دانشمندان می گویند چیزی در این میوه وجود دارد که ضد آلزایمر است

به گزارش خبرآنلاین، دانشمندان در مقاله ای جدید گزارش دادند، ماده ای که در غذاهایی مانند انار، توت فرنگی و گردو یافت می شود، توانایی تشخیص و حذف سلول های آسیب دیده را در موش های مبتلا به بیماری آلزایمر احیا کرد.

به گفته SA، این تیم تحقیقاتی قبلاً نوعی ویتامین B3 به نام نیکوتین آمید ریبوزید (NR) پیدا کرده بود که به حذف میتوکندری های آسیب دیده در مغز کمک می کند.

ایسنا نوشت: زمانی که این سیستم های «پاکسازی عصبی» مختل می شوند، زباله ها شروع به انباشته شدن می کنند و زمینه را برای بیماری های تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون فراهم می کنند.

ویلهلم بور، بیوشیمیدان دانشگاه کپنهاگ، دانمارک می‌گوید بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری‌های نورودژنراتیو اختلال عملکرد میتوکندری را تجربه می‌کنند که به آن میتوفوناژیا نیز می‌گویند. این بدان معناست که مغز در خلاص شدن از شر میتوکندری های ضعیفی که ساخته شده و بر عملکرد مغز تأثیر می گذارد، مشکل دارد.

وی افزود: اگر بتوانید فرآیند میتوفوناژ را تحریک کنید و میتوکندری های ضعیف را حذف کنید، نتایج بسیار مثبتی خواهید دید.

راه‌اندازی مجدد این سیستم‌های تخریب‌کننده آسیب مغزی به این معنی است که برخی از بقایای مغز مرتبط با آلزایمر، که در نهایت به تشکیل پلاک‌های آمیلوئید و گره‌های نوروفیبریلاری که مشخصه این بیماری هستند، کمک می‌کنند، می‌توانند پاک شوند. بنابراین کل سیستم کمی راحت تر و طولانی تر کار می کند.

در مطالعه قبلی این تیم، موش‌های مبتلا به مدل بیماری آلزایمر NR را به عنوان مکمل دریافت کردند که باعث افزایش تولید کوآنزیم متابولیک ضروری به نام نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD)، پروتئین‌های درهم‌تنیده و آسیب DNA در مغز آنها شد.

اکنون بور و همکارانش دریافته‌اند که ماده‌ای به نام urolithin A که در انار یافت می‌شود، تقویت مشابهی به مغز در مبارزه با بیماری‌های عصبی می‌دهد.

محققان دریافتند موش های آلزایمر که به مدت طولانی با این ماده درمان شده بودند، یادگیری، حافظه و حس بویایی را بهبود بخشیدند.

این پروتئین بر پروتئینی به نام کاتپسین Z تأثیر می گذارد که به نظر می رسد بیش از حد در مغز آلزایمر فعال است و در التهاب ناشی از آن نقش دارد.

درمان با Urolithin A تولید این پروتئین را به سطحی قابل مقایسه با مغزهای غیر آلزایمر محدود می کند و در غیاب آن پروتئین، فرآیندهای سلولی خاصی که به تجزیه ضایعات بیولوژیکی کمک می کنند، بازسازی شدند.

درمان Urolithin A همچنین برای تعدیل پاسخ های ایمنی و سایر مسیرهای فیزیولوژیکی خاص برای آلزایمر مشاهده شد.

مکمل‌هایی مانند این لزوما از بیماری‌هایی مانند آلزایمر پیشگیری یا درمان نمی‌کنند، اما تحقیقاتی مانند این نشان می‌دهد که ممکن است به بدن کمک کنند توده‌های در حال رشد زباله‌های مولکولی را پاک کرده و به طور بالقوه پیشرفت بیماری را کند کنند.

بور می گوید، مزیت کار با یک ماده طبیعی کاهش خطر عوارض جانبی است.

وی افزود: مطالعات متعدد نشان داده است که مکمل های NAD عوارض جانبی جدی ندارند. دانش ما در مورد Urolithin A محدود است، اما همانطور که اشاره کردم، آزمایشات بالینی با آن در بیماری های عضلانی موثر بوده است و اکنون باید به بیماری آلزایمر نگاه کنیم.

از آنجایی که این نتایج حاصل از مطالعه روی موش ها است، نمی توانیم مطمئن باشیم که اورولیتین A اثرات مشابهی بر مغز انسان خواهد داشت تا زمانی که مطالعات بالینی این را نشان دهد. همچنین نمی توان نتیجه گرفت که افزودن انار و توت فرنگی به رژیم غذایی روزانه تاثیر بسزایی بر سلامت شناختی خواهد داشت. اما محققان به اندازه کافی مصمم هستند که به تحقیق ادامه دهند.

به گفته بور، اگرچه این مطالعه بر روی موش ها انجام شد، اما چشم انداز آن مثبت است. در مورد میزان مصرف روزانه انار هنوز نمی توان به طور قطعی گفت، اما تصور می کنم بیش از یک عدد انار در روز مصرف شود. با این حال، این ماده در حال حاضر به صورت قرص نیز موجود است و ما در حال حاضر در تلاش هستیم تا دوز مناسب را پیدا کنیم.

این تحقیق در مجله Alzheimer’s & Dementia منتشر شده است.