سلامت روانی خانواده های دارای معلول ؛ اولویت فراموش شده – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

هامید یاغوبی ، دانشیار روانشناسی بالینی در دانشگاه شهد ، معاون رئیس جمهور انجمن روانشناسی ایران و معاون رئیس جمهور انجمن روانپزشکی ایران در مصاحبه ای با خبرنگار Mehr در مورد سلامت روانی افراد معلول و تأثیر این ناتوانی بر سلامت روانی این افراد و والدین آنها توضیح داد: مطابق سازمان بهداشت جهانی. مطالعات جهانی نشان می دهد که حدود 2 تا 5 درصد از زنان پس از زایمان افسردگی پس از زایمان ایجاد می کنند که می تواند تأثیر منفی بر کیفیت روابط مادران و کودک داشته باشد.

وی افزود: مادرانی که از سلامت روانی بالایی برخوردار هستند ، توانایی بیشتری در ایجاد یک محیط ایمن ، محبت آمیز و پایدار برای رشد و تربیت فرزندان خود دارند. براساس برخی تحقیقات در ایران ، مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی در بین مادران مبتلا به فرزندان خردسال نسبتاً شایع است ، به ویژه هنگامی که آنها از حمایت های اجتماعی یا آموزشی کافی دریافت نمی کنند. کودکانی که با یک مادر آرام و پایدار بزرگ می شوند ، مشکلات عاطفی یا رفتاری کمتری دارند.

سلامت روانی روانی تأثیر مستقیمی بر روابط خانوادگی دارد

یاغوبی اذعان کرد: سلامت روان تأثیر مستقیمی بر روابط خانوادگی و کیفیت زندگی دارد. تحقیقات داخلی نشان داده است که آموزش روانشناختی و پشتیبانی گروهی می تواند به طور قابل توجهی در کاهش اضطراب ، افسردگی و پرخاشگری در مادران مؤثر باشد.

وی تأکید کرد که کودکانی که مادرانشان از حمایت روانی کافی برخوردار هستند ، در آزمایشات اجتماعی و شناختی عملکرد بهتری نشان می دهند ، با تأکید بر اینکه سلامت روانی مادران نه تنها یک ضرورت فردی است ، بلکه یک اولویت اجتماعی و فرهنگی است که به طور مستقیم با کیفیت آموزش نسل بعدی مرتبط است. بنابراین ، توجه جدی به سلامت روانی مادران باید در مرکز برنامه ریزی اجتماعی و سیاست های بهداشتی باشد.

واکنش والدین وقتی متوجه می شوند فرزندشان معلولیت دارد

معاون رئیس جمهور انجمن روانشناسی ایران ، با توجه به اینکه داشتن فرزند سالم یکی از مهمترین آرزوهای هر والدین است ، گفت: گاهی اوقات ممکن است خدای کودک با معلولیت خاص به دنیا بیاید. در چنین شرایطی ، بسته به نوع ناتوانی ، واکنش والدین متفاوت است.

وی افزود: “والدین هنگام مواجهه با این وضعیت ، مانند شوک و انکار اولیه که اغلب می پذیرند کودک ممکن است هرگز عملکرد شناختی عادی نداشته باشد ، بسیار دشوار است ، این احساس که برخی از مادران ناتوانی فرزند خود را ، نگرانی مداوم آینده کودک و آینده کودک می دانند. یوییسم یا آنها عقب ماندگی ذهنی عمیقی نشان می دهند.

حمایت از مادرانی که فرزندان معلول دارند

یاغوبی گفت: “مادرانی که فرزند معلول دارند یا با بیماری خاصی ، استرس ذهنی ، عاطفی ، مالی و اجتماعی زیادی را تحمل می کنند.” برای کمک به آنها یک رویکرد چند بعدی ، انسانی و مداوم.

وی افزود: “برای حمایت از مادر از نظر عاطفی و روانی ، مادر ابتدا باید مشاوره در مورد فردی یا گروهی باشد ، مشاوره می تواند به پذیرش شرایط ، کاهش گناه یا عصبانیت کمک کند ، و تقویت مقاومت مادر ، به خصوص در همان گروه ، به حمایت گروهی نیاز دارد ، به خصوص در گروه های مادران با تجربیات و تجربیات مشابه.

حمایت اجتماعی

یکی دیگر از حمایت های مادران مبتلا به کودکان معلول ، حمایت اجتماعی و فرهنگی است. بنابراین ، آموزش یک پدر ، خواهر و برادر برای شرکت در مراقبت و کاهش بار روانی مادران ، آگاهی اجتماعی از حقوق کودکان خاص و نیازهای خانواده های آنها و برگزاری مناسبت های اجتماعی یا کارگاه های آموزشی برای کاهش انزوا ضروری است.

حمایت مالی و حقوقی

یاغوبی گفت: طرفداران مانند سازمان رفاه ، کمیته امداد امام خمینی و انجمن های خیریه می توانند با اعطای هزینه های ویژه یا حقوق بازنشستگی به خانواده های دارای نیازهای ویژه کمک کنند. همچنین افزایش آگاهی از حقوق قانونی این خانواده ها ، از جمله حق استفاده از مرخصی ویژه ، استفاده از بیمه پشتیبانی و دسترسی به خدمات توانبخشی رایگان بسیار مهم است. در همین راستا ، حمایت از اشتغال مادران در قالب مشاغل خانگی و گذراندن دوره های آموزش فنی و کارآفرینی نیز می تواند به توانمندسازی اقتصادی خانواده ها کمک کند.

آموزش و توانمندسازی مادران

معاون رئیس جمهور انجمن روان درمانی ایران اظهار داشت: ارائه آموزش های تخصصی در مورد وضعیت پزشکی و روانی کودک ، شناخت علائم هشدار دهنده ، اقدامات اضطراری و معرفی منابع کمک از جمله ضروری این منطقه است. تقویت مهارت های والدین مطابق با شرایط کودکان خاص و افزایش عزت نفس مادران در نقش حمایتی آنها ، سایر محورهای این برنامه ها است.

وی همچنین افزود: ایجاد پیوند با منابع تخصصی مانند روانپزشکان کودک ، روانشناسان ، کار درمانی ، گفتاردرمانی و مددکاران اجتماعی نقش مهمی در افزایش کیفیت خدمات پشتیبانی دارند. با استفاده از ظرفیت سازمان های غیردولتی (سازمان های غیردولتی) و انجمن های تخصصی نیز تأکید می شود.

نقش وزارت بهداشت و آموزش پزشکی

معاون رئیس جمهور انجمن روانشناسی ایران گفت: “وزارت بهداشت ، به عنوان متولی بهداشت روان و سلامت جامعه ، می تواند نقش مهمی در حمایت از این خانواده ها ایفا کند.” اگرچه هیچ اطلاعات مفصلی در مورد برنامه های فعلی وزارت فعلی در دسترس نیست ، اما برخی از پیشنهادات عملیاتی از جمله خدمات بهداشت روان با ایجاد واحدهای مشاوره روانشناختی تخصصی در بیمارستان ها و مراکز پزشکی برای کودکان با حضور روانشناسان ، روانپزشکان و کارمندان اجتماعی. پس از تشخیص بیماری کودک یا ناتوانی کودک ، جلسات مشاوره رایگان را به مادران ارائه دهید. و اجرای برنامه های غربالگری سلامت روان مادران با ابزارهایی مانند پرسشنامه های DASS یا GHQ.

Yaghoubi اضافه کرد: آموزش و توانمندسازی مادران با برگزاری کارگاه های رایگان آنلاین و آنلاین در مورد مراقبت از خود ، مقاومت ذهنی ، مدیریت استرس و ارتباط مؤثر با یک کودک خاص. تولید بسته های آموزشی به صورت جزوه ، فیلم یا برنامه های کاربردی متناسب با سطح سواد عمومی و فرهنگ ایرانی است.

وی همچنین اظهار داشت که حمایت اجتماعی و بهداشتی در بیمه خدمات روانشناختی برای مادران ، بودجه مداخلات مبتنی بر جامعه در خانه های بهداشتی روستایی و پایگاه های بهداشت شهری و ارائه خدمات یکپارچه به خانواده ها با هدف کاهش آموزش کلینیک های بهداشت کودک و خانواده با هدف ادغام خدمات پزشکی ، ادغام خدمات پزشکی و خدمات پزشکی.

در پایان ، یاغوبی خاطرنشان کرد: فرمولاسیون و اجرای یک سند جامع بهداشتی خانواده هایی که نیازهای ویژه دارند می تواند به انسجام و اثربخشی این برنامه ها کمک کند.