جادوی افزودن یک قاشق عسل به ماست برای سلامتی

به گزارش خبرآنلاین، نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که افزودن یک قاشق غذاخوری عسل به یک کاسه ماست به زنده ماندن پروبیوتیک های موجود در آن در روده کمک می کند.

ایسنا در خبری نوشت: انسان ها عاشق غذا و نوشیدنی و مخلوط کردن غذاهای مختلف با هم هستند. ما ده ها هزار سال است که این کار را انجام می دهیم.

ماست یکی از غذاهای مورد علاقه مردم در سراسر جهان است. ماست های معمولی از تخمیر شیر با باکتری های لاکتوباسیلوس و استرپتوکوک تولید می شوند. ماست های پروبیوتیک با سویه های پروبیوتیک مانند بیفیدوباکتریوم انیمالیس نیز تشکیل می شوند.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد پروبیوتیک ها تأثیر مثبتی بر خلق و خو و سلامت روده دارند.

اکنون محققان دانشگاه ایلینویز Urbana-Champaign تأثیر افزودن عسل به ماست را بر میکروبیوم روده در دو مطالعه پیشگامانه بررسی کرده اند.

هانا هولشر، دانشیار گروه غذا و تغذیه انسانی و علوم کشاورزی و محیط زیست در می گوید: «ما به ترکیب ماست و عسل که در رژیم غذایی مدیترانه ای رایج است و اینکه چگونه بر میکروبیوم روده تأثیر می گذارد علاقه مند بودیم. دانشگاه ایلینویز و نویسنده اصلی هر دو مطالعه. .

در مطالعه اول، محققان بررسی کردند که آیا افزودن یکی از چهار نوع عسل (یونجه، گندم سیاه، شبدر و شکوفه پرتقال) به ماست تجاری (Activia) حاوی باکتری B. animalis بر بقای پروبیوتیک‌های موجود در ماست در طول هضم تأثیر می‌گذارد یا خیر.

آنها دو قاشق غذاخوری (42 گرم) عسل را به دو سوم فنجان (170 گرم) ماست اضافه کردند و مخلوط را در معرض محلول هایی در آزمایشگاه قرار دادند که هضم را در دهان، معده و روده تقلید می کرد.

هولشر گفت: آنزیم های موجود در دهان، معده و روده ها به هضم غذا و تسهیل جذب مواد مغذی کمک می کنند، اما زندگی میکروبی را نیز کاهش می دهند. زمانی که پاتوژن‌ها درگیر هستند این کار بسیار عالی عمل می‌کند، اما در مورد باکتری‌های مفید نه. ما می خواستیم ببینیم که آیا عسل می تواند به زنده ماندن باکتری های پروبیوتیک در روده کمک کند.

برای محلول های خوراکی و معده، محققان هیچ تفاوتی در بقای B. animalis بین انواع مختلف عسل و انواع دیگر محلول های کنترل شامل ماست مخلوط با شکر یا آب پیدا نکردند. با این حال، ترکیب عسل با ماست، به ویژه عسل شبدر، به بقای پروبیوتیک ها در مرحله هضم روده کمک کرد.

محققان سپس یافته های خود را از اولین مطالعه در یک مطالعه بالینی آزمایش کردند. 66 بزرگسال سالم به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل 170 گرم ماست پاستوریزه تجاری با باکتری B. animalis را دو بار در روز به مدت دو هفته مصرف کردند و گروه دیگر همان مقدار ماست را به اضافه 21 گرم عسل شبدر مصرف کردند.

پس از دو هفته و پس از یک دوره شستشوی چهار هفته‌ای، گروه اول و دوم با هم عوض شدند و از شرکت‌کنندگان خواسته شد که پروبیوتیک‌های مکمل یا رژیمی، محصولات لبنی تخمیر شده و غذاهای تخمیر شده مصرف نکنند.

سپس نمونه های مدفوع و اطلاعات مربوط به حرکات روده و همچنین پرسشنامه هایی برای ارزیابی خلق و خوی، وضعیت شناختی و رفاه عمومی آنها جمع آوری شد.

هولشر می‌گوید: «یافته‌های ما نشان داد که ترکیب عسل با ماست از بقای باکتری‌های ماست پروبیوتیک در روده حمایت می‌کند، بنابراین نتایج مطالعه آزمایشگاهی در دنیای واقعی روی انسان‌ها نشان داده شد.

با این حال، محققان دریافتند که افزودن عسل شبدر به ماست تاثیری بر مدت زمان ماندن غذا در روده، دفعات دفع، خلق و خو یا شناخت ندارد. هولشر این را به سالم بودن شرکت کنندگان نسبت می دهد.

یک مطالعه بعدی کوچک نیز انجام شد که در آن 36 شرکت کننده ماست را با شکر مصرف کردند. با مقایسه نتایج هر سه مطالعه، محققان دریافتند که ترکیب ماست و عسل بیشترین پروبیوتیک ها را حفظ می کند، اما تاثیری بر سایر فاکتورهای سلامت اندازه گیری شده ندارد.

هولشر گفت: “ما دریافتیم که یک قاشق غذاخوری عسل در یک وعده ماست به زنده ماندن پروبیوتیک ها کمک می کند.” با این حال، باید در نظر داشته باشیم که عسل یک قند افزوده است و افراد باید از میزان قند موجود در رژیم غذایی خود آگاه باشند تا وزن بدن خود را متناسب نگه دارند.

وی افزود: در هر صورت افزودن کمی عسل به ماست شیرین نشده راه حل خوبی است که می تواند در برنامه غذایی شما گنجانده شود.

هر دو مطالعه اول و دوم در مجله Nutrition منتشر شد.

۲۳۳۱۱۷