این یافته برداشت از نوشیدنی های رژیم غذایی “سالم” را به چالش می کشد و برای علاقه مندان به “زندگی بدون قند” زنگ خطر است.
ایسنا در یک خبرنامه نوشت: در اولین مطالعه طولی از این نوع دانشگاه موناش ، متخصصان بهداشت و درمان 6000 شرکت کننده را در طیف وسیعی از تقریباً 5 سال دنبال کردند تا تأثیر نوشیدنی های حاوی قند (SSBS) و شیرین کننده های مصنوعی (ASB) را بر دیابت بررسی کنند. داده های این مطالعه حاصل از تحقیقات مشارکتی ملبورن و متعلق به افرادی است که در زمان مطالعه بین 5 تا 5 سال بودند.
برای تجزیه و تحلیل بهتر ، کارشناسان این نوشیدنی ها را به چهار گروه طبقه بندی کردند: هرگز یا کمتر از یک بار در ماه ، یک تا سه بار در ماه ، یک تا شش بار در هفته و بیش از یک بار در روز. آنها سپس رابطه بین مصرف این نوشیدنی ها و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را با استفاده از الگوی آماری “رگرسیون اصلاح شده پواسون” و در نظر گرفتن عواملی مانند سبک زندگی ، چاقی ، وضعیت اجتماعی و اقتصادی و سایر عوامل درگیر مورد بررسی قرار دادند.
براساس این مطالعه ، که در مجله دیابت و متابولیسم منتشر شده است ، نوشیدن فقط یک قوطی نوشیدنی های غذایی در روز خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را 5 ٪ افزایش می دهد. با این حال ، مصرف همان مقدار نوشیدنی های شیرین خطر 5 ٪ را افزایش می دهد. پروفسور باربورا دو کورتین از دانشگاه موناش گفت: “شیرین کننده های مصنوعی معمولاً برای جایگزینی سالم تر برای افراد در معرض خطر دیابت توصیه می شوند ، اما یافته ها نشان می دهد که این ترکیبات ممکن است خطرات داشته باشند.”
هنگامی که کارشناسان داده های نوشیدنی های شیرین را به دلیل BMI (BMI) و نسبت کمر به لگن اصلاح کردند ، ارتباط آماری رد شد. این نشان می دهد که در این گروه ، چاقی عامل اصلی واسطه بین نوشیدنی های شیرین و دیابت نوع 2 است.
اما این مورد در مورد نوشیدنی های رژیم غذایی صورت نگرفت و کارشناسان دریافتند که پس از تنظیم داده ها بر اساس شاخص توده بدنی ، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 از 2 ٪ به 5 ٪ کاهش یافته و این رقم در 2 ٪ باقی مانده است. این پایداری نشان می دهد که افزایش خطر صرفاً به دلیل چاقی نیست و احتمالاً عواملی مانند متابولیسم مستقل تر ، مانند میکروبی روده یا تغییر در متابولیسم گلوکز ، ممکن است درگیر باشد.
اگرچه نوع دقیق شیرین کننده های مصنوعی در این مطالعه مشخص نشده است ، ترکیباتی مانند آسپارتام ، ساکارین ، سوکرالوز و پتاسیم Asseceulfam محتمل ترین گزینه ها هستند که هر کدام دارای خاصیت جذب و دفع متفاوت هستند و ممکن است مسیرهای مختلف سوخت بدن را تحت تأثیر قرار دهند. مطالعات اخیر ، از جمله مقاله ای در سال 2 و یک سال -برای سال ، بر رابطه احتمالی این ترکیبات با دیابت نوع 2 تأکید کرده است ، اگرچه این رابطه هنوز کاملاً اثبات نشده است.
شواهد نشان می دهد که شیرین کننده های مصنوعی ممکن است ترکیب و عملکرد باکتری های روده را تغییر دهند ، که می تواند منجر به کاهش تحمل گلوکز ، مرحله پیش داوری شود. برخی از این مواد ممکن است ترشح انسولین را تحریک کرده و با گذشت زمان ، حساسیت سوخت گیری بدن را کاهش داده یا تنظیم قند خون را حتی در صورت عدم وجود قند واقعی مختل کند.
فرضیه دیگر این است که پذیرش مکرر این محصولات باعث می شود بدن برای دریافت کالری قند ، که بر تنظیم اشتها ، حساسیت به انسولین و سایر مسیرهای سوخت گیری تأثیر می گذارد ، شرط شود. با این حال ، نویسندگان این مطالعه معتقدند که تأثیر میکروبیوم روده و تنظیم قند خون به احتمال زیاد علل افزایش خطر ابتلا به دیابت است.
براساس شواهد جدید ، شیرین کننده های مصنوعی ، حداقل در زمینه خطرات بهداشت عمومی ، لزوماً جایگزینی ایمن تر برای قند تصفیه شده نیستند. کارشناسان بر این باورند که چنین ترکیباتی باید در سیاست های بهداشتی و توصیه های تغذیه ای دقت بیشتری داشته باشند.
پروفسور دو کورتین تأکید می کند که اگرچه اقداماتی مانند مالیات مالیات ضروری است ، اما نوشیدنی های رژیم غذایی نباید از این حلقه خارج شوند ، زیرا با وجود “سالم تر” ، ممکن است خطرات پنهان داشته باشند. وی خواستار قوانین جامع تر برای کاهش مصرف نوشیدنی ها بدون ارزش غذایی شد.
۲۲۳۲۱۷
منبع:خبرآنلاین
