دکتر Mohsen Karikian گفت: 5 تا 5 درصد از کلینیک ها دارای اشکال مختلفی از این بیماری هستند و افزود: سرطان مثانه برخلاف برخی سرطانها مانند پروستات یا سرطان پستان ، با علائم بالینی و شایع ترین علائم خونریزی آشکار می شود. این یک خونریزی موقتی است ، اما خونریزی به معنای مشکل نیست و هرگونه تغییر در رنگ ادرار ، حتی اگر خفیف باشد ، نیاز به تشخیص تشخیص دارد.
یکی از اعضای دانشکده دانشگاه علوم پزشکی بیشتر به علائم پیشرفته تر این بیماری اشاره کرد و گفت: در مراحل پیشرفته تر ، علائمی مانند عفونت های مکرر ادراری ، احتباس ادرار ، تب شب و درد مبهم در ناحیه لگن ممکن است رخ دهد. سرانجام ، با پیشرفت بیماری ، این علائم عمومی تر می شوند و بر سایر اندام ها مانند کبد و ریه تأثیر می گذارند.
وی گفت: “اگر سرطان در مجاری ادراری کلیه ها به مثانه بروز کند ، می تواند عملکرد کلیه ها و در نهایت نارسایی آنها را مختل کند ، که ممکن است بیمار را به دیالیز سوق دهد.”
دکتر ساریان با تأکید بر اینکه سرطان مثانه سه برابر بیشتر از زنان است ، گفت: “مهمترین علت این نوع سرطان استفاده از دخانیات و به ویژه سیگار است.” در برخی از کشورها ، عوامل انگلی نیز در بروز این بیماری نقش دارند که خوشبختانه در ایران از بین رفته است.
این آزمایش می تواند وجود مقادیر کمی خون در ادرار را نشان دهد که برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. علاوه بر این ، سونوگرافی بهترین راه برای تشخیص بیماری است که به یک متخصص در تشخیص توده های سرطان کمک می کند.
وی افزود: “تشخیص قطعی از طریق سیستوسکوپی انجام می شود (وارد لنز از طریق مجرای ادرار به مثانه) می شود.” پس از نمونه برداری و ارسال آن به آزمایشگاه آسیب شناسی ، میزان بدخیمی جرم و درمان به موقع آغاز می شود.
این متخصص ارولوژی بر اهمیت تشخیص به موقع این بیماری تأکید کرد: در مراحل اولیه ، آندوسکوپی را می توان برداشته و از گسترش بدون جراحی جلوگیری کرد. در این مرحله ، درمان بسیار ساده تر است و بعد از عمل با تزریق داروها به مثانه از این بیماری جلوگیری می شود.
یکی از اعضای دانشکده دانشگاه علوم پزشکی Ahwaz Jundishapur هشدار داد: “اگر تومور مثانه نادیده گرفته شود ، ممکن است کل مثانه را تحت تأثیر قرار دهد ، در این صورت درمان با استفاده از روده نیاز به ترشحات کامل و بازسازی دارد که این امر باعث ایجاد تغییرات اساسی در سبک زندگی بیمار خواهد شد.” تشخیص زودرس و پیشرفته از نظر درمان و تغییر در سبک زندگی بیمار بسیار متفاوت است.
