بحران کمبود پرستار؛ استعفا از مهاجرت پیشی گرفت!

به گزارش خبرنگار اجتماعی سلامت جو ، نیروی انسانی پرستاری یکی از ارکان اصلی نظام سلامت هر کشور است و نقش اساسی در ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی و ارائه خدمات بهینه پزشکی به بیماران به ویژه در بیماران بستری دارد. بخش ها

چند سالی است که کمبود نیروی پرستاری در کشور به یکی از چالش های جدی نظام سلامت تبدیل شده است که پیامدهای ناگواری بر سلامت عمومی جامعه و کیفیت خدمات درمانی دارد.

وضعیت وخیم نیروی کار پرستاری در ایران

بر اساس گزارش های موجود، تعداد پرستاران فعال در ایران حدود 250 هزار نفر برآورد شده است. این در حالی است که نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در کشور ما بسیار کمتر از استانداردهای جهانی است. به طوری که این نسبت به طور متوسط ​​0.95 پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی است، در حالی که این شاخص در کشورهای پیشرفته معمولا بالای 5 پرستار در هر تخت است.

شاخص پرستار به تخت در بسیاری از استان های کشور به ازای هر تخت بیمارستانی به یک پرستار هم نمی رسد!

این شاخص در برخی استان های مرزی به دلیل مشکل مهاجرت پرستاران فاجعه بار است. به عنوان مثال گچ کار؛ رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری اهواز وی درباره شاخص های نیروی کار پرستاری به تسنیم می گوید: در حال حاضر در تامین نیروی انسانی در کل کشور با مشکل پیچیده ای مواجه هستیم. زمانی نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در استان خوزستان 0.63 بود اما اکنون به 0.5 کاهش یافته است، یعنی کمتر از یک پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی. علاوه بر مشکل تامین نیروی انسانی، یکی از مشکلاتی که در استان خوزستان با آن مواجه هستیم، بحث مهاجرت نیروهای پرستاری به خارج از کشور است و کشورهای حوزه خلیج فارس به راحتی می توانند پرستاران ما را که عربی بلد هستند، بدون مشکل و با صرفه جویی استخدام کنند. یک تست هستند، جذب می کنند! در کشوری مانند عمان، حقوقی که به پرستاران ایرانی پیشنهاد می کنند، نزدیک به 10 برابر حقوقی است که پرستاران در کشور دریافت می کنند، علاوه بر آن، مسکن و امکانات رفاهی مناسبی نیز برای آنها فراهم می کنند.

وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری بارها اعلام کرده اند که بر اساس برآوردها حداقل 100 هزار پرستار دیگر برای تامین نیازهای فعلی بیمارستان ها و مراکز بهداشتی مورد نیاز است. کمبود این تعداد نیروی انسانی باعث فشار مضاعف بر پرستاران موجود و خستگی شغلی، کاهش کیفیت خدمات و افزایش ضریب خطای پزشکی می شود.

چرا پرستار کم داریم؟

بازنشستگی

ابوطالبی; یکی از اعضای شورای عالی نظام پرستاری، بازنشستگی و در نظر نگرفتن نیروهای جایگزین برای بازنشستگان را دلیل کمبود پرستار عنوان می کند و بیان می کند: سالانه 6 هزار پرستار در کشورمان بازنشسته می شوند که نتیجه آن کمبود شدید نیروی پرستاری است. در بخش های بیمارستان

وی می افزاید: قرار بود در برنامه چهارم و پنجم توسعه 10 هزار پرستار استخدام شوند که این اتفاق نیفتاد و مقرر شد در پایان برنامه ششم توسعه نسبت پرستار به تخت 2.5 باشد اما این اتفاق هم نیفتاد

درخواست سالانه 2000 پرستار برای خروج از کشور

مشکل دیگری که منجر به کاهش شدید نیروی انسانی در حوزه پرستاری شده است، شکل گیری پدیده مهاجرت است. برخی از پرستاران به دلیل نداشتن امنیت شغلی و برخی دیگر به دلیل درآمد کم و فشار کاری زیاد ناشی از کمبود پرستار در کشور و در عین حال تبلیغاتی که در بسیاری از کشورها برای جذب آنها انجام می شود، به مهاجرت فکر می کنند.

نجاتیان; رئیس سازمان نظام پرستاری درباره آمار مهاجرت پرستاران می گوید: هم اکنون در سازمان نظام پرستاری در حال صدور 2 هزار گواهینامه حسن نیت (گواهی صلاحیت حرفه ای برای مهاجرت) به پرستارانی هستیم که بهترین پرستاران کشور هستند. کشور

باز شدن تخت های جدید

موضوع دیگری که به کمبود شدید پرستار در کشور دامن زده است، ناکافی بودن جذب نیروی انسانی و افتتاح تخت های جدید بیمارستانی است. تنها در دولت گذشته بیش از 16 هزار تخت بیمارستانی جدید افتتاح شد، در حالی که فکری به حال پرستار برای این تخت ها نمی شد و مجوزی که وزارت بهداشت از سازمان امور اداری و استخدامی برای استخدام دریافت می کرد، تنها محدود به این بود. 25 هزار نفر نه تنها در رشته پرستاری، بلکه در همه رشته های علوم پزشکی بود.

ترک نیروی پرستاری

پرستاران به دلیل کمبود نیروی انسانی مجبور به انجام کارهای بیشتر از حد معمول هستند. این فشار کاری نه تنها بر کیفیت خدمات تاثیر منفی می گذارد، بلکه باعث ایجاد خستگی و استرس در پرستاران می شود. در بسیاری از موارد پرستاران به دلیل کمبود نیروی انسانی مجبور به شیفت کاری طولانی مدت و کار در شرایط غیرعادی می شوند.

نجاتیان نیز در این خصوص می گوید: پرستاران به ازای هر ساعت اضافه کاری به طور متوسط ​​25 هزار تومان دریافت می کنند، در عین حال دچار شیفت های سنگین و اضافه کاری اجباری می شوند به طوری که پس از اتمام نوبت به پرستاران 80 ساعت اضافه کار اجباری داده می شود. ; این کار زیاد و در عین حال کم پرداختی باعث نارضایتی پرستار شده است.

این نارضایتی باعث شده که تعداد پرستاران از کار کنار بروند و استعفا دهند.

عباس عبادی؛ معاون پرستاری وزارت بهداشت در این خصوص می گوید: در سال 1402 تعداد مهاجرت پرستاران به 587 مورد رسید که 1590 نفر از خدمت خارج و 456 نفر استعفا دادند.

خطرات کمبود شدید پرسنل پرستاری در بیمارستان ها

کمبود نیروی پرستاری به طور مستقیم بر کیفیت خدمات بهداشتی تاثیر می گذارد. در برخی موارد ناتوانی پرستاران در ارائه خدمات مناسب به بیماران می تواند منجر به عوارض جانبی و حتی مرگ بیماران شود. بیماران ممکن است به دلیل کمبود وقت و توجه کافی دچار عفونت های بیمارستانی و سایر عوارض شوند.

بر اساس مطالعات، کمبود پرستار در بیمارستان ها با افزایش خطاهای پزشکی ارتباط مستقیم دارد. پرستارانی که در شرایط استرس زا و با حجم کاری سنگین کار می کنند، بیشتر مرتکب اشتباه می شوند. این موضوع نه تنها به بیمار آسیب می رساند، بلکه می تواند فشار روحی و روانی بر پرستار وارد کند.

کمبود نیروی انسانی در حوزه پرستاری می تواند منجر به افزایش هزینه های درمان شود. افزایش مدت زمان بستری بیماران به دلیل عدم مراقبت کافی باعث افزایش هزینه های بیمارستانی و در نهایت بار مالی بر دوش نظام سلامت کشور می شود.

اولتیماتوم 2 ماهه پرستاران به دولت

سه سال پیش بود که سرانجام و پس از 14 سال پس از تاکید مقام معظم رهبری بر ضرورت تامین معیشت و بهبود وضعیت پرستاران، قانون تعرفه خدمات پرستاری اجرا شد. قانونی که در ابتدا با هدف افزایش رضایتمندی پرستاران از وضعیت درآمدی آنها صورت گرفت اما اکنون به دلیل اجرای ناقص و نادرست به موضوع اعتراض پرستاران تبدیل شده است.

بر اساس این قانون قرار بود درآمد هر پرستار بر اساس بسته های خدماتی تعریف شده متناسب با عملکرد وی باشد، اما اجرای خودسرانه این قانون در دانشگاه های علوم پزشکی و همچنین تاخیر بسیار شدید در پرداخت مطالبات پرستاران از محل اجرای این قانون که در برخی استان ها بیش از یک سال است سالی که گذشت باعث شد مبلغ زیادی به حقوق پرستاران اضافه نشود و همین امر باعث شد که پس از گذشت چند ماه شاهد اعتراضاتی نیز باشیم. در جامعه پرستاری در چندین شهر کشور.

مشکلات پرستاران به این موارد ختم نمی شود نجاتیان درباره مشکلات پرستاران می گوید: علیرغم اینکه مجلس در قانون، حرفه پرستاری را سخت و زیان آور توصیف کرده و قانون بازنشستگی مشاغل سخت، بازنشستگی را پس از 25 سال تعیین کرده است. از خدمات، هیچ یک از پرستاران بخش دولتی هنوز از این مزایا برخوردار نیستند.

وی می افزاید: موضوع مالیات فارغ التحصیلی باعث شده تا پرستارانی که در دو بیمارستان مشغول به کار هستند، 8 تا 9 میلیون تومان مالیات پرداخت کنند که رقم بسیار قابل توجهی است. سال گذشته مجلس ترمیم حقوق کارکنان وزارت بهداشت را پیش بینی کرد اما این ترمیم در مصوبه پرستاران لحاظ نشد. از سوی دیگر از بودجه عمومی و درآمدهای خصوصی تامین می شد در حالی که بیمارستان ها نمی توانند این مبالغ را پرداخت کنند.

مواردی از قبیل ایجاد مناسب مراقبت های ویژه پرستاری، استخدام نیروهای شرکتی و نیروهای برنامه ریزی شده شاغل در ایام کرونا، رفع مشکل اضافه کاری اجباری و افزایش ساعات اضافه کاری، کاهش تاخیر بیمه ها و بیمارستان ها در پرداخت خسارت. مربوط به قانون تعرفه خدمات پرستاری و … اینها مطالباتی است که پرستاران از وزارت بهداشت و نهادهای متولی دارند.

رئیس سازمان نظام پرستاری از مهلت پرستاران به دولت و مجلس برای رفع نگرانی ها خبر داد و افزود: در دو ماه گذشته شورای تامین کشور، رئیس کمیسیون بهداشت، وزیر بهداشت و درمان و… سازمان نظام پرستاری به موضوع مطالبات پرستاران ورود کرد و سازمان نظام پرستاری به سفرهای استانی رفت. وی به پرستاران قول داد که تا روز پرستار این نگرانی ها را پیگیری کند اما به مسئولان هشدار می دهیم که باید ظرف 1.5 تا 2 ماه آینده که مصادف با روز پرستار است پاسخ قانع کننده ای به جامعه پرستاری بدهیم.

وی هشدار داد: باید حداقل دو یا سه مشکل مهم پرستاران را تا روز پرستار که زمان زیادی باقی نمانده است هر چه زودتر حل کنیم وگرنه نظام سلامت با چالش بزرگی مواجه خواهد شد.

پس از شکل گیری اعتراضاتی که در برخی موارد منجر به غیبت پرستاران در بخش های بیمارستانی شد، وزارت بهداشت مبلغی معادل 7 هزار میلیارد تومان برای پرداخت معوقات در نظر گرفت که به گفته سازمان نظام پرستاری تنها بخشی از آن. محقق شده است. حال باید منتظر ماند و دید وزارت بهداشت دولت چهاردهم برای به دست آوردن دل پرستاران تا روز پرستار چه خواهد کرد.

لازم به ذکر است پرداخت مبالغ معوقه و پرداخت مطالبات و معوقات هر چند ضروری است، اما محل اقامت موقتی برای رفع مشکلات روزمره پرستاران است و باید برای جامعه پرستاری کشور راه حل اساسی اندیشیده شود تا نظام سلامت در آینده نیز از حضور این نیروهای ارزشمند بی نصیب نخواهد ماند. .

انتهای پیام/