روانشناسی تاریک ترین پرونده های جنایی ایران ؛ از Bayeh تا Hedgehog Man – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

به گفته خبرنگار مهر ، رضا اسادی ، روانشناس شخصیت و شخصیت طرح این درمانگر به دستگیری کودک گفت: “در رسانه ها خبرهایی وجود داشت که قلب ها را تحت فشار قرار می داد و روح جامعه را زخمی می کرد.” مردی که پسران چهارده و پانزده ساله شهرداری را اخراج کرد ، به جرم آزار و اذیت جنسی و تجاوز جنسی دستگیر شد. این خبر ، برای بسیاری ، یادآور نام تلخ و فراموش نشدنی است بی نظمی است مردی که در دهه 1980 به تجاوز و قتل بیش از بیست کودک ، یکی از تاریک ترین پرونده های جنایی ایران اعتراف کرد.

اما آنچه امروز ما را بیشتر نگران می کند صرفاً یک جرم وحشتناک نیست. در عوض ، این یک تکرار از الگوهای است که سالها پیش به رسمیت شناخته شده بود ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اما انگار او نمی شنود. چرا جامعه ای که تجربه می کند بی نظمی آیا هنوز یک جرم مشابه است؟ پاسخ باید نه تنها در مؤسسات قضایی و اجرایی بلکه در لایه های عمیق روان انسان ، ساختار معیوب آموزش و فرهنگ جنسی پنهان باشد.

از خلاء عاطفی گرفته تا لذت سادی

تجزیه و تحلیل روانشناختی رفتار مجرم نشان می دهد که ما با شخصی روبرو هستیم که احتمالاً قربانی خشونت در کودکان یا سوء استفاده جنسی می شود. بیشتر افرادی که مرتکب چنین جنایاتی می شوند ، در گذشته خود رد ، تحقیر ، غفلت یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. اما آیا هر قربانی جنایتکار می شود؟ تمایز آنها عدم توانایی در تجربه همدلی ، عدم توانایی در حاوی خواسته ها و مختل کردن رشد وجدان اخلاقی است.

خصوصیات رفتاری مانند جعل ، استفاده از موقعیت قدرت برای فریب و تکرار منظم تجاوز جنسی ، همه علائم اختلال شخصیت ضد اجتماعی با انحراف جنسی وابسته به آسیب شناختی (وابسته به پدوفیلی). این افراد غالباً فاقد گناه ، عدم توانایی در تنظیم احساسات منفی هستند و دارای یک ذهنیت غالب و غالب هستند اعتراض آنها نسبت به دیگران هستند. قربانی آنها انسانی نیست ؛ این وسیله ای برای لذت ، قدرت یا انتقام از جهان است که آنها را رد کرده است.

مکانیسم های دفاعی و روانکاوی

در روانشناسی عمیق تر ، چنین افرادی اغلب مکانیسم های دفاعی دارند محبوبآنها تقسیم می شوند و گاهی تقسیم می شوند. آنها قسمت های دردناک خود را رها می کنند: “من قربانی هستم ، بنابراین من حق دارم دیگران را مجازات کنم.” جعل هویت ، تمایل شدید به کنترل و انتخاب قربانیان بی دفاع ، منعکس کننده درگیری داخلی بین خود و خود است ثبت آنها هستند آنها با کنترل قربانی ، بر احساس وجود خود غلبه می کنند.

زخم هایی که سالها توسط بدن و ذهن قربانی شده اند …

قربانیان کودک آزاری آسیب دیده ترین گروه های اجتماعی هستند. عواقبی مانند اختلال استرس پس از تروماتیک (PTSD) ، اضطراب ، افسردگی ، گناه ، اختلال در هویت جنسی و حتی تمایلات خودکشی یا خودکشی در کمین است. سکوت کودک ، نه نشانه فراموشی ، نشانه فلج روانشناختی است. بدون مداخله درمانی ، این کودکان سالها با بار این حادثه یا حتی تا آخر عمر زندگی می کنند.

نقش جامعه و فرهنگ در تکرار جرم

جامعه ای که در آن بدن ، آموزش جنسی و مرزهای امن تابو به حساب می آید ، ناخواسته پایه و اساس جرم را فراهم می کند. وقتی کودک نمی داند تجاوز جنسی چیست ، او نمی فهمد که لمس اشتباه به چه معنی است و تاریک کردن نه ، پدوفیل ها آسان تر هستند. انکار تمایلات جنسی انسان ، ما را در برابر واقعیت های دردناک کور می کند.

کسانی که فقط پس از فاجعه به این موضوع می روند و سیستم آموزشی که هیچ آموزش جنسی علمی و پایدار ندارد ، همه بخشی از چرخه فداکاری هستند.

از پیشگیری تا بازسازی ذهنی

برای شکستن چرخه تکرار ، فقط مجازات کافی نیست. ما به سیستم های چند لایه احتیاج داریم: آموزش جنسی صحنه در مدارس و خانواده ها ، ارزیابی روانشناختی در دوره های حساس رشد کودکان ، برنامه های مداخله ای برای کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند ، شناسایی و معالجه افراد با گرایش جنسی پرخاشگرانه ، توانبخشی قربانیان روانشناختی با تیم های روان درمانی تخصصی.

زخمی بی نظمیصورت را تغییر داده است

بی نظمی لال او با چهره جدیدی برگشت. تا زمانی که زخم های کودک را نادیده بگیریم ، این چرخه ادامه خواهد یافت تا زمانی که آموزش جنسی را تابو بدانیم ، تا زمانی که به جای شفافیت در لاک و شرم پنهان شویم ، این چرخه ادامه خواهد یافت.

یک جامعه سالم با کودکان سالم آغاز می شود. امنیت ذهنی و جسمی کودکان یک موضوع خصوصی نیست بلکه یک مسئولیت عمومی است. بیایید به جای انکار و فراموشی ، از این جنایت آگاهی کنیم. آگاهی که ممکن است زخم ها را بهبود بخشد اما اجازه نمی دهد زخم های بعدی شکل بگیرد.