به گزارش خبرآنلاین، در 30 سال گذشته میزان ابتلا به سنگ کلیه افزایش چشمگیری داشته است و به احتمال زیاد این موضوع به دلیل تغییرات محیطی مانند تغییر عادات غذایی است. بیماری سنگ کلیه با شیوع بالا و افزایش تدریجی بروز در هر دو جنس در سراسر جهان مشخص می شود که اغلب با بیماری های مختلفی مانند بیماری های قلبی عروقی و کلسیفیکاسیون های عروقی، شاخص توده بدنی بالاتر، دیابت، سندرم متابولیک و خطر بالاتر ابتلا به این بیماری همراه است. توسعه بیماری مزمن کلیه .
همشهری آنلاین در گزارشی نوشت: علائم و عوارض سنگ کلیه بر اساس محل و اندازه سنگ می تواند متفاوت باشد. سنگ کلیه ممکن است باعث انسداد شدید در مجاری ادراری و عوارضی مانند هیدرونفروز شدید، آسیب بافت کلیه و افزایش خطر عفونت شود. سنگ کلیه به صورت درد حاد در پهلو یا شکم همراه با حالت تهوع و استفراغ ظاهر می شود. خون در ادرار در 90 درصد موارد وجود دارد، اما عدم وجود آن سنگ کلیه را رد نمی کند. سنگ کلیه بسیار شایع است. سنگ های ادراری علاوه بر ایجاد درد شدید و انسداد در هنگام عبور سنگ، ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود.
انواع سنگ کلیه
از نقطه نظر بالینی، شناسایی نوع سنگ مهم است. زیرا بر اساس آن پیش آگهی و انتخاب رژیم پیشگیری ایده آل شکل می گیرد. سنگ کلیه شامل اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم، اسید اوریک، استروویت و سیستین است. 80 درصد سنگ های کلیه از کلسیم تشکیل شده اند که شایع ترین آن اگزالات کلسیم است. همچنین سنگ های غیر کلسیمی 15 تا 20 درصد سایر سنگ های کلیه را تشکیل می دهند که به ترتیب شامل سنگ های «اسیدوریک» به میزان 8 درصد، «استرووایت» به میزان 1 درصد و «سیستین» کمتر از 1 درصد است. .
به گفته دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، سنگ های «اگزالات کلسیم» زمانی تشکیل می شوند که دفع اگزالات از طریق ادرار افزایش یابد و به کلسیم موجود در ادرار متصل شود و «کمپلکس اگزالات کلسیم» ایجاد شود. از آنجا که حلالیت اگزالات کلسیم بسیار کمتر از اگزالات است، امکان رسوب آن و تشکیل سنگ کلیه وجود خواهد داشت. توصیه پزشکی در این مورد این است که غذاهای حاوی اگزالات بالا را محدود کنید. علاوه بر این، مصرف محصولات لبنی می تواند به کاهش جذب اگزالات کمک کند. زیرا کلسیم رژیم غذایی با اگزالات در روده به صورت اگزالات کلسیم است که قابل جذب نبوده و از طریق مدفوع دفع می شود.
درمان های تغذیه ای برای سنگ کلیه
شواهد قانع کننده زیادی نقش مهم رژیم غذایی را در بیماری سنگ نشان داده است. بنابراین، تاریخچه رژیم غذایی باید شامل اطلاعاتی در مورد عادات غذایی معمول (وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها)، مصرف کلسیم، مصرف غذاهای غنی از اگزالات (اسفناج، ریواس، سیب‌زمینی) و مصرف مایعات، مانند میزان مصرف برخی نوشیدنی‌ها باشد. خواهد بود
مصرف زیاد سدیم باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار می شود. رژیم های غذایی با اگزالات بالا، مکمل های ویتامین C با دوز بالا (بیش از 1000 میلی گرم در روز) سطح اگزالات ادرار را افزایش می دهند. رژیم های غذایی با پروتئین بالا می توانند کلسیم ادرار را افزایش دهند، pH ادرار را کاهش دهند و سطح اسید اوریک ادرار را افزایش دهند. بنابراین، رژیم های غذایی با پروتئین بالا می تواند خطر ابتلا به سنگ های اگزالات کلسیمی و سنگ های اسید اوریک را افزایش دهد.
درمان‌های تغذیه‌ای برای سنگ کلیه شامل مداخلات غذایی با هدف کاهش خطر تشکیل و عود سنگ است که می‌تواند شامل مصرف مایعات، دریافت کلسیم در رژیم غذایی، کاهش مصرف اگزالات، تعادل پروتئین و کربوهیدرات، مصرف میوه و سبزیجات و تعادل پروتئین و کربوهیدرات باشد.
مصرف مایعات، هیدراتاسیون کافی برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه بسیار مهم است. نوشیدن آب زیاد به رقیق شدن غلظت مواد معدنی در ادرار کمک می کند و احتمال تشکیل سنگ را کاهش می دهد.
مصرف کلسیم و کلسیم در رژیم غذایی مهم هستند. زیرا می تواند به کاهش خطر سنگ های اگزالات کلسیمی کمک کند. مصرف غذاهای با کلسیم بالا می تواند به کاهش سطح اگزالات در رژیم غذایی کمک کند.
کاهش مصرف اگزالات برای جلوگیری از سنگ های اگزالات کلسیم ضروری است. این را می توان با اجتناب از غذاهای غنی از اگزالات مانند اسفناج و ریواس کاهش داد.
تعادل پروتئین و کربوهیدرات؛ حفظ تعادل پروتئین و کربوهیدرات ها می تواند به کاهش خطر تشکیل سنگ کمک کند. خوردن بیش از حد غذاهای غنی از پروتئین می تواند خطر ابتلا به سنگ های اگزالات کلسیمی را افزایش دهد.
مصرف میوه و سبزیجات؛ افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات می تواند به کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کند. رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات می تواند به حفظ سلامت دستگاه ادراری و کاهش خطر تشکیل سنگ کمک کند.
دریافت مواد شیمیایی گیاهی؛ برخی از فیتوکمیکال ها مانند فلاونوئیدها، پلی ساکاریدها و ساپونین ها دارای خواص ضد سنگ کلیه هستند که می توانند به پیشگیری و درمان سنگ کلیه کمک کنند.
مکمل های غذایی
مقدار و دفعات مکمل های ویتامین و مواد معدنی باید به دقت ارزیابی شود. مطالعات در مورد نقش احتمالی ویتامین ها در تشکیل سنگ کلیه عمدتاً بر روی ویتامین D متمرکز شده است. داده های حاصل از مطالعات اولیه پیشگیری از سنگ کلیه نشان می دهد که اجتناب از رژیم غذایی کم کلسیم خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می دهد زیرا مصرف کافی کلسیم باعث کاهش جذب اگزالات از سنگ کلیه می شود. روده و غلظت آن در ادرار با توجه به مولکول های ویتامین D، ویتامین D فعال در افراد مبتلا به سنگ کلیه بیشتر از افراد بدون سابقه سنگ کلیه است و سطح سرمی 25 هیدروکسی کوله کلسیفرول به طور کلی در تشکیل سنگ کلیه با هیپرکلسیوری بالاتر است. ارتباط بین مکمل های ویتامین D رژیمی و خطر تشکیل سنگ در حال حاضر به طور کامل شناخته نشده است. در نتیجه، اندازه گیری دفع کلسیم از طریق ادرار قبل و بعد از ویتامین D یا بدون مکمل کلسیم برای مدیریت خطر تشکیل سنگ کلیه کلسیم توصیه می شود.
سایر ویتامین های مورد بحث در زمینه بیماری سنگ کلیه ویتامین C و B6 هستند. زیرا هر دو در متابولیسم اگزالات نقش دارند. نتایج کلی مطالعات نشان داد که مصرف زیاد ویتامین C می تواند یک عامل خطر برای سنگ کلیه در مردان باشد، در حالی که به نظر می رسد مصرف زیاد ویتامین B6 در رژیم غذایی اثر محافظتی دارد، اما فقط در زنان. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که اسید اسکوربیک خطر ابتلا به سنگ های اگزالات کلسیمی را افزایش می دهد، زیرا به طور مستقیم به اگزالات متابولیزه می شود و در نهایت از طریق ادرار دفع می شود.
در واقع، مکمل ویتامین C منجر به افزایش سطح اگزالات ادرار می شود، بنابراین اسید اسکوربیک یک عامل خطر برای افرادی است که مستعد ابتلا به سنگ کلیه هستند. شواهد نشان داد که دریافت کل ویتامین C بیش از 1000 میلی گرم در روز با 41 درصد افزایش خطر ابتلا به اولین سنگ کلیه مرتبط است.
علاوه بر این، چندین محصول گیاهی رژیمی برای پیشگیری و مدیریت بیماری سنگ کلیه استفاده می شود، اما شواهدی در مورد اثربخشی آنها هنوز وجود ندارد. زغال اخته یک عنصر محبوب در مکمل های غذایی است و معمولا برای جلوگیری از عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شود. مطالعات بالینی انسانی نتایج متناقضی را در مورد مکمل کرن بری و نقش آن در تشکیل سنگ کلیه گزارش کرده اند.
۴۷۲۳۶
منبع:خبرآنلاین
