زنگ برای والدین زنگ زد. اضطراب اجتماعی توسط نوجوانان کمین می شود – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

آژانس خبری مهر گروه بهداشتی: بزرگسالی یک فصل از زندگی است که در آن بدن و روان در همان زمان تغییر می کنند. دوره ای بین دوران کودکی و بزرگسالی ، جایی که شخص خود کودک نیست و هنوز به بلوغ و ثبات بزرگسالان امروز نرسیده است. در این لحظه چالش برانگیز ، اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین اختلالات است که نوجوانان تجربه می کنند. اضطراب که ممکن است از صحبت با جمعیت بترسد ، نگران قضاوت دیگران باشد یا حتی از حضور در موقعیت های اجتماعی امتناع ورزد.

چنین احساسی می تواند به تدریج منجر به انزوا ، کاهش عزت نفس و شکل گیری اعتقادات منفی در مورد خود شود ، با وجود تغییرات گسترده جسمی ، روانی و اجتماعی که نوجوانان در این دوره با آن روبرو هستند ، عدم آگاهی و همراهی مؤثر والدین می تواند به آینده ای افزایش یابد. از آنجا که مرزهای بین واقعیت و دنیای مجازی روز به روز کمتر و بیشتر می شود ، نقش خانواده ها در هدایت ، پذیرش و حمایت از فرزندانشان از همیشه مهمتر شده است.

در این رابطه ، خبرنگار مهر روانشناسی بالینی متخصص Farzaneh Ameriاو مکالمه داشت.

اضطراب اجتماعی چیست؟

آمری: اضطراب اجتماعی یکی از انواع اضطراب است و گفته می شود هیجان یا التهاب است که شخص از حضور در یا با دیگران برای او اتفاق می افتد و باعث می شود فرد از بودن در چنین شرایطی ترسیده و احساس تهدید کند.

ایجاد جامعه می تواند بر روند زندگی عادی و مشکلات تجربه ، از جمله تمسخر ، تأثیر بگذارد ، هنگامی که کودک در کودک اطمینان نداشته باشد ممکن است به تدریج در کودک مختل شود.

چرا اضطراب اجتماعی در بین نوجوانان شایع تر است؟

آمری: افراد در دوران نوجوانی اضطراب های مختلفی را تجربه می کنند ، یعنی در بزرگسالی ، زیرا فرد از کودکی عبور می کند و اعتقادات وی تغییر کرده و با مشکلات سازش می کند. این تغییرات می تواند فیزیولوژیکی باشد ، و این باعث می شود نوجوان به بزرگسالان فکر کند ، اما به دلیل محدودیت های آن ، زیرا خانواده هنوز اتفاق نیفتاده است و از طرف دیگر ، انتظارات زیادی توسط نوجوانان خواسته می شود که باعث می شود کودک بحران هویت داشته باشد و این بحران باعث کاهش عزت نفس و عزت نفس می شود.

یکی دیگر از دلایل اضطراب اجتماعی ، تولد بین نسلی است ، وقتی کودک می خواهد مصالحه گذشته را با خانواده بگذرد ، خانواده احساس اضطراب و تردید نسبت به فرزند خود دارند. این نگرانی خانواده باعث می شود کودک اگر نتواند وظایف خاص خود را انجام دهد ، با آن برخورد کند؟

این اولین قدم به سمت درگیری بین نسلی را ایجاد می کند. خانواده هنگام مواجهه با این اضطراب ، با آن روبرو می شوند و این باعث می شود نوجوانان مشکل داشته باشند و اگر این مشکلات حل نشده باشد ، می توانند باعث اختلالات شوند.

فیزیولوژیکی نوجوانان رشد می کند ، خودش بلندتر و بزرگتر می شود ، و در تحولی که فرزند ما را درگیر می کند ، در مورد اضطراب ایجاد شده شک و تردید خواهد کرد و اگر این امر با رفتار ناخودآگاه والدین همراه باشد ، باعث سردرگمی بیشتری در فرد خواهد شد. و سرانجام ، نتیجه این آشفتگی کودک بدون عزت نفس و عزت نفس خواهد بود.

نقش فضای مجازی در افراد با اضطراب اجتماعی چیست؟

آمری: فضای مجازی نه تنها برای نوجوانان بلکه برای همه سنین می تواند مشکل ساز باشد ، بلکه همیشه خطر بیشتری برای سنین جوان وجود دارد. متأسفانه ، فضای مجازی تمام اطلاعاتی را که در همه سنین بدون سانسور وجود ندارد ، فراهم می کند و شاید اطلاعاتی که فرزند ما در سنین خود به دست آورده است ، سالها زندگی وی باشد و این باعث اضطراب می شود.

اگر کودک آزادی زیادی داشته باشد و اطلاعاتی را در مورد این شبکه ها بدون نظارت دریافت کند ، خطرات زیادی برای سلامت روان ایجاد می کند.

چگونه والدین می توانند به فرزندان خود در دوران نوجوانی کمک کنند؟

آمری: مرحله نوجوانی آغاز بحران کودکان است ، زیرا این نوجوان هنوز مؤلفه های منطقی ، عاطفی و آشتی پیدا نکرده است و والدین باید با راهنمایی صحیح به نوجوان کمک کنند تا از دنیای کودکی خارج شوند و مسئولیت را بیاموزند. هرچه والدین به فرزندشان نزدیکتر باشند ، نجیب نوجوان از والدین خارج می شود و با آنها مشورت می کند.

از طرف دیگر ، والدین در نزدیکی فرزند خود برای به حداقل رساندن مداخلات خود به این ترتیب که رابطه آنها با نوجوان قطع نشود و کودک احساس می کند که آنها آن را به عنوان یک نوجوان پذیرفته و از درون گرایی خارج شده اند. اگر این مراحل دانش خود بدون مداخله والدین انجام نشود ، در دنیای امروز ، با وجود فضای مجازی ، کودکان در جامعه می توانند با خطرات روبرو شوند.

نقش والدین در بزرگسالی چیست؟

آمری: اولین قدم این است که والدین نقش والدین را برای فرزندان خود دارند ، بارها که برخی از والدین نقش خود را نمی دانند و وقتی این نقش به درستی انجام می شود ، نوجوانی و تغییر کودک کمتر به چالش کشیده می شوند.

مسئله دوم کنترل استفاده کودک از تلفن های همراه و فضای مجازی است که در صورت عدم کنترل ، این خبر را می خواند یا می بیند یا می بیند که ممکن است زودتر از سن آنها باشد و می تواند آسیب زیادی به خلق و خوی آن وارد کند ، و اگر این کنترل ها نباشد ، ممکن است مشکلی به نام اضطراب اجتماعی در جامعه افزایش یابد.