سلامت خانواده

تفاوت کما و مرگ مغزی ؛ اهمیت تصمیم گیری سریع برای اهدای عضو – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

امید غوبادی ، معاون رئیس انجمن کمکهای مالی ایران ، به خبرگزاری مهر گفت: “شخصی که از مرگ مغزی رنج می برد سرانجام تا 5 روز با سیستم تنفس مصنوعی زنده می ماند ، در این مدت تصمیم باید برای سازماندهی و مرگ مغزی در ایران بیش از 5 سال باشد.”

مرگ مغز را با کما اشتباه نگیرید!

وی افزود: “تفاوت جدی بین کما و مرگ مغزی وجود دارد ، اما ممکن است شبیه به کسانی باشد که دارای تاریخ هستند ، اما در یک کما ، مغز زنده است اما هیچ ارتباطی با محیط زیست ندارد ؛ در حالی که مرگ مغزی به معنای تخریب کامل مغز و عدم وجود برگشت پذیری است. در این حالت ، فرد در حال فریب است ، حتی اگر ضربان قلب در مانیتور یا سینه بالا دیده شود و به دلیل استفاده از آن ، به دلیل وجود آن است که از نظر معیشتی در حال افزایش است.

قبادی خاطرنشان کرد: تفاوت اساسی بین کما و مرگ مغزی در این است که در مرگ مغز به معنای توقف کامل و برگشت ناپذیر عملکرد مغز است ، اما این حالت است که مغز به طور موقت عملکرد ندارد. در این حالت ، فرد در شرایط سبزیجات قرار دارد ، اما ممکن است با درمان بهبود یابد و ارتباط با محیط را از سر بگیرد. اما در مرگ مغزی ، این امکان پذیر نیست و فرد درگذشت.

معاون رئیس جمهور کمک مالی ایران گفت: “مرگ مغزی این شخص مانند یک شخص در حالت اغما است.” به همین دلیل ، برای خانواده ها دشوار است که به طور دقیق بین مرگ مغزی و کما تمایز قائل شوند ، در واقع ، باید بگویم که هر شخص مرگ مغزی می تواند اعضای حیاتی خود را برای نجات دیگران اهدا کند.

به گفته قبادی ؛ دو نوع مرگ و میر در پزشکی وجود دارد: مرگ معمولی یا مرگ قلبی که شامل 2 درصد مرگ و میر و مرگ مغزی است که تنها یک درصد است ، اما یک درصد می تواند نجات باشد. یک فرد مرگ مغزی می تواند بین دو تا سه اندام حیاتی مانند قلب ، کلیه ها ، کبد ، ریه ها ، روده های کوچک و لوزالمعده اهدا کند و جان بیماران را نجات دهد.

تفاوت کما و مرگ مغزی ؛ اهمیت یک تصمیم سریع برای اهدا

به گفته او ؛ حداکثر 3 بافت مانند قرنیه ، تاندون ، دریچه قلب و پوست نیز می تواند برداشت شود که می تواند کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت را بهبود بخشد.

زمان طلایی برای برداشت اعضای و بافت ها

قبادی خاطرنشان کرد: فرد مرگ مغز فقط تا 5 روز توسط دستگاه قابل نگهداری است ، اما در مورد بافت ، اگر بدن آن مرحوم (در مرگ قلبی) به مدت 2 ساعت به یخچال منتقل شود ، می توان بافت را تا 4 ساعت برداشت کرد و قرنیه تا 4 ساعت. بنابراین ، برنامه ریزی در برداشت اندام یا بافت از اهمیت بالایی برخوردار است.

به گفته او ؛ نیاز به فرهنگ گسترده برای درک مرگ مغز مهم است ، جدا کردن آن از مفهوم کما و آشنایی با ظرفیت ناجی در اهدای عضو ، و هر فرد مرگ مغزی می تواند جان چندین نفر دیگر را نجات دهد. دانستن این واقعیت یک مسئولیت انسانی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا