خطرات پنهان نگهداری از حیوانات در خانه

به گزارش خبرگزاری ایمنا، نگهداری از حیوانات در محیط های خانگی به ویژه در جوامعی که نظارت دامپزشکی و رعایت اصول بهداشتی محدود است، می تواند زمینه ساز انتقال بیماری های مشترک بین انسان و دام شود و برخلاف تصور رایج، بسیاری از این بیماری ها نه تنها در روستاها، بلکه در شهرها نیز دیده می شود و این موضوع به ویژه در شرایطی که دام ها بدون مراقبت های پزشکی یا کنترل بهداشتی نگهداری می شوند، مشهود است.

تب مالت یکی از شناخته شده ترین بیماری هاست بیماری مشترک انسان و دام این بیماری از طریق مصرف لبنیات آلوده یا تماس مستقیم با حیوانات ناقل منتقل می شود و این بیماری در کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف با علائم شدیدتر از جمله تب طولانی، دردهای عضلانی و اختلالات عصبی بروز می کند و پیشگیری از تب مالت مستلزم کنترل زنجیره تولید لبنیات و آموزش عمومی در مورد خطرات مصرف شیر بدون جوشانده است.

نگهداری حیواناتی مانند بز و بره در خانه به ویژه در صورت عدم واکسیناسیون و مراقبت های دامپزشکی می تواند خطر ابتلا به تب مالت را افزایش دهد و این خطر زمانی جدی تر می شود که کودکان به عنوان یک گروه آسیب پذیر با این حیوانات تماس مستقیم داشته باشند. سیستم ایمنی در حال رشد کودکان آنها را در برابر عوامل بیماری زا آسیب پذیرتر می کند و ممکن است به اشکال مزمن یا پیچیده این بیماری منجر شود.

گربه ها همچنین می توانند حامل انگل های خطرناکی مانند توکسوپلاسما باشد؛ این انگل از طریق مدفوع گربه دفع می شود و می تواند تا 18 ماه در خاک مرطوب زنده بماند و در صورت تماس انسان با خاک آلوده یا مصرف مواد غذایی آلوده، خطر ابتلا به بیماری وجود دارد. توکسوپلاسموز افزایش می دهد که این بیماری می تواند عوارض جدی در زنان باردار و افراد با ایمنی ضعیف ایجاد کند.

خطر انتقال بیماری از طریق نگهداری حیوانات در خانه / نگهداری بره به ویژه توسط کودکان می تواند خطر بزرگ مالاریا را به همراه داشته باشد.

محمدرضا ناظر، استاد و متخصص بیماری های عفونی وی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با اشاره به نگهداری از حیوانات اهلی در منزل اظهار کرد: بسیاری از بیماری هایی که در گذشته وجود داشت به دلیل انتقال بیماری ها از حیوانات اهلی به انسان بود که به دلیل کار و به عنوان شغل نگهداری می شد.

وی با بیان اینکه در راس این بیماری ها تب مالت قرار داشت که امروزه نیز وجود دارد و راه انتقال آن مصرف لبنیات آلوده ناشی از هجوم شیر نپخته و فرآورده های غیربهداشتی آن است، افزود: در مناطق روستایی نیز ممکن است این بیماری از طریق تماس بین انسان و دام منتقل شود.

پروفسور و متخصص بیماری های عفونی با بیان اینکه در برخی از کشورها دیده می شود که مردم بره و بز را در صورتی که واکسینه نکرده باشند به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کنند.

خطر ابتلا کودکان به انواع شدید بیماری ها / حذف روزانه 100 میلیون انگل از طریق مدفوع گربه

وی با بیان اینکه سیستم ایمنی کودکان به وضوح رشد نمی کند و به همین دلیل بیشتر در معرض بیماری قرار می گیرند و ممکن است درگیر نوع شدید بیماری شوند، ادامه داد: گربه از دیگر حیواناتی است که به ویژه توسط کودکان می توان در خانه نگهداری کرد که می تواند منجر به بیماری شود.

وی با بیان اینکه اگر گربه واکسینه نشود، داروهای تجویز شده مصرف نشود و مسائل بهداشتی رعایت نشود، حداقل 100 میلیون انگل وجود دارد، گفت: توکسوپلاسما این انگل روزانه توسط گربه دفع می شود، گفت: این انگل می تواند به مدت 18 ماه در خاک مرطوب باقی بماند.

استاد و متخصص بیماری های عفونی با بیان اینکه انگل است توکسوپلاسمااین انگل بسیار شایع است و درست است که از طریق مدفوع گربه دفع می شود، اما پس از آن می تواند به تمام مواد غذایی سرایت کند، افزود: باید توجه داشت که تغذیه بیش از حد گربه ها در یک منطقه یا پارک می تواند خطر دفع انگل را افزایش دهد. توکسوپلاسما و باعث بیماری شود.

رفتارهای ساده مانند غذا دادن به گربه های خیابانی یا نگهداری از گربه ها بدون واکسن و دارو ممکن است مهربانانه به نظر برسد، اما در سطح بهداشت عمومی، عواقب خطرناکی دارد و افزایش تراکم گربه ها در یک منطقه می تواند منجر به گسترش گسترده انگل ها شود. توکسوپلاسما و سلامت عمومی را تهدید می کند که نیازمند آگاهی و مشارکت عمومی است.

پیشگیری از بیماری های مشترک بین انسان و دام مستلزم آموزش، نظارت دامپزشکی، واکسیناسیون منظم و رعایت اصول بهداشتی در تعامل با حیوانات است و افرادی که از حیوانات اهلی نگهداری می کنند باید نسبت به خطرات احتمالی آگاهی داشته باشند و برای حفظ سلامت خود و فرزندان خود اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند.

نگهداری از حیوانات در محیط‌های خانگی باید با مسئولیت‌پذیری، آگاهی و رعایت اصول علمی همراه باشد و شناخت بیماری‌های قابل انتقال، نظارت بر سلامت حیوانات و محدود کردن تماس‌های پرخطر از جمله اقداماتی است که نه تنها برای حفظ سلامت و ایمنی خانواده، بلکه برای تامین سلامت و ایمنی جامعه باید مورد توجه قرار گیرد.