بعد از بارداری چه اتفاقی برای واژن شما می افتد؟

با این حال، واژن شما تحت تاثیر زایمان قرار می گیرد، اما بیشتر این تغییرات موقتی هستند یا می توان با مداخلاتی مانند تمرینات کف لگن کاهش یافت.

نگرانی های واژن بعد از بارداری و زایمان

واژن شما ساختاری در داخل بدن شماست. هر چیزی که می توانید در خارج ببینید، از جمله لابیا (چین یا “لب”)، کلیتوریس، و مونس پوبیس (قسمتی که موهای ناحیه تناسلی رشد می کند) قسمت هایی از فرج هستند نه واژن. دهانه واژن جایی است که خون قاعدگی جریان می یابد و نوزاد هنگام زایمان بیرون می آید.

جاذبه

واژن شما در حین زایمان کشیده می شود تا کودک از کانال زایمان عبور کند. یک مطالعه نشان داد که عضلات کف لگن درگیر هنگام تولد می توانند بیش از سه برابر میزان طبیعی کشش پیدا کنند.

واژن برای کشش طراحی شده است. پس از زایمان، بافت معمولاً به حالت قبل از بارداری منقبض می شود.

واژن ممکن است بعد از بچه دار شدن شل شود و این نتیجه کشش عضلات کف لگن در اطراف واژن است. این تغییر بر اساس عوامل متعددی مانند اندازه جنین، هر گونه عارضه در حین زایمان و تعداد نوزادانی که قبلاً به دنیا آورده اید، می تواند بارزتر باشد. عوامل ژنتیکی و اضافه وزن نیز تاثیرگذار است.

انجام تمرینات کف لگن مانند Kegels می تواند به تقویت کف لگن شما بعد از نوزاد کمک کند. با پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید چه زمانی به اندازه کافی برای شروع این تمرینات بهبود یافته اید.

تغییر در ظاهر

اکثر تغییرات در ظاهر فرج و دهانه واژن که ممکن است پس از بارداری رخ دهد، فقط موقتی هستند. با این حال، هایپرپیگمانتاسیون ممکن است دائمی باشد. زایمان همچنین ممکن است باعث تورم یا تغییر رنگ ناشی از بارداری یا روند زایمان شود.

این تورم و تغییر رنگ ممکن است به دلیل هورمون های بارداری رخ دهد، چه سزارین یا زایمان طبیعی داشته باشید. بسته به طول و شدت زایمان شما، خود فرآیند زایمان می تواند منجر به تورم شود. تحویل با ابزارهایی مانند فورسپس یا کمک خلاء نیز ممکن است در تورم موثر باشد. 2

درمان اپیزیوتومی

کشش، پارگی و پارگی می تواند در اطراف دهانه واژن در حین زایمان ایجاد شود. این آسیب ها باید مدتی طول بکشد تا بهبود یابد. در حالی که نسبت به گذشته کمتر رایج است، گاهی اوقات اپیزیوتومی برای کمک به ایجاد فضا برای نوزاد ضروری است.

اپیزیوتومی زمانی است که پزشک یا ماما یک برش کوچک در پرینه (پوستی که مقعد را به دهانه واژن متصل می کند) ایجاد می کند تا فضای بیشتری برای عبور نوزاد ایجاد کند.

به طور کلی، اپیزیوتومی در حدود سه تا شش هفته بهبود می‌یابد و در برخی موارد می‌تواند جای زخم باقی بگذارد. مقدار بافت اسکار بستگی به میزان درگیری پرینه و سایر آسیب های بافتی دارد. این بافت اسکار معمولاً قابل توجه نیست و بر ظاهر یا عملکرد واژن شما تأثیر نمی گذارد.

آسیب فورسپس

استفاده از فورسپس به عنوان یک مداخله پزشکی در هنگام زایمان می تواند باعث آسیب به بافت واژن شود. اکثر پزشکان دیگر از فورسپس استفاده نمی کنند، با این حال، اگر کودک شما برای بیرون آمدن فورسپس نیاز دارد و در اولین معاینه پس از زایمان همچنان درد واژن دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

تغییر در عملکرد

به طور کلی، عملکرد واژن شما در نتیجه بارداری یا زایمان تغییر نمی کند. با این حال، گاهی اوقات عضلات کف لگن که واژن را کنترل می کنند تحت تأثیر قرار می گیرند.

این ماهیچه‌ها مثانه و واژن را احاطه کرده و از آن حمایت می‌کنند، بنابراین ممکن است در هنگام تولد یا در اثر فشار بارداری آسیب ببینند یا ضعیف شوند. در برخی موارد، آسیب به عضلات کف لگن می تواند منجر به عوارضی مانند اختلال عملکرد مثانه یا افتادگی رحم شود.

بی اختیاری ادرار

یکی از شایع ترین مشکلاتی که خانم ها بعد از زایمان دارند بی اختیاری ادرار است. برخی از زنان متوجه نشت ادرار می‌شوند، به‌ویژه با فعالیت‌های شدید، مانند پریدن یا عطسه کردن. این شایع است، اما طبیعی یا غیر قابل درمان نیست. از پزشک خود بخواهید که عضلات کف لگن شما را برای جلوگیری از بی اختیاری تقویت کند.

واژن ساختاری است که برای نگه داشتن نوزاد طراحی شده است و بعد از بارداری از نظر ساختار و ظاهر تغییر چندانی نخواهد داشت. با این حال، در برخی موارد، در نتیجه آسیب یا ضعیف شدن عضلات کف لگن، یک زن ممکن است تغییرات پس از زایمان مانند بی اختیاری ادرار، اختلال عملکرد مثانه یا درد در حین رابطه جنسی را تجربه کند.

عملکرد جنسی

یک مطالعه نشان داد که 91.3 درصد از زنان پس از بچه دار شدن، نوعی مشکل جنسی را گزارش کردند. دلایل آن می تواند از اختلالات خواب کودک گرفته تا احساسات زن در مورد واژن خود متغیر باشد. اعصاب لگن نیز ممکن است در دوران بارداری و زایمان آسیب ببینند یا تغییر کنند.

ماهیچه های کف لگن که در بدو تولد به سختی کار می کردند نیز در عملکرد جنسی و ارگاسم نقش دارند. برخی از زنان به دلیل ضعیف شدن عضلات کف لگن احساس عدم رضایت جنسی را تجربه می کنند یا احساس می کنند واژن آنها مانند گذشته کار نمی کند.

مقاربت دردناک نیز می تواند به دلیل خشکی ناشی از تغییرات هورمونی بارداری و شیردهی باشد. این خشکی موقتی است و با روان کننده قابل درمان است.

گزینه های درمان

خوشبختانه، برخی از تمرینات می تواند به تقویت عضلات ضعیف لگن کمک کند.

کگل

فشار دادن یا سفت کردن ساده و مکرر عضلات کف لگن فوایدی دارد.

سایر ورزش‌هایی که از عضلات مرکزی بدن شما استفاده می‌کنند در دوران بارداری بی‌خطر هستند و می‌توانند به درگیر کردن کل کف لگن برای قوی نگه داشتن آن کمک کنند. البته ورزش های سنگین جدید را شروع نکنید اما اگر قبل از بارداری ورزش می کردید این ورزش را ادامه دهید زیرا فواید زیادی دارد.

درمان کف لگن

مطالعات نشان داده اند که برنامه های تمرینی کف لگن پس از زایمان در کاهش بی اختیاری ادرار پس از زایمان و قدرت کف لگن بسیار مفید است. موثرترین برنامه ها توسط متخصصان بهداشتی آموزش دیده اجرا می شود و شامل دستگاه مقاومت واژن می شود.

ممکن است انجام این تمرینات به تنهایی دشوار باشد. اگر با عضلات ضعیف کف لگن دست و پنجه نرم می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. ب

جراحی ترمیمی

در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم کف لگن و حمایت از هر ساختاری که ممکن است افتاده باشد، مانند رحم یا مثانه، مورد نیاز باشد. 3

اگر هر یک از این تغییرات را تجربه کردید، اجازه ندهید خجالت شما را از دریافت کمک باز دارد. این مسائل بسیار رایج و اغلب قابل درمان هستند. در مورد گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنید.