سه درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه برای معالجه صدمات ترافیکی صرف می شود – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

به گفته خبرنگار Mehr ، ایوزو دهقانی نوشت: بیش از یک میلیون نفر هر سال در اثر تصادفات جاده ای در سراسر جهان می میرند. 5 ٪ از مرگ و میر جاده ای در جهان در کشورهای کم و متوسط ​​رخ می دهد ، در حالی که حدود 2 درصد از وسایل نقلیه جهان را در خود جای می دهند. در بیشتر کشورهای جهان ، حوادث جاده ای سه درصد از تولید ناخالص داخلی خود را تشکیل می دهد.

جراحات ترافیک جاده ای به عنوان یکی از اصلی ترین دلایل مرگ و مایه و عامل اصلی ناتوانی همچنین هزینه های عظیم اقتصادی را به جوامع تحمیل می کند ، که تخمین زده می شود بین 2 تا 5 درصد تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) و در برخی موارد تا 5 ٪ ، از حدود 2 ٪ در ایران باشد.

مرگ و مایهآسیب و ناتوانی ناشی از تصادفات جاده ای افراد را در پربارترین سالهای زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. حوادث جاده ای بیش از یک دهه است که عامل اصلی کشتار جوانان بوده است. تصادفات جاده ای علت اصلی کشته شدن کودکان و جوانان از 5 تا 5 سال است و حدود 2 درصد از مرگ و میرها بین افراد 5 تا 5 سال است. مرگ و مایه نتیجه حوادث جاده ای همچنان بر مردان و نسبت کلی مرگ و مایه زن به مرد 1 تا 2 است.

تقریباً 2 درصد از مرگ و مایه رانندگان در حال مسافرت از محل کار هستند (به عنوان مثال ، مسافران). 5 ٪ دیگر مرگ و میر در بین رانندگان حرفه ای است. کاربران موتورهای دو و سه چرخ 2 ٪ از تصادفات ترافیکی را تشکیل می دهند. پس از آن ، مسافران اتومبیل چهار چرخ محرک ، که 2 ٪ و عابران پیاده را تشکیل می دهند ، که 2 ٪ از مرگ ها را تشکیل می دهند. دوچرخه سواران حدود 2 درصد از مرگ و میر را تشکیل می دهند.

هر زندگی از دست رفته در یک حادثه ترافیکی فقط یک زندگی ، خانواده وی و اثرات اقتصادی و روانی نیست. با این حال ، بسیاری از زخمی ها و معلولین از تصادفات ترافیکی وجود دارد که بقیه زندگی خود را با هزینه های بالای درمان و توانبخشی ، بیکاری ، عدم ارتباطات اجتماعی و در نهایت عدم وجود زندگی عادی برای افراد به ویژه جوانان ایجاد می کند.

نجات و بهبود زندگی یکی از اهداف عالی سیستم بهداشت و درمان است ، یکی از مهمترین فرصت های انجام ، باعث می شود که جاده های جهان برای رانندگان ، مسافران ، دوچرخه سواران و عابران ایمن تر شود و فرهنگ حوادث ترافیکی یا رانندگی ایمن را ترویج کند.

اما چالش های ما برای کاهش تصادفات ترافیکی چیست

فقط 5 کشور جهان قوانینی دارند که معیارهای مدیریت عوامل اصلی خطر ایمنی جاده را رعایت می کنند. کمتر از 5 کشور سیاست های پیاده روی ، دوچرخه سواری و حمل و نقل عمومی را تدوین و توضیح داده اند آنها هستندبشر در حال حاضر ، نزدیک به 5 کشور هیچ قانونی در مورد استانداردهای ایمنی خودرو ندارند. عدم سرمایه گذاری در حمل و نقل ایمن و پایدار ، تدوین و اجرای استانداردهای ایمنی خودرو و ایجاد فرهنگ رانندگی ایمن یکی از اصلی ترین چالش های موفقیت محدود در این زمینه است.

براساس آمار پلیس راهنمایی و رانندگی ، یکی از شایع ترین دلایل تصادفات در کشور عدم توجه راننده وسیله نقلیه است که یکی از اصلی ترین موارد استفاده از تلفن های همراه هنگام رانندگی است. برای جلوگیری از تصادفات تلخ و جبران ناپذیر ، استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی لازم است. در مواقع اضطراری نیز می تواند در پایان باشد لایه سمت راست مسیر (در یک مکان امن و مجاز) متوقف شد و از تلفن همراه شما استفاده کرد. عابران پیاده نیز باید هنگام عبور از معابر و تقاطع ها به این مسئله توجه ویژه ای داشته باشند و تا حد امکان از تلفن همراه استفاده نمی کنند.

سایر دلایل اصلی این حوادث شامل خواب آلودگی و خستگی راننده ، تغییر ناگهانی مسیر ، چراغ قرمز ، عدم توانایی در کنترل اتومبیل ، عبور از چراغ های قرمز ، سرعت و سبقت غیرمجاز ، استفاده نکردن از کلاه ایمنی و ترافیک در موتور سیکلت های ویژه در موتور سیکلت است.

مشاهده قوانین ایمنی ترافیک مسئولیت اجتماعی ما است و ما باید در مسیر آگاهی و فرهنگ قدم برداریم.

حوادث ترافیکی باعث خسارت مالی قابل توجهی به قربانیان ، خانواده ها و جامعه آنها می شود. این هزینه ها شامل هزینه های درمانی و توانبخشیهدر رفتن خالق و پتانسیل های سازنده جامعه (غیبت فرد آسیب دیده در محل کار و مطالعه) و صرف وقت و انرژی برای مراقبت از فرد آسیب دیده.

براساس اعلام بخش اورژانس این کشور ، در شش ماه اول سال ، حدود 6000 نفر توسط پرسنل اورژانس قبل از بیمارستان در محل معالجه یا بیمارستان زخمی شدند. آنها هستندبشر هزینه این افراد رایگان و توسط آژانس های بیمه است سقوط درمان سرانه پرداخت می شود و حدود سه درصد از سهم تولید ناخالص داخلی سالانه برای هزینه درمان در حوادث ترافیکی صرف می شود که قابل توجه است.

مشاهده قوانین ایمنی ترافیک مسئولیت اجتماعی ما است و ما باید در مسیر آگاهی و فرهنگ قدم برداریم.