به گزارش خبرآنلاین، عبدالرحمن اهوازیان، عضو انجمن فیزیوتراپی ایران می افزاید: سکته مغزی اغلب منجر به ناتوانی های قابل توجهی از جمله ضعف عضلانی، از دست دادن هماهنگی و کاهش تحرک می شود. فیزیوتراپیست ها با بازماندگان سکته مغزی کار می کنند تا به آنها کمک کنند قدرت خود را بازیابند، تعادل را بهبود بخشند و توانایی های عملکردی کلی خود را افزایش دهند. فیزیوتراپی از طریق تمرینات و تکنیک های درمانی تخصصی، استقلال را باز می گرداند و کیفیت زندگی بیماران سکته مغزی را بهبود می بخشد.
وی ادامه می دهد: یکی از مزایای اصلی فیزیوتراپی برای بیماران سکته مغزی، بهبود عملکرد حرکتی است. پس از سکته مغزی، بسیاری از بیماران دچار همی پلژی یا همی پارزی می شوند، شرایطی که با فلج یا ضعف در یک طرف بدن مشخص می شود. فیزیوتراپیست ها از تمرینات مختلفی برای تقویت عضلات، بهبود هماهنگی و افزایش دامنه حرکتی استفاده می کنند. این تمرینات برای کمک به بیماران برای یادگیری مجدد حرکات اولیه و انجام فعالیت های روزانه مانند پیاده روی، لباس پوشیدن و غذا خوردن حیاتی هستند.
فیزیوتراپی همچنین به موضوع اسپاستیسیته که یک مشکل شایع پس از سکته است، می پردازد. اسپاستیسیتی باعث انقباض غیرارادی عضلات می شود که منجر به سفتی و درد می شود. فیزیوتراپیست ها از تمرینات کششی، درمان دستی و روش های دیگر برای کاهش سفتی عضلات و بهبود انعطاف پذیری استفاده می کنند. با مدیریت اسپاستیسیتی، فیزیوتراپی به پیشگیری از عوارض ثانویه مانند انقباضات و بدشکلی های مفصلی که می تواند تحرک و راحتی بیمار را محدودتر کند، کمک می کند.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از جنبه های مهم فیزیوتراپی، ارتقاء نوروپلاستیسیته یا توانایی مغز برای سازماندهی مجدد از طریق ایجاد ارتباطات عصبی جدید است، می افزاید: فیزیوتراپی با استفاده از تمرینات تکراری و تکلیف محور، نوروپلاستی را تشویق می کند. فعالیت‌هایی که کارهای روزمره را تقلید می‌کنند به تحریک مغز و بهبود عملکردهای از دست رفته کمک می‌کنند. این فرآیند برای بازیابی مهارت ها و بهبود نتایج کلی عملکردی حیاتی است. هر چه زودتر فیزیوتراپی پس از سکته مغزی شروع شود، احتمال بروز تغییرات نوروپلاستیک مثبت بیشتر است.
دبیر سابق انجمن علمی فیزیوتراپی ایران نیز می گوید: فیزیوتراپی علاوه بر ریکاوری جسمانی در بهبود روحی بیماران سکته مغزی نیز نقش بسزایی دارد. مسیر بهبودی می تواند از نظر ذهنی چالش برانگیز باشد و اغلب منجر به احساس ناامیدی، افسردگی و اضطراب می شود. با ارائه حمایت عاطفی و انگیزه، فیزیوتراپیست ها به بیماران کمک می کنند تا اهداف واقعی خود را تعیین کنند و پیشرفت خود را جشن بگیرند. این رویکرد جامع نه تنها به توانبخشی فیزیکی کمک می کند، بلکه اعتماد به نفس و سلامت روانی بیمار را افزایش می دهد و منجر به دید مثبت تری نسبت به مسیر بهبودی می شود.
۲۳۳۲۱۷
منبع:خبرآنلاین
