سلامت جو به نقل از سلامتی دی نیوز، تیمی از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، می‌گوید: «البته، تحقیقات بسیار بیشتری برای تعیین پیش‌سازهای علائم روان‌پریشی در نوجوانان یا 20 سالگی فرد مورد نیاز است.
آنها تاکید کردند، حتی اگر کودکان فاکتورهای خطر خاصی داشته باشند، باز هم تضمین کننده بیماری است روانپزشکی نه در بزرگسالی
این مطالعه اطلاعات شناختی، مغزی و ژنتیکی بیش از 10000 کودک را که به طور متوسط به مدت 6 سال از حدود 9 سالگی تا نوجوانی مشاهده شده بودند مورد بررسی قرار داد.
تیم تحقیقاتی به دنبال مقایسه میزان مشکلات توجه دوران کودکی، به علاوه برخی از عوامل ژنتیکی، در مقابل احتمال تجربه روان پریشی کودک در نوجوانی بود.
طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، روان پریشی شامل حالات روانی با درجاتی از دست دادن ارتباط با واقعیت است. در طول یک دوره روان پریشی، افکار و ادراک فرد مختل می شود و ممکن است در تشخیص آنچه واقعی و غیر واقعی است مشکل داشته باشد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که مسائل مربوط به دامنه توجه دوران کودکی بین 4 تا 16 درصد از رابطه بین ژنتیک و احتمال بروز علائم روان پریشی در نوجوانان کودک را توضیح می دهد.
به گفته تیم تحقیقاتی، کارشناسان ترم میزبان وی به ارتباط بین مسائل توجه دوران کودکی با روان پریشی و اسکیزوفرنی در سنین بالاتر اشاره کرد هستند.
با این حال، داده های جدید نشان می دهد که مشکلات توجه تنها علت نیستند.
“سارا چانگیکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «در حالی که عوامل خطر زیادی برای روان پریشی وجود دارد، مکانیسم هایی که از طریق آن این عوامل خطر عمل می کنند به خوبی درک نشده است، به ویژه در این دوره خطر ابتلا به روان پریشی».
با توجه به چانگهدف از این تحقیق شناسایی عواملی در دوران کودکی است که ممکن است افراد را در آینده مستعد ابتلا به اختلالات روان پریشی و بیماری های روانی کند. درک این سیگنال‌های اولیه می‌تواند منجر به اهداف جدیدی برای درمان دارویی یا سایر مداخلاتی شود که می‌تواند به جلوگیری از شروع بیماری کمک کند.
