خطر خوددرمانی در درمان بیماری “پسوریازیس”
به گزارش گروه اجتماعی سلامت جو ، محمد جمشیدی; این متخصص پوست و مو از بیماری پسوریازیس به عنوان یک بیماری پوستی ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی یاد کرد و گفت: شیوع این بیماری در جامعه حدود 2 درصد است و احتمال ابتلا به آن در بین افراد بر اساس سابقه خانوادگی متفاوت است.
وی افزود: اگر پدر و مادر هر دو به این بیماری مبتلا شوند، احتمال ابتلای فرزندان به 41 درصد می رسد. اگر یکی از والدین درگیر باشد، این احتمال 14 درصد است و اگر تنها یکی از فرزندان مبتلا باشد، احتمال فرزند دیگر به 6 درصد کاهش می یابد.
جمشیدی با بیان اینکه عوامل مختلفی از جمله استرس، استعمال دخانیات، کمبود کلسیم، برخی عفونت ها و مصرف داروهایی مانند ضد مالاریا و ضد قارچ می تواند نقش مهمی در بروز این بیماری داشته باشد، افزود: شایع ترین نوع پسوریازیس پلاک آن است. نوع؛ این بیماری به صورت لکه های برجسته و قرمز رنگ با پوشش نقره ای از سلول های مرده پوست ظاهر می شود. این پلاک ها اغلب در نواحی پوست سر، زانو، آرنج و کمر دیده می شوند و ممکن است خارش، درد و حتی خونریزی داشته باشند.
این متخصص پوست و مو به نوع دیگری از این بیماری یعنی پسوریازیس اشکی اشاره کرد و گفت: این نوع بیماری بیشتر در کودکان دیده می شود و در اثر برخی عفونت ها ایجاد می شود. این نوع باعث ایجاد لکه های کوچک مانند قطره در قفسه سینه، بازوها، پاها و پوست سر می شود.
وی بر لزوم پرهیز از خوددرمانی تاکید کرد و تصریح کرد: افراد برای جلوگیری از پیشرفت بیماری در مراحل اولیه علائم به پزشک مراجعه کنند.
جمشیدی کودکان و افراد بالای 40 سال را بیشتر در معرض ابتلا به پسوریازیس دانست و خاطرنشان کرد: خط اول درمان این بیماری شامل استفاده از داروهای موضعی و داروهای حاوی ویتامین D است که در صورت موثر نبودن این روش نور درمانی پیشنهاد می شود. ; در این روش با استفاده از تابش نور خاص به بدن، التهاب و پیشرفت بیماری کاهش می یابد و این درمان معمولاً دو تا سه بار در هفته انجام می شود.
انتهای پیام/