بیمار یا مشتری ؛ روایتی تلخ از بازار بهداشت – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

خبرگزاری مهر – گروه بهداشت: شاید شما کسانی را دیده باشید که در کوچه های شهر ، بین دفاتر مختلف و داروخانه ها سرگردان و خسته هستند. بیمارانی که نه تنها با درد جسمی بلکه در مورد هزینه های سنگین درمان نیز دست و پنجه نرم می کنند. خانواده هایی که به امید تشخیص و درمان قطعی از مرکز به مرکز می روند ، اما هر بار که با عوامل مالی بالاتری و نسخه های بی شماری و گاه بی فایده روبرو می شوند.

آنها فقط به دنبال سلامتی هستند ، اما در این میان ، گاهی اوقات کالاهای بیشتری را برای بهره مندی از برخی احساس می کنند. سرگردان بین درمان های پر هزینه ، اضطراب آینده و ترس از درد و بیماری داستانی است که این روزها به یک واقعیت تلخ تبدیل شده است.

فاطیما ، مادری که چندین بار به مراکز مختلف برای معالجه فرزند خود آمده است ، می گوید: هزینه ها آنقدر زیاد بود که بعضی اوقات فکر می کردم نمی توانم ادامه دهم. پزشکان دائماً در حال نوشتن تست های مختلف بودند ، و من نمی دانستم که آنها واقعاً به چه چیزی احتیاج دارند.

بیمار چقدر دریافت می کند؟

در همین حال ، دکتر ابراهیم فیض ، استاد جامعه شناسی در دانشگاه تهران ، به نکته مهمی اشاره می کند که نشان می دهد دیدگاه بیمار به عنوان یک انسان و یک موجود زنده کاهش یافته و نگاه کاملاً مالی خود را جایگزین کرده است: در گذشته ، پزشکی بدن و روح را داشت ، اما فقط بدن برای برخی از پزشکان باقی مانده است. اکنون پزشکی ما تنها استفاده از دارو است. یا جراحی یا دارو. بیمار در ذهن این پزشکان شیئی است که می توان دستکاری کرد. برخی از پزشکان فقط درمان بیمار را برای تجویز آنتی بیوتیک می دانند و حتی زمان کافی برای ارائه روحیه بیمار ندارند.

“این یک چیز است و این بیمار چقدر افزایش می یابد؟” ما خبر جراحی های غیر ضروری را شنیده ایم. برخی از جراحی ها برای پول انجام می شود ، نه به دلیل نیاز بیمار.

فیات به وضعیتی اشاره می کند که پزشکان به جای خدمت به احتمال زیاد درآمد و ثروت کسب می کنند ، اما در عین حال بسیاری از پزشکان اختصاصی و نجیب وجود دارند که بدون توجه به بیماران خدمت می کنند.

تفاوت قابل توجهی در هزینه یک بیماری در دو مرکز پزشکی یا اداری

یکی از دلایل مهم تجاری سازی درمان ، تضاد منافع است. محمد اسماعیل اکبری ، رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشی ، گفت: “تفاوت قابل توجه بین هزینه یک بیماری در دو مرکز پزشکی یا مراکز اداری نمونه بارز درگیری منافع است.” اگر اخلاق و حقوق بیمار رعایت شود ، دیگر این درگیری رخ نخواهد داد.

وی همچنین به آمار نگران کننده اشاره می کند: بیش از 5 ٪ از اقدامات تشخیصی مانند ماموگرافی ، MRI ، سونوگرافی و اسکن PET غیر ضروری است و در برخی موارد به 5 ٪ می رسد.

اکبری می گوید: “این اقدامات غیر ضروری ، علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین برای افراد ، باعث اضطراب و استرس شدید در بیماران و خانواده های آنها می شود.”

او پدیده ای به نام “تقاضای القاء” را توضیح می دهد. یعنی پزشکان به دلیل درصد و بیماران مستقیم به مراکز خاص ، آزمایش ها و تصویربرداری های مختلفی را تجویز می کنند. این در شهرهای بزرگ ، به ویژه تهران بسیار رایج است.

روایت دیگر قلب درمان

آقای محمد ، مردی میانه که مدتهاست به دنبال پزشک و دارو برای معالجه بیماری مادرش بوده است ، می گوید: “دست من در تسمه نبود ، آنها هر بار آزمایش جدیدی می خواستند و قیمت ها در حال افزایش بودند.” من نمی دانستم که این واقعاً ضروری است یا فقط به دلیل پول. ما از نظر ذهنی و مالی گرفتار شدیم.

هزینه های سنگین درمان چالش برانگیز طولانی بدون راه حل

نگرانی در مورد تجاری سازی درمان فقط به همان اندازه انتقاد عمومی نیست. در عوض ، مقامات و نمایندگان مجلس بارها هشدار داده اند.

آلیرزا مارندی ، رئیس آکادمی علوم پزشکی ، گفت که وزیر بهداشت دولت بعدی باید به سمت عدالت در سلامت حرکت کند. در حال حاضر یک درگیری شدید در سیستم بهداشت و درمان وجود دارد ، و تجویز بیش از حد دارو و کتاب داروها سیستم پزشکی عمومی ما را از بین برده و منجر به خروج گسترده واردات تجهیزات پزشکی شده است که باید در دولت بعدی مورد توجه قرار گیرد.

مهدی عسکری ، عضو کمیسیون ادغام ماجلیس ، با اشاره به رضایت کمیسیون برای پیشنهاد شفافیت بیمارستانهای خصوصی ، گفت: “یکی از ریشه های مهم تضاد منافع در سیستم بهداشتی ، سهام برخی از مدیران و پلیس در بیمارستان های خصوصی است.” در حالی که این قانون ، مدیران سیستم بهداشت ، از جمله وزارت بهداشت ، بیمه گذاران و دانشگاه های پزشکی ، نباید در بخش خصوصی باشند ، بلکه به دلیل عدم شفافیت سهام در بیمارستانهای خصوصی ، برخی از مدیران دولت همچنان با سهام در این بیمارستان ها درگیری می کنند.

عواقب تجاری سازی درمان

تجاری سازی درمان فقط هزینه های مالی سنگین را به بیماران تحمیل می کند. در عوض ، این اعتماد به نفس مردم به سیستم بهداشت را بسیار کاهش داده است. هنگامی که بیمار می داند که پزشک ممکن است اقدامات غیر ضروری را برای مزایای مالی تجویز کند ، از مراجعه به مراکز پزشکی خودداری می کند و معالجه خود را به تأخیر می اندازد. این وضعیت می تواند عواقب جبران ناپذیری برای سلامت فرد و جامعه به همراه داشته باشد.

مهدی فال ، عضو کمیسیون بهداشت ماجلیس ، با اشاره به مشکلات ساختاری سیستم پزشکی این کشور ، به خبرگزاری مهر گفت: “وقتی به بیمارستان های عمومی می روید (به غیر از تهران) ، با مشکلات زیادی روبرو خواهید شد ، عدم وجود پزشکان ، عدم وجود امکانات تشخیصی و همچنین برخی از افراد درگیری های و برخی از پزشکان ، نه تنها درگیری های خود را در معرض خطر قرار می دهد.

وی گفت: “متأسفانه ، برخی از این فضا به دلیل عدم نظارت ، سوءاستفاده و وارد معاملات غیراخلاقی می شوند.” این امر به ویژه هنگامی صادق است که کارگران دیر پرداخت می شوند یا بیمه گذاران تعهدات خود را انجام نمی دهند ، اما این یک توجیه قابل قبول برای رفتار غیرقانونی نیست. سلامت مردم نباید از ناکارآمدی سیستم گروگان باشد.

فالا در مورد ساختار نظارتی سیستم بهداشتی می گوید: نظارت در این زمینه بسیار ضعیف است. در حالی که سلامت باید در اولویت باشد ، ما مکانیسم هایی داریم که هیچ گونه پاسخگویی ندارند. شما وارد بیمارستان ها می شوید ، حتی ابتدایی ترین تجهیزات تشخیصی وجود ندارد و بیماران مجبورند به آزمایشگاه ها و مراکز تصویربرداری خصوصی مراجعه کنند. این برخلاف ماده 4 قانون اساسی است ، که مشخص است که مردم باید خدمات درمانی رایگان دریافت کنند.

وی با انتقاد از توجیه توجیه افزایش تعرفه ها و عدم عدالت مالی در زمینه درمان ، وی می گوید: برخی می گویند که تعرفه ها به دلیل افزایش هزینه ها بوده است. اما سوال من این است: اگر یک سلاح نداشته باشد ، یک سرباز یا مدرک در مرز چه چیزی باید در مرز ایستاده باشد؟ وقتی ساختار ناقص است ، مهم نیست که ابزاری که می دهید چقدر است ، مشکل هنوز وجود دارد. شما باید ساختار را اصلاح کنید. وقتی ابزاری را به یک فرد ناسالم می دهید ، انتظار سلامت بی معنی است. بیشتر کسانی که در زمینه مدیریت بهداشت هستند ، استادان دانشگاه هستند ، آنها دانشکده هستند و در عین حال یک دفتر خصوصی نیز دارند. این تضاد منافع است. چگونه کسی می تواند صبح تدریس کند و بعد از ظهر فعالیت خصوصی در دفتر داشته باشد؟ خنده دار است و باید اصلاح شود.

راه حل چیست؟

برای مقابله با این بحران ، سیاست ها و ساختارهای سیستم درمانی باید اصلاح شود. حذف تضاد منافع ، بازگشت به اخلاق پزشکی و محافظت از حقوق بیماران باید اولویت اصلی باشد. آموزش و فرهنگ در بین پزشکان ، تأکید بر جنبه های انسانی در درمان و نظارت دقیق بر مراکز پزشکی می تواند از دولت های غیر ضروری و سودآور جلوگیری کند.

سیستم درمانی این کشور در نقطه بحرانی امروز است. جایی که سود و درآمد مالی جایگزین سلامت و حقوق بیماران شده است. اگرچه بسیاری از پزشکان متعهد و صادق هنوز در حال خدمت هستند ، اما مشکلات ساختاری ناشی از تجاری سازی درمان و غفلت از حقوق بیمار ، چالش های اساسی در سیستم بهداشت و درمان ایجاد کرده است.

مقامات و کارشناسان بر لزوم بررسی اساسی در این زمینه تأکید می کنند. آینده سلامت کشور بستگی به بازگشت اخلاق و اصول انسانی ، از بین بردن تضاد منافع و تمرکز بر سلامت و صلح بیماران دارد.