ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال رابطه جنسی بدون استفاده از روش های پیشگیری از بارداری تعریف می شود. شواهد نشان می دهد که تعداد زوج هایی که به راحتی نمی توانند باردار شوند و با مشکل مواجه هستند نسبت به گذشته افزایش یافته است.
در 30 درصد موارد این ناباروری مربوط به وجود مشکل در زن است. خوشبختانه اکثر زوج های نابارور با کمک روش ها و درمان های باروری موجود می توانند تجربه بارداری و بچه دار شدن را داشته باشند. در این مقاله به روش های درمان ناباروری زنان می پردازیم.
علل ناباروری زنان
برای اینکه حاملگی اتفاق بیفتد، لازم است تخمک مرغوبی در تخمدان وجود داشته باشد، با کمک هورمون ها آزاد شود، لوله های رحمی اجازه دهند اسپرم به تخمک برسد و شرایط رحم برای لانه گزینی مناسب باشد. جنین بنابراین اگر در هر بخشی از این فرآیند مشکلی وجود داشته باشد، بارداری اتفاق نمی افتد. البته گاهی اوقات ممکن است ناباروری بدون هیچ دلیل مشخصی اتفاق بیفتد. به طور کلی علل ناباروری زنان را می توان به شرح زیر تقسیم کرد:
- تخم مرغ کم یا بی کیفیت؛
- مشکلات هورمونی؛
- آسیب به لوله های رحمی؛
- مشکلات دهانه رحم؛
- مشکلات رحمی
علائم ناباروری زنان
به طور کلی هیچ علامتی را نمی توان به عنوان علامت قطعی ناباروری زنان در نظر گرفت. تا قبل از 35 سالگی تا یک سال فرصت دارید که باردار شوید، اما اگر بالای 35 سال دارید و بعد از شش ماه رابطه جنسی منظم و محافظت نشده بارداری اتفاق نیفتاده است، احتمالاً مشکلات مربوط به ناباروری دارید و باید درمان خود را دنبال کنید.
درمان ناباروری زنان
درمان ناباروری زنان بسته به علت آن می تواند متفاوت باشد. گزینه های زیادی برای درمان ناباروری زنان وجود دارد. از جمله داروهای اصلاح مشکلات هورمونی، جراحی برای مشکلات جسمی و روش های کمکی مانند لقاح آزمایشگاهی که برای هر فرد بسته به انتخاب پزشک در نظر گرفته می شود. روش های کمک باروری عبارتند از:
درمان دارویی
تجویز داروهای محرک تخمک گذاری روش اصلی درمانی برای زنانی است که به دلیل اختلالات تخمک گذاری یا تنبلی تخمدان دچار مشکلات ناباروری هستند. این داروها زمان تخمک گذاری، رشد و رهاسازی تخمک را تنظیم می کنند. روش درمان دارویی معمولاً در مواردی که مشکل ناباروری مربوط به زن و مرد سالم است استفاده می شود.
روش های جراحی
از روش های جراحی برای درمان مشکلات فیزیکی رحم که منجر به ناباروری شده است استفاده می شود. هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی دو روش جراحی هستند که برای درمان ناباروری زنان استفاده می شود.
هیستروسکوپی: مشکلات رحمی مانند پولیپ آندومتر، سپتوم رحم یا زخم های داخل رحمی اغلب با جراحی هیستروسکوپی درمان می شوند. هیستروسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می دهد تا داخل رحم را برای تشخیص و درمان مشکلات رحم مشاهده کند.
لاپاراسکوپی: لاپاراسکوپی یکی از روش‌های رایج در درمان ناباروری زنان است که در آن با ایجاد برش‌های کوچک روی شکم، دوربین کوچکی وارد شکم شده و اندام‌های داخلی را نشان می‌دهد تا در صورت بروز هرگونه مشکل، درمان لازم انجام شود. مشکلات داخلی
تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI)
IUA یا تلقیح داخل رحمی اسپرم یکی از روش های کمک باروری است که در مواردی که ناباروری به دلیل مشکلاتی در دهانه رحم یا نرسیدن اسپرم به لوله های فالوپ رخ می دهد، استفاده می شود. در این روش در زمان تخمک گذاری، اسپرم های شسته شده از طریق کاتتر بلند به داخل رحم تزریق می شوند. پزشک ممکن است از دارو برای تحریک تخمک گذاری استفاده کند تا احتمال بارداری را قبل از عمل تلقیح افزایش دهد.
لقاح آزمایشگاهی یا IVF
لقاح آزمایشگاهی یا IVF یکی از رایج ترین روش های کمک باروری است که از طریق آن میلیون ها زوج توانسته اند بچه های خود را باردار و به دنیا بیاورند. در لقاح طبیعی در اواسط سیکل تخمک از یکی از تخمدان ها آزاد می شود و اسپرم به آن می رسد و بارداری شروع می شود. اما اگر تخمک کافی و خوب نباشد و یا مسیر رسیدن اسپرم به تخمک بسته باشد، به روش کمکی به نام IVF نیاز است.
اگر به کمک IVF نیاز دارید، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که زوج‌ها با آن مواجه هستند این است که نمی‌دانند با چه فرآیندی روبرو هستند و چه مراحلی را باید طی کنند. بنابراین دانستن نحوه انجام این روش و مراحل IVF می تواند به شما کمک کند تا این روند را با آرامش بیشتری طی کنید.
ممکن است روند IVF با توجه به شرایط هر زوج متفاوت باشد، اما به طور کلی مراحل IVF به شرح زیر است:
– انجام معاینات اولیه توسط متخصصین زنان و نازایی و اورولوژیست به منظور تشخیص ضرورت استفاده از این روش.
– در صورت مناسب بودن این روش، معرفی زن به چرخه درمان (استفاده از داروهای تحریک تخمک گذاری).
- تحریک تخمدان ها: در مرحله تحریک یک چرخه IVF، داروهای هورمونی تزریقی به مدت تقریباً 8 تا 14 روز برای تحریک تخمدان ها و تولید تخمک استفاده می شود. این داروها به تخمک های در حال رشد کمک می کنند تا فرآیند بلوغ را کامل کنند و قبل از زمان مورد انتظار تخمک گذاری، تخمک گذاری یا سوراخ شدن انجام شود.
- تخمک گذاری یا سوراخ شدن: تخمک گذاری حدود یک ربع ساعت طول می کشد. در طول عمل، تحت بیهوشی سبک، پزشک یک سوزن نازک را به هر تخمدان تحت هدایت سونوگرافی واژینال وارد می کند تا مایع حاوی تخمک را از هر فولیکول خارج کند.
- واکسن: پس از بازیابی تخمک، نمونه اسپرم همسر توسط جنین شناس بررسی می شود و اسپرم و تخمک بارور می شوند.
- رشد جنین در آزمایشگاه: رشد جنین پس از لقاح آغاز می شود. یک جنین شناس هر جنین در حال رشد را به مدت 3 تا 5 روز بررسی می کند.
- انتقال جنین: انتقال جنین یک روش ساده است که تنها حدود 5 دقیقه طول می کشد و نیازی به بیهوشی ندارد. جنین شناس لوله باریک انتقال را در آزمایشگاه جنین شناسی با جنین پر می کند و سپس پزشک لوله را وارد رحم می کند و جنین را با مقدار کمی مایع به داخل رحم منتقل می کند.
میکرواینجکشن یا تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)
روش دیگر کمک باروری، میکرواینجکشن یا ICSI است. میکرواینجکشن از مرحله تجویز دارو تا عمل پانکچر دقیقا مانند مراحل IVF انجام می شود با این تفاوت که مرحله لقاح با تزریق مستقیم اسپرم به تخمک انجام می شود. این روش شانس بارداری را افزایش می دهد. در مرکز مام تمامی IVF ها با این روش انجام می شود تا شانس موفقیت افزایش یابد.
حرف آخر
در این مقاله سعی کردیم به طور کامل در مورد راه های درمان ناباروری زنان صحبت کنیم. قبل از شروع درمان، مهم است که ابتدا علت ناباروری را بررسی کنید. گاهی اوقات یک درمان دارویی ساده تمام چیزی است که یک زن برای باردار شدن نیاز دارد.
