اخبار سلامت

علائم اوتیسم در کودکان/ تفاوت بیش فعالی با اوتیسم چیست؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، اختلال نقص توجه یا بیش فعالی موسوم به ADHD و اختلال طیف اوتیسم دو نوع شایع اختلالات عصبی رشدی هستند که در دوران کودکی بروز می کنند و بر نحوه یادگیری، تفکر، ارتباط و رفتار کودک تأثیر می گذارند.

ADHD و اوتیسم می توانند بر زندگی شخصی، اجتماعی، تحصیلی و کاری فرد تأثیر بگذارند.

برخی از افراد ممکن است علائم ADHD و اوتیسم را با یکدیگر اشتباه بگیرند زیرا ADHD و اوتیسم هر دو بر دامنه توجه، تعاملات اجتماعی، گفتار، حرکت، خودکنترلی و تکانشگری تأثیر می گذارند، اما علائم این دو اختلال متفاوت است.

جدول زیر تفاوت های اوتیسم و ​​بیش فعالی را نشان می دهد:

بیش فعالی اوتیسم
مشکل در گوش دادن و تمرکز تمرکز بیش از حد بر روی یک عمل خاص
قطع کردن یا قطع حرف دیگران عدم مشارکت اجتماعی
مشکل در دوست یابی انزوا و بی تفاوتی
زیاد حرف زدن تکرار کلمات یا استفاده از کلمات به روش های غیر معمول
بی قراری رفتارها و اعمال تکراری
خودکنترلی ضعیف و عصبانیت خشم ناشی از ناتوانی در تحمل تغییر
فقدان مرزهای شخصی یا فیزیکی فقدان مرزهای شخصی یا فیزیکی
به راحتی تحت تأثیر محیط قرار گرفتن (صداهای بلند، نورهای روشن، بوها و غیره). به راحتی تحت تأثیر حواس (صداهای بلند، نورهای روشن، بوها، طعم ها و غیره) قرار می گیرند.
فراموشی یا حواس پرتی نیاز به برابری شرایط

اگرچه بیش فعالی و اوتیسم دو اختلال رایج رشدی هستند، اما از نظر شیوع، شدت، زمان ظهور، تشخیص و درمان با هم تفاوت دارند.

بیش فعالی شایع ترین اختلال عصبی رشدی در دوران کودکی است که می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.

عوامل خطر ابتلا به اوتیسم عبارتند از: داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم، داشتن شرایط ژنتیکی یا کروموزومی خاص، تجربه عوارض در بدو تولد و بچه دار شدن در سنین بالاتر.

هر دو اختلال در کودکان قابل تشخیص هستند، اما علائم اوتیسم معمولا زودتر تشخیص داده می شوند. علائم اوتیسم را می توان در سن 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. علائم بیش فعالی برای اولین بار در 12 سال اول زندگی مشاهده می شود، اگرچه ADHD اغلب زمانی که کودک در مدرسه ابتدایی است تشخیص داده می شود.

این تفاوت سنی در هنگام تشخیص به دلیل تفاوت در علائم بیماری است. اوتیسم را می توان در نوزادانی که نقاط عطف رشدی برای ارتباط، تعامل اجتماعی یا مهارت های حرکتی و شناختی ندارند، شناسایی کرد.

بیش فعالی اغلب زمانی شناسایی می شود که کودک مدرسه ابتدایی را شروع می کند، زیرا در این زمان است که بی توجهی می تواند آشکارتر و مخرب تر باشد.

انتهای پیام/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا