این عوارض معمولاً در افرادی که ناخودآگاه یا افراد مسن بودند دیده می شود.
گاز مونوکسید کربن بسیار خطرناک است و اگر افراد هنگام خواب این گاز را استنشاق کنند ممکن است قبل از اینکه متوجه شوند مشکلی وجود دارد بمیرند.
منبع:
مایوکلینیک
منبع:خبرآنلاین
