مجله سلامتبهداشت و درمان

تفاوت میان اوتیسم و بیش فعالی چیست؟

اوتیسم و بیش فعالی از جمله شایع‌ترین اختلالات رشدی در کودکان هستند که هر یک ویژگی‌ها و نشانه‌های خاص خود را دارند. شناخت دقیق این دو اختلال می‌تواند به تشخیص و درمان مناسب کمک کند و نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی کودکان داشته باشد. در این مقاله، تفاوت میان اوتیسم و بیش فعالی را بررسی می‌کنیم و به اهمیت مشاوره با دکتر اوتیسم و متخصص بیش فعالی اشاره خواهیم کرد.

 

اوتیسم چیست؟

اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال رشدی-عصبی است که بر تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتارهای فرد تأثیر می‌گذارد. این اختلال معمولاً در سال‌های اولیه کودکی تشخیص داده می‌شود و نشانه‌های آن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

نشانه‌های رایج اوتیسم

  • مشکلات ارتباطی: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در درک یا استفاده از زبان مشکل داشته باشند.
  • رفتارهای تکراری: علاقه شدید به انجام کارهای خاص به صورت مکرر.
  • حساسیت حسی: واکنش‌های غیرعادی به صداها، نورها یا لمس.
  • عدم توجه به تعاملات اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط چشمی و درک احساسات دیگران.
  • تأخیر در یادگیری: برخی از کودکان اوتیستیک ممکن است در مهارت‌های شناختی یا یادگیری تاخیر داشته باشند.

علل اوتیسم

عوامل مختلفی می‌توانند در ایجاد اوتیسم نقش داشته باشند، از جمله ژنتیک و عوامل محیطی. اما علت دقیق آن هنوز به طور کامل مشخص نشده است. مطالعات نشان داده‌اند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و تأثیرات محیطی می‌توانند ریسک بروز این اختلال را افزایش دهند.

بیش فعالی چیست؟

اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی-عصبی است که با کمبود تمرکز، بیش‌فعالی و رفتارهای تکانشی شناخته می‌شود. این اختلال ممکن است در کودکان و بزرگسالان دیده شود و معمولاً در سنین مدرسه تشخیص داده می‌شود.

نشانه‌های رایج بیش فعالی

  • کمبود تمرکز: مشکل در تمرکز روی یک کار برای مدت طولانی.
  • رفتارهای تکانشی: انجام کارها بدون فکر کردن به عواقب.
  • بیش‌فعالی: نیاز مداوم به حرکت و فعالیت، حتی در موقعیت‌های نامناسب.
  • مشکلات در برنامه‌ریزی و سازماندهی: دشواری در مدیریت زمان و انجام وظایف.
  • اختلال در روابط اجتماعی: کودکان بیش فعال ممکن است در حفظ روابط دوستانه مشکل داشته باشند.

علل بیش فعالی

عوامل ژنتیکی، عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز و عوامل محیطی مانند استرس دوران بارداری می‌توانند در ایجاد بیش فعالی نقش داشته باشند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که عوامل خانوادگی نیز ممکن است تأثیرگذار باشند.

 

تفاوت‌های کلیدی میان اوتیسم و بیش فعالی

تشخیص تفاوت میان اوتیسم و بیش فعالی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد زیرا برخی از نشانه‌های آن‌ها مشابه به نظر می‌رسند. اما با توجه به ویژگی‌های زیر می‌توان آن‌ها را از یکدیگر متمایز کرد:

1.تعاملات اجتماعی

  • اوتیسم: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به طور کلی از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند.
  • بیش فعالی: کودکان بیش فعال معمولاً اجتماعی هستند اما ممکن است در حفظ روابط مشکل داشته باشند.

2.توجه و تمرکز

  • اوتیسم: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به جزئیات خاصی بیش از حد توجه کنند.
  • بیش فعالی: کمبود تمرکز یکی از ویژگی‌های اصلی کودکان بیش فعال است.

3.رفتارهای تکراری

  • اوتیسم: رفتارهای تکراری و علاقه به الگوهای ثابت در اوتیسم رایج است.
  • بیش فعالی: این رفتارها معمولاً در بیش فعالی دیده نمی‌شود.

4.حساسیت حسی

  • اوتیسم: حساسیت‌های شدید به محرک‌های محیطی رایج است.
  • بیش فعالی: حساسیت حسی معمولاً کمتر دیده می‌شود.

5. توانایی یادگیری

  • اوتیسم: ممکن است مهارت‌های خاصی مانند ریاضیات یا موسیقی به صورت استثنایی پیشرفته باشند.
  • بیش فعالی: تأخیر در یادگیری معمولاً کمتر از اوتیسم است.
User comments

چرا تشخیص صحیح مهم است؟

تشخیص صحیح میان اوتیسم و بیش فعالی اهمیت زیادی دارد زیرا روش‌های درمانی این دو اختلال کاملاً متفاوت هستند. مراجعه به یک متخصص بیش فعالی یا دکتر اوتیسم می‌تواند به خانواده‌ها کمک کند تا بهترین برنامه درمانی را برای فرزندشان انتخاب کنند.

روش‌های تشخیص

  • آزمایش‌های رفتاری: بررسی تعاملات اجتماعی و رفتارهای کودک.
  • ارزیابی‌های روان‌شناختی: انجام تست‌های تخصصی توسط روان‌شناس کودک.
  • مصاحبه با والدین: جمع‌آوری اطلاعات دقیق در مورد تاریخچه رشد کودک.
  • تست‌های عصبیرشدی: استفاده از ابزارهای پیشرفته برای ارزیابی عملکرد مغزی.

 

درمان اوتیسم و بیش فعالی

درمان اوتیسم

  1. گفتاردرمانی: بهبود مهارت‌های ارتباطی.
  2. کاردرمانی: کمک به تقویت مهارت‌های حرکتی و اجتماعی.
  3. درمان رفتاری: کاهش رفتارهای منفی و تقویت رفتارهای مثبت.
  4. رویکردهای جدید درمانی: مانند استفاده از تکنولوژی‌های نوین برای کمک به یادگیری و ارتباطات.

درمان بیش فعالی

  1. درمان دارویی: استفاده از داروهای خاص برای کاهش علائم.
  2. مشاوره رفتاری: کمک به مدیریت رفتارهای تکانشی و افزایش تمرکز.
  3. تکنیک‌های مدیریت استرس: بهبود کنترل احساسات و رفتار.
  4. استفاده از برنامه‌های آموزشی خاص: که به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را بهبود بخشد.

اوتیسم یا بیش فعالی؟

سوالی که بسیاری از والدین با آن مواجه هستند این است که آیا کودکشان دچار بیش فعالی یا اوتیسم است؟ برای پاسخ به این سؤال، مشورت با متخصصین حرفه‌ای و انجام ارزیابی‌های دقیق ضروری است. عدم تشخیص درست می‌تواند منجر به انتخاب روش‌های درمانی نادرست و کاهش تأثیرگذاری درمان شود. توصیه می‌شود خانواده‌ها در صورت مشاهده هرگونه علائم نگران‌کننده، به سرعت به متخصصین مراجعه کنند.

 

نقش دکتر حسینی سیانکی در تشخیص و درمان

دکتر حسینی سیانکی با سال‌ها تجربه در زمینه تشخیص و درمان اختلالات رشدی-عصبی از جمله اوتیسم و بیش فعالی، یکی از برترین متخصصان این حوزه در ایران است. مراکز تخصصی تحت نظر ایشان با استفاده از روش‌های علمی و به‌روز، خدمات متنوعی در زمینه گفتاردرمانی، کاردرمانی و مشاوره روان‌شناختی ارائه می‌دهند. اگر به دنبال بهترین دکتر اوتیسم یا متخصص بیش فعالی هستید، مراجعه به مراکز ایشان می‌تواند انتخابی ایده‌آل باشد.

در این مراکز، علاوه بر تشخیص دقیق، برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی شده برای هر کودک ارائه می‌شود که به خانواده‌ها کمک می‌کند تا بهترین نتایج را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به دست آورند. شما می توانید برای رزرو قرار ملاقات از طریق شماره های 0920212014-09356117742 با ما تماس حاصل فرمایید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا