بار مشکلات بر دوش بیمارستان ها/ درمانگاه ها توجه مسئولان را می طلبد – خبرگزاری مهر ایران و جهان
خبرگزاری مهر ، گروه استان ها – معصومه آماده شده است: روستاهای بخشداری شرق میامی از نظر دریافت خدمات وضعیت چندان مناسبی ندارند. این روستاها همواره از مشکل کمی و کیفی آب رنج می برند و خواستار بهبود خدمات درمانی هستند. شوری و تلخی آب از مسائل مهم مردم این روستا است.
مسئله دیگری که این روستاها با آن دست و پنجه نرم می کنند امنیت است. در خصوص مشکلات روستای بکران گفت وگویی با علی علوی پور کشاورز این روستا داشته ایم. در این مصاحبه سعی شد به ابعاد مختلف مشکلات روستاهای منطقه به ویژه بکران پرداخته شود. با این توضیح که بکران در شهرستان میامی و در نواحی شرقی این شهرستان در مسیر میامی – جاجرم قرار دارد. تقریباً این منطقه در رده شرقی قرار دارد بیشترین در استان سمنان و هم مرز با خراسان رضوی است.
از شیرین سازی آب آشامیدنی شور در روستاهای کلاته شرقی بگویید
روستاهای منطقه پیچیده و آب شرب روستاهای بکران است هونستان و شریف آباد از چاه تامین می شود. آب این چاه بی کیفیت و شور است. دولت سیزدهم چاهی در این منطقه حفر کرد کهE C” آب با کیفیت است.
این چاه حفر شده و آماده بهره برداری است اما در فاصله پنج کیلومتری از مخازنی که ما استفاده می کنیم قرار دارد و باید با خط انتقال هدایت شود. اکنون لوله های مورد نیاز این خط خریداری شده و شرکت آبرسانی میامی باید بقیه عملیات را انجام دهد.
کشاورزان روستای بکران برای تامین آب زمین های خود با چه مشکلاتی مواجه هستند؟
در روستای بکران هفت تا هشت حلقه چاه کشاورزی وجود دارد اما مشکل کشاورزان این است که به دلیل نبود برق، آب چاه ها قطع می شود. مثلاً چهار تا پنج ساعت برق چاه قطع می شود و به همین دلیل کشاورزان ضرر می کنند.
شورای اسلامی بکران این موضوع را پیگیری کرد مشکل برق سراسری است و هیچ کاری از عهده استان و شهرستان بر نمی آید. این قضیه بیشتر مربوط به جهاد کشاورزی است و از دایره دهیاری و شورا خارج است.
اقدام ابتکاری بله؛ برنامه ای که داریم همکاری با جهاد کشاورزی برای ثبت نام و دادن مدارک به افرادی است که مستثنیات زمین دارند چون اکثر چاه های روستا کوچک است و گرفتن سند می تواند به کشاورزان کمک کند.
كار مهمي كه جهاد كشاورزي انجام داده اين است كه به جاي انتقال آب از نهرهاي سنتي لوله كشي كرده تا همان آبي كه در آنجا هست هدر نرود. دهیاری تلاش کرد از بنیاد برکت برای کشاورزانی که می خواستند باغ ها و مزارع خود را با لوله آبیاری کنند وام دریافت کند و معتقدیم این امر به کاهش هدر رفت آب کمک کرده است.
مردم از سگ های ولگرد شکایت دارند
در واقع دهیاری باید این سگ های ولگرد را جمع آوری کند. عقد قرارداد با پزشک دامپزشکی مرکز دامپزشکی میامی و پیمانکار مجموعه بیاورید سگ ها را امضا کرده ایم اما اینجا یکی دو بار روستاییان سگ های ولگرد را جمع آوری کردند اما از آنجایی که فاصله روستاهای دیگر منطقه به هم نزدیک است دوباره روستا پر از سگ های ولگرد است.
اگر روستای بکران سگ جمع آوری کند و روستاهای دیگر این کار را نکنند فایده ای ندارد. هونستان و کهن سگ ها را جمع آوری کرد اما هنوز تعداد سگ ها کم نشده است. قراردادی که گفتیم یک قسمت عقیم سازی سگ ها را هم دارد اما این هم یک مشکل دارد و آن اینکه سگ ها بعد از عقیم سازی به ما برگردانده می شوند و می گویند باید آزاد شوند! برای هر سگ یک و نیم میلیون تومان هزینه می کنیم اما فایده ای ندارد و باید دوباره همه را رها کنیم و این یعنی دوباره جمعیت عظیمی از سگ ها جمع می شوند.
وضعیت بهداشت و درمان روستای بکران و روستاهای کلاته شرقی چگونه است؟
بهداشت روستای ما خوب است و حتی سایر روستاهای کلاته شرقی را نیز در بر می گیرد. یک پزشک در این مرکز به طور دائم طبابت می کند اما این مرکز صبح ها در ساعات اداری فعالیت می کند و 24 ساعته نیست. دکتر هم صبح به درمانگاه می آید و با توجه به جمعیت پنج هزار نفری منطقه اصلا جوابگو نیست و اگر در ساعات دیگر فردی مریض شود باید به میامی برود.
در خصوص فعالیت شبانه روزی این مرکز چه پیگیری هایی انجام دادید؟
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شاهرود قول داد دو پزشک در این مرکز به کار گرفته شوند تا در صورت مراجعه پزشک به روستاهای دیگر، این پزشک در غیاب پزشک به درمان بیماران بپردازد. اعتراض اهالی این روستا این است که اگر این مرکز به صورت 24 ساعته باز نباشد (به دلیل اینکه جمعیت کلاته شرقی به حد نصاب باز نشدن این مرکز در 24 ساعته نمی رسد) حداقل درمانگاه باید دو شیفت باشد. از طرفی 60 درصد مردم ماشین ندارند.
چه اقداماتی برای پیشگیری از بیماری سالک انجام شده است؟
یک دهه پیش گاهی تا 800 نفر در روستا گدایی می کردند. برای از بین بردن سالک سمپاشی شد و کارشناسان بهداشت برای یافتن لانه به بیابان ها رفتند کوبی و به جایی رسید که سالیانه تنها هفت تا هشت نفر بیمار می شدند، اما اخیراً تقاضا افزایش یافته است و البته این موضوع همکاری مردم را در امر بهداشت می طلبد.
در مورد حمل و نقل به ما بگویید
به طور کلی حمل و نقل در شهرهای شرقی به دو صورت انجام می شود، یکی با مینی بوس و دیگری با تاکسی. اما بهتر است برای کلات ها تاکسی تعیین کنند و به هر نفر اجازه ثبت نام برای مینی بوس بدهند.
سوخت مورد نیاز این منطقه چگونه تامین می شود؟
در گذشته اینجا گاز نبود و مردم از نفت برای گرمایش استفاده می کردند و یک شعبه نفت در این منطقه با کوپن نفت توزیع می کرد. وقتی گاز به روستا آمد این انشعاب جمع شد و مردم گاز دارند. از نظر توزیع گازوئیل و سوخت حمل و نقل پمپ بنزین کهن فعال است اما به دلیل وجود گاز به کسی کپسول نمی دهند و اگر شخصی مانند کشاورز یا دامدار نیاز به کپسول گاز دارد باید از این طریق نیاز خود را تامین کند. کارت، اما مشکل این است. گاز گرفتن خیلی سخته!
مشکل مردم بکران کمبود فشار گاز است و برای پخت غذا مجبورند مثلا از کپسول هایی استفاده کنند که به سختی پیدا می شود. البته در این منطقه مغازه هایی هستند که برای پرکردن پیک نیک مسافران دو تا سه کپسول می خرند اما کپسول هم دارند. بنزین ندادند.
با صحبت هایی که شورا انجام داد قرار شد روزی یکی دو کپسول به این افراد داده شود اما روزی است و روزی نیست. اگر یک راننده واگن برقی از اینجا رد شود و مثلاً بخواهد پیک نیک خود را پر کند، با مشکل مواجه می شود.
به کاهش دامداری در روستا اشاره کردید، دلیل آن چه بود؟
دامداران با کمبود علوفه مواجه هستند. توزیع ورودی ها برای مدتی خوب بود. آنها نهاده ها را بین دامداری ها توزیع کردند، اما قیمت نهاده ها افزایش یافت و تعداد زیادی از دامداران شغل خود را ترک کردند و تنها تعداد کمی از دامداران در حرفه خود باقی ماندند. در حال حاضر وضعیت افرادی که اکنون دامپروری می کنند با توجه به افزایش قیمت دام وضعیت آنها بهتر شده است.
یک زمانی قیمت نهاده ها بالا رفت و قیمت دام پایین آمد، در نتیجه بسیاری از دامداران ضرر کردند، شاید 50 تا 60 درصد دامداران این حرفه را رها کردند، از خرید نهاده ها ضرر کردند و از طرفی دیگر. ، گوسفندان خود را ارزان فروختند. الان هم بارندگی خوب بوده، نهاده ها مشکلی ندارد و قیمت دام زنده هم افزایش یافته و به کیلویی 200 تا 250 هزار تومان رسیده و این موضوع تا حدودی دامدار را راضی کرده است.
دلیل نگرانی برخی روستائیان از جیره بندی نان چیست؟
بکران سه نانوایی دارد که هر کدام 70 تا 80 کیسه در ماه سهمیه آرد دارند. اگر شخصی به نانوایی کنار جاده سر بزند متوجه می شود 70 درصد کسانی که نان می خرند نانوا نیستند. از طرفی سهمیه آرد بر اساس جمعیت داده می شود که بکران 1250 نفر جمعیت است و کهن و شریف آباد بر اساس جمعیت سهمیه آرد داده می شود. با توجه به اینکه روستاهای دیگر هم از اینجا نان می خرند، کمبودی ندیدم.
آیا در کلاته شرقی روستای بدون نانوایی داریم؟
شریف آباد نانوایی ندارد اما دو کیسه آرد سهمیه دارد. در مورد نانوایی با اهالی روستا صحبت کردیم تا فردی را برای نانوایی معرفی کنیم. این روستا نیز مانند روستای جهان آباد می تواند آرد خود را به یکی از روستاها تحویل دهد و شورای نان در روستای خودش توزیع کند. این روستا می تواند سهمیه خود را به کهن برای پخت نان و رفع مشکلات مردم بدهد.
چگونه می توان مهاجرت معکوس را در مناطق شرقی انجام داد تا افرادی که از روستا به شهر مهاجرت کرده اند دوباره به روستا برگردند؟
اگر دولت برای مهاجرت معکوس برنامه ریزی کند، می تواند آن دسته از افرادی که به شهر مهاجرت کرده اند را تشویق کند که به شهر بازگردند. در روستاها باید امکانات و رفاه کافی برای جذب مردم به روستا وجود داشته باشد.
بکران 1200 نفر جمعیت دارد اما حداقل 4000 بکران در شاهرود و سمنان زندگی می کنند! اگر به شاهرود، تهران، سمنان، ایوانکی سفر کنید متوجه می شوید که بخش زیادی از مردم بکرانی صحبت می کنند!
در روستاهای کلاته شرقی بیکار نداریم. اگر یکی اعلام کرد که بیکار است، دنبال کار نمی رود، چون اینجا شش تا هفت گروه را از جاهای دیگر می آورند تا در زمین خود کار کنند و در این مکان چون کشاورزی می کنند، در تمام فصول کار وجود دارد. ، اما اگر صنعت نیز عالی خواهد بود.
از دولت چه می خواهید؟
در سه سال دولت سیزدهم به خوبی از روستاها مراقبت کردند. امیدواریم دولت چهاردهم که با رای مردم منتخب است به فکر روستاییان نیز باشد چرا که اگر مشکلات روستا حل شود شهر مشکلی ندارد بلکه مشکلات روستا باعث می شود. مهاجرت به شهرها و ایجاد حاشیه نشینی. آسیب های اجتماعی نیز رخ می دهد.
