به گزارش خبرگزاری مهر، کیانوش جهانپور نوشت: خودکشی از دیرباز موضوع بحث پزشکان به ویژه پزشکان و رزیدنت های جوان ایرانی بوده است. الهام بخش اما در عین حال هشدارهای مربوط به نوع اطلاع رسانی و دامن زدن به این تیترهای خبری، تمایل به پرداختن و نگارش گسترده در این زمینه را تا حد زیادی محتاطانه می کند.
با این حال، مطالعات نشان می دهد که در بسیاری از جوامع، احتمال مرگ پزشکان بر اثر خودکشی بیشتر از جمعیت عمومی و حتی افرادی با سطح تحصیلات آکادمیک مشابه است که پزشک نیستند.
میزان مرگ و میر و میر خودکشی ظاهراً در بین پزشکان زن و مرد تقریباً یکسان است، اما پزشکان زن بیش از مردان در معرض خطر خودکشی هستند، هرچند در سال‌های اخیر، حداقل ظاهراً در ایران ما اینطور نیست و بیشتر خودکشی‌ها منجر به مرگ می‌شوند. پزشکان جوان ایرانی در زنان گزارش شده که در جای خود قابل بحث و تحقیق است.
اقدام به خودکشی در بین پزشکان زن بیش از 250 درصد و در میان مردان حدود 70 درصد بیشتر از جمعیت عمومی است، ارقامی که البته در جوامع، دوره‌های زمانی و گزارش‌های مختلف متفاوت است.
در ایالات متحده تخمین زده می شود که سالانه 300 تا 400 پزشک بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند که این میزان 28 تا 40 نفر در هر 100000 نفر یا بیش از دو برابر جمعیت عمومی است.
در گزارش خودکشی پزشکان Medscape در سال 2023، 9 درصد از پزشکان مرد آمریکایی و 11 درصد از پزشکان زن آمریکایی افکار خودکشی داشتند. همچنین، مطالعه دستیاران پزشکی در ایالات متحده از سال 2000 تا 2014 نشان داد که خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر است. میر در این جمعیت
در هر صورت معضل خودکشی در بین پزشکان اگرچه مختص کشور ما نیست، اما در سال های اخیر بیشتر نمایان شده و احتمالا روندی افزایشی داشته است. این آسیب و پدیده اجتماعی باید در ایران جداگانه بررسی و درمان شود، اما باید خیلی ساده گفت که پزشکان هم انسان هستند. آنها همچنین از افسردگی، اضطراب، فرسودگی شغلی رنج می برند – همه همان مشکلات سلامت روانی که افراد دیگر با آن مواجه هستند. در واقع، آنها گاهی اوقات بیشتر رنج می برند.
یکی متاآنالیزمیزان افسردگی در دستیاران پزشکی را 29 درصد تخمین زد، در حالی که این میزان در بین غیر پزشکان 8 درصد گزارش شد.
آخرین داده های دفتر آمار ملی نشان می دهد که تنها در بریتانیا، 72 متخصص پزشکی (از جمله پزشکان، پرستاران، درمانگران، دندانپزشکان و ماماها) در سال 2020 جان خود را به دلیل خودکشی از دست داده اند که بیش از یک نفر در هفته است!
در هند، مطالعه‌ای با عنوان «مرگ‌های خودکشی در میان دانشجویان پزشکی، ساکنان و پزشکان در هند طی یک دهه (2010-2019)» – که اولین مورد از نوع خود در سال 2021 منتشر شد – در مجموع 358 مورد مرگ را نشان داد. ناشی از خودکشی بود؛ در این دوره از بین دانشجویان پزشکی (125)، دستیاران (105) و پزشکان (128).
تخصص‌های پزشک مرتبط با خطر بالاتر خودکشی نیز گزارش شده‌اند، از جمله روان‌پزشکی و بیهوشی، رادیولوژی، طب فیزیکی و پزشکی توانبخشی، بهداشت و پزشکی اجتماعی، و پزشکی عمومی، اگرچه برخی مطالعات نیز تفاوتی بین تخصص‌ها گزارش نکرده‌اند.
تقریباً در تمام مطالعات و گزارش‌ها، افسردگی یکی از شایع‌ترین عوامل مرتبط با خودکشی پزشک است. 13.8 درصد از پزشکانی که علائم افسردگی داشتند، افکار خودکشی را گزارش کردند هستند در حالی که تنها 1.4 درصد از پزشکان بدون علائم افسردگی چنین افکاری داشتند.
مطالعات نشان داده است که مشاغل خاصی نسبت به سایر صنایع و مشاغل استرس زاتر هستند زاتر مطالعه ای در مجله بین المللی مدیریت استرس نشان داد که کارکنان مراقبت های بهداشتی و مددکاران اجتماعی سطوح بالاتری از استرس را نسبت به کارگران سایر مشاغل تجربه می کنند.
بسیاری از مطالعات همچنین نشان می‌دهند که خطر خودکشی در پزشکان زن «به‌طور قابل‌توجهی بالاتر» از جمعیت عمومی است، در حالی که طبق برخی گزارش‌ها، در ایالات متحده، دندانپزشکان مردان، خطر خودکشی به طور قابل توجهی بالاتر از دندانپزشکان یک زن بود
در یک مطالعه ملی در ایالات متحده، محققان در San دیگو گروه پرستاری دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو دریافتند که پرستاران زن و مرد نسبت به جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.
صرف نظر از علل و عوامل مستعد کننده، اکثر افرادی که دست به خودکشی می زنند دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص هستند. معمولا یک اختلال افسردگی یا یک اختلال مصرف مواد یا بی اشتهایی و…، ما همچنین می دانیم که پزشکان یکی از بالاترین میزان خودکشی را در بین هر حرفه ای دارند.
