اخبار سلامت

روایتی از آتش صهیونیست ها بر سر خانواده ای داغدار/دانشجویی که به جای روپوش سفید کفن پوشید

به گفته خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تاسنیم ، آسمان آستانا اشرفیه روشن شد ، اما نه در پرتو شب ، بلکه آتش خشم و نفرت رژیمی است که سالها حمله به غیرنظامیان و زنان و کودکان بوده است. در قلب شب ، موشک اسرائیل روی پشت بام خانه ای که هیچ ارتباطی با جنگ ندارد ، فرود آمد ، خانه ای که تنها نشانه یک پدر و مادر تازه داغ بود.

در این خانه ، محمد رضا سدیقی صابر ، دانشمند هسته ای که زندگی خود را صرف مطالعه علوم در زمینه استفاده مسالمت آمیز از فناوری هسته ای می کرد ، با همسرش زهرا صابر و دو فرزندش ، فاطیما و ماهیا به همراه اقوام خود جمع شده بود ، به طوری که شاید یک روز پیش غم و اندوه روز بود. اسرائیل ، هفت روز قبل ، خانه محمد رضا سدیقی صابر را برای ترور دانشمند هسته ای هدف قرار داد ، اما در این حمله ، بقیه خانواده زنده مانده بودند ، و حمید رضه سدیقی صابر ، 17 ساله از محمد رضه سدی صابر ، به شهادت رسید ، اما اسرائیل کشت شده بود. همانطور که هفت روز پیش فرزند این خانواده را در تهران هدف قرار داد ، این بار در آستانه اشرفیه ، آتش خشم او با فناوری مسالمت آمیز هسته ای بر روی خانه و خانواده ای فرود آمد که نه ارتش و نه حتی رنگ و بوی سیاست. تنها جرم آنها این بود که قلب های سوخته شهادت 17 ساله حمید رضای را داشته باشند.

در حمله صهیونیستی به اشرفیه ، با هدف ترور دانشمند هسته ای کشور ما ، 11 عضو خانواده به شهادت رسیدند. همانطور که امدادگران می گویند ؛ شدت این حادثه به حدی شدید بود که برخی از شهدا از خیابان های اطراف خانه پیدا شدند.

“ساعت 1:20 صبح در تاریخ 3 ژوئیه بود ؛ پسر هفتم حمید رضا ، فرزند 17 ساله محمد رضا سدیقی ، که در حمله به تهران به شهادت رسیده بود ، هنوز نرسیده بود. زیرا خواهرم و خواهرزاده من تنها نبودند ، خانواده ها از آنها بازدید می کردند. آستانا اشرفیه ؛ ما حتی به یک شهر کوچک مانند آداب و رسوم که در خانه خواهرم است (مادرم ، دکتر محمد رضی صابر) که به خانواده Siddiqui Saber می پردازد ، فکر نکردیم. به این حمله ، من فکر می کنم خانه خواهر شما به خانه آنها رفتیم.

به گفته وی ، به دنبال تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی در خانه پدر این دانشمند هسته ای محمد رضا سدیقی صابر به همراه همسرش زهرا صابر. دختر آنها ، فاطمه سدیقی صابر ، دانشجوی پزشکی ؛ ماهیا سدیقی صابر ، دانشجو ؛ موسی صابر و سلطنت حسینپور ، پدر و مادرم. یاس صابر ، برادرزاده همسرش ؛ حامد صابر ، برادر من -در -لاو ؛ ماهسا احمدی ، همسر حامد ؛ میلان صابر و امیر علی چالبین ، برادرزاده همسرش ، به شهادت رسیدند. میلان 6 ساله کوچکترین شهید در این خانواده بود.

وی در مورد لحظات دشوار شناسایی چهره های شهدا می گوید: “تشخیص برخی از ارقام به دلیل شدت آسیب دیدگی دشوار بود.” ما حتی نتوانستیم کفن شهدا را باز کنیم و دفعه قبل آنها را ببینیم. برخی از بدن کودکان با آزمایش DNA مشخص شد. ما همچنین یکی از دستان شهید را از حلقه در دست او شناسایی کردیم. “

“خانواده Siddiqui Saber همه علاقه مند به تحصیل و تحصیل بودند ؛ Fatemeh Siddiqui Saber ، فرزند دکتر Sediqi ، دانشجوی ترم دوم در پزشکی و ورودی در دانشگاه علوم پزشکی ایسفاهان بود ، که در این حمله به شهادت رسیده بود. مادربزرگ و پدربزرگش بازنشسته از فرهنگ ها ، و پدر و مادرش نیز دوست داشتنی بودند. همچنین دانشجویی که در این حمله به شهادت رسیده بود ، چهار آشنا و همسایگان دیگر نیز به دلیل موج حملات به شهادت رسیدند. “

لوکس دکتر صدیقی صابر می گوید: “ما هیچکدام از آنها را به جز خوبی و خوبی ندیده ایم.” همیشه یک زندگی ساده از زندگی بود. “زندگی آنها چنان فروتن و ساده و دور از تجملات بود که اگر کسی می دانست که دکتر سدیقی صابر یک دانشمند هسته ای است ، فکر می کرد خانه یک کارگر یا کارمند مانند بسیاری از افراد دیگر است.”

“اکنون خانه ای که دشمن به فکر از دست دادن موشک ها بود می تواند نشانه ماندگار ظلم و سندی برای جرم رژیم صهیونیستی باشد ؛ یک سند محکم که هیچ کس و هیچ تاریخ نگاری نمی تواند انکار کند.”

خانه پدر این دانشمند هسته ای نه میدان نبرد و نه جنگ بود. در اینجا خانه ای در قلب یک شهر آرام بود. خانه ای که صبح روز سوم ژوئیه ریخته و خونریزی شد تا چهره واقعی رژیم جنایی صهیونیستی را که سالها قتل خانواده ها ، کودکان و غیرنظامیان را به ثبت رسانده است ، ببیند.

محمد رضا سدیقی صابر ، دانشمندی که به همراه همسر ، فرزندان ، والدین ، اقوام و حتی کودکانی که هنوز به دنیای درس ها و زندگی امیدوار بودند ، بدون هیچ جنایتی و سلاح ، قربانی بی رحمانه بودن ، به آرامش خدمت کرده بودند.

دانشگاه علوم پزشکی اصفهان این روزها روحیه عجیبی است. بدن فاطمه ، دانشجوی پزشکی که قرار بود در درد مردم باشد ، اکنون با زخم های بی شماری در خاک آرامش دارد و پوشش پزشکی سفید فاطیما ، او در زیر قاب عکس خود دلپذیر است ، پوششی که او را از قبل می پوشاند.

شهادت ، صنعت هسته ای ، بهداشت ، پزشک ، شهدای جنگ 12 روزه ، رژیم صهیونیستی 12 روزه علیه ایران ،

پایان پیام/

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا