در تاریخ 30 ماه مه ، یک حادثه تلخ و دردناک قلب میلیون ها ایرانی را لرزاند. هلیکوپتر حامل آیت الله ریزی و اصحاب وی در منطقه وارزاکان در آذربایجان شرقی زخمی شد. این حادثه اتفاق افتاد که آسمان پر از ابرها و مه ها بود و آب و هوای پیچیده تیم های نجات بسیار دشوار بود.
بشر
لحظاتی پس از حادثه ، نیروهای هلال احمر و واحدهای نظامی و اجرای قانون در جستجوی هلیکوپترها در یک عملیات عظیم جستجو و تلاش کردند. با این حال ، مردم منطقه و کارگران امدادی شرایط و محدودیت های بسیار دشواری ناشی از مه غلیظ در منطقه را گزارش کرده اند و ابراز نگرانی می کنند که وضعیت دقیق هلیکوپترها و سرنشینان آن مشخص نیست.
ساعاتی پس از عملیات جستجو و نجات ، امیدها به تدریج از دست می رود و تلاش نیروهای امدادی به نتیجه ناامید کننده ای رسید. گزارش های اولیه از سرنوشت هلیکوپتر حاکی از آن است که هیچ مدرکی مبنی بر زنده بودن سرنشینان آن وجود ندارد.
وی افزود: “در همین حال ، من با دانشگاه Tabriz علوم پزشکی تماس گرفتم و هشدار کامل را اعلام کردم. من به سرعت سوار هواپیما شدم و به Tabriz رفتم. ساعت چهار بعد از ظهر بود که من به وارزاژان رسیدم. دانشگاه Tabriz علوم پزشکی تیم های پزشکی را به منطقه فرستادند ، و همانطور که سفر من ، با استفاده از این منطقه ، تیمی های پزشکی خوب و مجهز به این حوزه هستند.
سیزدهمین وزیر بهداشت ادامه داد: در وارزاکان ، در بیمارستان ، تجهیزات و امکانات برای تأسیس تیم پزشکی فراهم شد. همچنین یک مرکز بهداشت بسیار خوب در نزدیکی معدن معدن سنگون وجود داشت ، جایی که تیم پزشکی نیز مستقر شد. ما همچنین حدود 12 آمبولانس را به منطقه اعزام کردیم و در عین حال مسیرهای مختلفی را برای حمل و نقل مجروحان تنظیم کردیم تا به سرعت از همه مسیرها برای حمل و نقل مجروحان استفاده کنیم.
اینولایی گفت: “در آن زمان ، ما امیدوار بودیم که مجروحان به دلیل تماس با آیت الله آل هاشیم زنده باشند.” از آنجا که در ابتدا مطرح شد که فرود سخت انجام شده است ، ما قبلاً تجربه مشابهی در کرمان داشتیم ، وقتی وزیر ورزش در کرمان یک فرود سخت بود و او تحت درمان قرار گرفت و ما فکر می کردیم که اگر فرود دشوار باشد ، ما قادر خواهیم بود اوضاع را مدیریت کنیم. با این حال ، با گذشت زمان ، شرایط بسیار سخت تر شد ، و یک مه شدید وجود داشت که عملیات جستجو را سخت تر می کرد. همه مقامات ، مدیران و فرماندهان در این منطقه حضور داشتند و اوضاع به ویژه حساس بود. از ساعات اولیه شب تا پنج صبح ، همه ما امیدوار بودیم و امیدوار بودیم که بتوانیم مجروحان را پیدا کنیم ، اما از طرف دیگر ما نگران هوا بودیم که مردم حتی اگر زنده باشند جان خود را از دست می دهند. سرانجام ، ملت ایران یکی از عزیزترین افراد را از دست داد و ما یکی از بزرگترین نعمت ها را از دست دادیم ، و شاید ما از آن نعمت ها به خوبی قدردانی نکردیم.
پایان پیام/
