به گزارش خبرآنلاین، بیماری آلزایمر به نام آلویس آلزایمر، پزشکی که در سال 1906 متوجه تغییرات غیرطبیعی در بافت مغز یک بیمار متوفی شد، نامگذاری شده است.آلزایمر نوعی زوال عقل است و بر توانایی های شناختی بیماران تأثیر می گذارد.
سلامت نیوز در خبری نوشت: این بیماری پیشرونده است و عموماً در افراد مسن دیده می شود. همچنین این بیماری به آرامی بر عملکردهای ذهنی تأثیر می گذارد و بر حافظه و مهارت های شناختی تأثیر می گذارد.
دو پروتئین “بتا آمیلوئید” و “تاو” برای مغز سمی می شوند و در نتیجه این آشفتگی از نورون ها و پلاک ها ایجاد می شود که بر عملکرد طبیعی تأثیر می گذارد.
در یک مغز سالم، میلیون‌ها نورون با هم کار می‌کنند تا فکر و عمل را با هم ارتباط برقرار کنند. بتا آمیلوئید و تاو به سایر قسمت های مغز گسترش می یابد. نورون ها می میرند و مغز کوچک می شود.
معمولاً یکی از اولین مناطقی که تحت تأثیر قرار می گیرد هیپوکامپ است که مسئول تشکیل خاطرات است. این شکل گیری خاطرات به درک معنایی مربوط می شود و به افراد اجازه می دهد جملات را کامل کنند و کلمات را با چیزها مرتبط کنند.
با این حال، هنگامی که مغز آتروفی می شود، توانایی های پردازش گفتار مختل می شود.
این بیماری علائم زیادی ایجاد می کند که اختلال گفتار یکی از آنهاست. چالش‌های گفتاری مرتبط با آلزایمر جدی هستند و اگر یک برنامه درمانی تخصصی دنبال نشود، می‌تواند بدتر شود و بر کیفیت کلی زندگی مبتلایان تأثیر بگذارد.
مراحل اولیه
در مراحل اولیه آلزایمر، افراد در به خاطر سپردن کلمات یا یافتن واژگان مناسب برای به اشتراک گذاشتن آنچه می خواهند بگویند مشکل دارند. در این مرحله، روانی کلامی اغلب از بین می رود. مبتلایان ممکن است دچار لکنت زبان شوند، متوقف شوند یا در تکمیل جملات مشکل داشته باشند.
آنها از پرکننده های کلامی مانند “اوم” استفاده می کنند و گفتار کندتر می شود. مشکلات در درک زبان نوشتاری و گفتاری رسمی نیز رخ می دهد.
در این مرحله علائم خفیف هستند. مردم جمله می سازند و افکار خود را بیان می کنند، اما نه با سرعت معمولی که قبلاً انجام می دادند.
مراحل میانی
در مراحل متوسط تا شدید، علائم بسیار محسوس است. ممکن است فرد در تشکیل جملات ساده یا درک مکالمات مشکل داشته باشد.
لکنت زبان، تکرار و استفاده از کلمات یا عبارات نادرست رایج است.
این شرایط شرایط سختی را برای قربانیان این بیماری و خانواده های آنها ایجاد می کند.
مراحل شدید
در مراحل پایانی بیماری آلزایمر، فرد ممکن است توانایی ایجاد افکار و گفتار منسجم را از دست بدهد. مردم اغلب عباراتی را که از دیگران می شنوند تکرار می کنند.
وقتی آنها صحبت می کنند، اغلب نامنسجم یا غیرمنطقی است. مردم آواز می خوانند، غرغر می کنند، یا کلماتی را می گویند که مرتبط با موقعیت یا گفتگو نیست.
بیماری آلزایمر را می توان به زیرگروه های خانوادگی و پراکنده تقسیم کرد. تنها پنج درصد موارد آلزایمر خانوادگی و ارثی است و 95 درصد موارد پراکنده است که به دلیل عوامل محیطی، سبک زندگی و عوامل خطر ژنتیکی است. در نتیجه، موثرترین تاکتیک برای مقابله با آلزایمر، پیشگیری و سبک زندگی سالم است.
برای افرادی که به هر دلیلی اعم از ژنتیک یا سبک زندگی ناسالم از این اختلال عصبی پیشرونده رنج می برند، یک نکته مهم و حیاتی در روند مدیریت بیماری وجود دارد و آن نقش بسیار مهم افرادی است که از این بیماران مراقبت می کنند. . لازم به ذکر است که خانواده و نزدیکان مبتلایان به زوال عقل و آلزایمر نیز تحت تاثیر پیشرفت مرحله به مرحله این بیماری قرار دارند. افرادی که با این بیماران در ارتباط هستند، علاوه بر اینکه رنج می برند که عزیزانشان هر روز بخشی از توانایی های خود را از دست می دهند و نیاز به مراقبت دارند، باید به این بیماران در حفظ عملکرد و توانایی های خود تا حد امکان کمک کنند.
هزینه های بالای معاینات پزشکی و داروهای این بیماری که باید برای بیماران آلزایمری تامین شود نیز از دیگر مشکلات خانواده این بیماران است.
همچنین از آنجایی که این بیماری بر توانایی‌ها و ابعاد مختلف بیمار مانند قدرت تصمیم‌گیری، قدرت گفتار، توانایی‌های شناختی و غیره تأثیر می‌گذارد، ممکن است مراقبان احساس سردرگمی و خستگی کنند و مجبور به تعامل با بیمار شوند. به همین دلیل توصیه می شود مراقبان مبتلایان به آلزایمر و زوال عقل از همان ابتدای تشخیص این بیماری در بیمار خود تا مراحل بسیار پیشرفته آن مراقبت های لازم را از سلامت روان خود داشته باشند زیرا وضعیت روحی و روانی مراقبین خلق و خوی می تواند بر وضعیت این بیماران تأثیر بگذارد.
۲۳۳۲۱۷
منبع:خبرآنلاین
