به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبدا، زهرا ولی پور، متخصص گوش، حلق و بینی با اشاره به اینکه بیشترین رشد قشر مغز و مسیرهای عصبی شنوایی در سال های اولیه زندگی اتفاق می افتد، افزود: اگر امواج صوتی به درستی به مسیرهای عصبی منتقل نشود در این دوره مداخله ای حتی در دوران طلایی دوران پیری، امکان انتقال امواج صوتی به مسیرهای عصبی وجود دارد. دستیابی به گفتار طبیعی و کامل کاهش می یابد.
غربالگری شنوایی؛ اقدام لازم از بدو تولد
این متخصص گوش و حلق و بینی با بیان اینکه غربالگری شنوایی نوزادان بلافاصله پس از تولد در مراکز درمانی انجام می شود، گفت: اگرچه نتایج این غربالگری ها در بیشتر موارد طبیعی است، اما طبیعی بودن آزمایش اولیه احتمال کم شنوایی در آینده را به طور کامل رد نمی کند. برخی از اختلالات ژنتیکی یا مادرزادی ممکن است به تدریج و در ماه ها یا حتی سال های بعد ظاهر شوند.
وی خاطرنشان کرد: والدین، مربیان مهدکودک و مربیان ابتدایی باید نسبت به علائمی مانند عدم توجه کودک به صداها، تاخیر در گفتار، افت تحصیلی، مشکلات یادگیری، ضعف املایی یا ریاضی و کاهش تمرکز حساس باشند و در صورت مشاهده این علائم، کودک را در اسرع وقت برای معاینات تخصصی معرفی کنند.
علل شایع کم شنوایی در کودکان
ولی پور با اشاره به علل مختلف کم شنوایی در کودکان، تصریح کرد: برخی از این علل ژنتیکی و ارثی است که در ازدواج های فامیلی و یا در خانواده هایی که سابقه کم شنوایی دارند بیشتر دیده می شود. در عین حال، برخی از کودکان تنها با اختلالات شنوایی و بدون هیچ سندرم شناخته شده ای متولد می شوند.
وی افزود: بیماری های سندرمی، شکاف کام، عفونت های دوران بارداری، زایمان های پرخطر، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU)، زردی طولانی مدت نوزادان، عفونت های شدید مانند مننژیت و مصرف برخی داروها نیز از عوامل کاهش شنوایی هستند.
نقش لوزه سوم در اختلالات شنوایی
این متخصص گوش و حلق و بینی با اشاره به نقش لوزه سوم (آدنوئید) در کم شنوایی گفت: بزرگی لوزه سوم یکی از شایع ترین علل کم شنوایی اکتسابی در کودکان است. این عارضه می تواند با انسداد راه هوایی، اختلال در تهویه گوش میانی، تجمع مایع در پشت پرده گوش و در نهایت کاهش شنوایی همراه باشد.
به گفته وی، علائمی مانند تنفس دهانی، خروپف و پف کردن شبانه، اختلال خواب، عفونت مکرر گوش، کاهش تمرکز، تغییرات رفتاری و حتی توقف رشد می تواند نشانه بزرگی لوزه ها باشد و در صورت عدم درمان به موقع، اثرات طولانی مدتی بر شنوایی و سلامت عمومی کودک بر جای می گذارد.
درمان کم شنوایی؛ از سمعک گرفته تا جراحی
ولی پور با تاکید بر اینکه نوع درمان بستگی به علت کم شنوایی دارد، گفت: در موارد کم شنوایی حسی عصبی درمان دارویی موثری وجود ندارد و استفاده از سمعک یا کاشت حلزون می تواند نقش مهمی در بهبود شنوایی و پیشگیری از اختلالات گفتاری و اجتماعی در کودکان داشته باشد.
وی افزود: در کم شنوایی رسانایی ناشی از مشکلات گوش میانی، پرده گوش یا استخوانچه ها، درمان های دارویی یا جراحی می تواند منجر به بهبود چشمگیر شنوایی شود. همچنین در مواردی مانند توده گوش، کم شنوایی با اقدامات ساده و صحیح قابل رفع است.
تاکید بر آگاهی و پیگیری والدین
این متخصص گوش و حلق و بینی در پایان بر نقش کلیدی والدین تاکید کرد و خاطرنشان کرد: تشخیص به موقع، پیگیری مستمر و پذیرش به موقع درمان از مهم ترین عوامل پیشگیری از بروز عوارض کم شنوایی دائمی در کودکان است. توجه به سلامت شنوایی سرمایه ای برای آینده آموزشی، اجتماعی و ارتباطی کودکان تلقی می شود.
