به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبدا، مینا فرد سفید پوست این روانپزشک با بیان اینکه بسیاری از والدین فکر می کنند بیش فعالی فقط به معنای بالا رفتن از دیوار سمت راست است، این تصور غلط را تصحیح کرد.
وی تصریح کرد: این اختلال همیشه با مشغله کاری همراه نیست، بلکه سه چهره متفاوت دارد: گروهی از کودکان فقط فعال و عجول هستند، گروهی دیگر آرام هستند اما فقط تمرکز ندارند (یعنی حواسشان پرت است) و دسته سوم که شایع ترین نوع است، ترکیبی از هر دو مشکل را دارند.
این متخصص مغز و اعصاب علائمی را بیان کرد که والدین باید نسبت به آن حساس باشند. به گفته او، کودکی که در کلاس درس نمی بندد و مدام در حال شلوغی است، بین حرف های دیگران می پرد، نمی تواند در صف بماند یا مدام وسایلش مثل مداد و کاپشن را گم می کند، در دایره تردید قرار می گیرد. همچنین، کودکانی که به نظر می رسد وقتی با آنها صحبت می کنید چیزی نمی شنوند و برای انجام تکالیف نیاز به فریاد زدن بارها برای تمرکز دارند، ممکن است درگیر نوع نقص توجه این اختلال باشند.
البته سفیدفرد شرط مهمی برای تشخیص گذاشت و تاکید کرد که داشتن نشانه کافی نیست. بلکه این رفتارها باید حداقل 6 ماه ادامه داشته باشد و مهمتر از آن باید در دو محیط مختلف (چه در خانه و چه در مدرسه) دیده شود. بنابراین اگر کودکی در خانه فقط شیطون است اما در مدرسه آرام و منظم است، لزوما بیش فعال نیست.
این روانپزشک در ادامه به دغدغه اصلی والدین یعنی درمان دارویی پرداخت و به صراحت اعلام کرد که اولین خط درمان این اختلال، دارو درمانی است. وی با رد شایعات اعتیادآور بودن مواد مخدر، تصریح کرد: ماده ای به نام دوپامین در مغز این کودکان ترشح نمی شود و این دارو فقط این کمبود را جبران می کند. این داروها اعتیادآور نیستند و قرار نیست تا آخر عمر مصرف شوند، اما با یک دوره درمانی معین باعث پیشرفت تحصیلی قابل توجهی در کودک می شوند.
سفید فرد در پایان نسبت به عواقب درمان نکردن هشدار جدی داد و گفت: کودکی که درمان نشود به دلیل تذکرات مداوم اطرافیان و افت تحصیلی دچار کاهش عزت نفس و طرد شدن می شود. تحقیقات نشان داده است که احتمال ابتلا به افسردگی، اختلالات شخصیتی و تمایل به مصرف مواد در بزرگسالی در کودکان بیش فعالی که در دوران کودکی تحت درمان قرار نگرفته اند بسیار بیشتر است.
