از تغییر در دمای پوست و بدن به ضعف حرکتی ، کاهش اشتها و استعفای اجتماعی. همه آنها بخش طبیعی روند خاموش کردن تدریجی هستند.
فارارو در یک خبرنامه نوشت: آخرین لحظات زندگی برای خانواده ها و مراقبان غالباً پر از نگرانی و سردرگمی است ، زیرا بسیاری از تغییرات بدن طبیعی در این مرحله ناشناخته است. درک این علائم نه تنها اضطراب را کاهش می دهد ، بلکه به درک بهتر روند طبیعی سکوت نیز کمک می کند.
پزشکان و پرستاران به خوبی می دانند که بدن در آخرین روزها یا هفته های زندگی چه تغییراتی را تجربه می کند. اما متأسفانه این آگاهی حیاتی به ندرت به خانواده هایی منتقل می شود که بیشتر آنها به آن احتیاج دارند. در نتیجه ، علائم طبیعی پایان زندگی اغلب با ترس خارج می شود ، در حالی که بیشتر آنها بخشی از روند طبیعی انقراض هستند.
درک این علائم می تواند به خانواده ها و مراقبان کمک کند تا با عزیزان خود راحت تر باشند. در زیر ده تغییر جسمی رایج است که معمولاً در این مرحله رخ می دهد.
پوست نازک و شکننده می شود
در هفته ها یا روزهای آخر زندگی ، پوست نازک تر و حساس می شود. حتی تماس با نور می تواند باعث کبودی یا پارگی شود.
پزشکان توصیه می کنند در این زمان از لباس و لنت های نرم استفاده کنید و شخص هنگام حرکت مراقب باشد. مرطوب کننده های خفیف همچنین به حفظ نرمی و جلوگیری از آسیب پوست کمک می کنند. این پوست نازک نشانه ضعف جریان خون و کاهش بازسازی سلولی در بدن است.
کاهش وزن ملموس
در مراحل پایانی زندگی ، اشتها کاهش می یابد و میزان غذا یا آب آشامیدنی به حداقل می رسد. این ممکن است برای اطرافیان نگران کننده باشد ، اما در واقع بدن دیگر به انرژی زیادی احتیاج ندارد.
مصرف یک جرعه آب یا طعم غذای مورد علاقه می تواند در ایجاد حس آرامش و ارتباط عاطفی مفید باشد. نکته مهم این است که خانواده ها می دانند که کاهش وزن در این زمان طبیعی است و نشانگر توقف تدریجی اندام است.
نوسان دمای بدن
با کند شدن سیستم های بدن ، تنظیم دما نیز نامنظم است. معمولاً جریان خون به دست و پا کاهش می یابد و این مناطق سردتر می شوند. در حالی که ظاهر این ممکن است باعث نگرانی شود ، اغلب فرد احساس ناراحتی نمی کند.
استفاده از پتوهای سبک و سبک نه تنها به بدن کمک می کند بلکه احساس امنیت و مراقبت را نیز القا می کند.
تغییر در الگوی تنفس
در مرحله آخر ، الگوهای تنفسی ممکن است به طور قابل توجهی تغییر کند. گاهی اوقات تنفس عمیق و سریع در نفس های کم عمق و نامنظم جایگزین می شود. صدای خروپف یا “نفس مرگ” نیز ممکن است به دلیل تجمع مخاطی در جاده های تنفسی شنیده شود. کارکنان درمانی روش های مختلفی برای کاهش این صدا و آرامش تنفس ، از تغییر وضعیت بدن گرفته تا داروهای خفیف دارند.
مهمترین چیز این است که بدانید این تغییرات معمولاً برای خود بیمار دردناک نیست.
قدرت موتور را کاهش دهید
با نزدیک شدن به پایان زندگی ، ضعف عضلات به تدریج افزایش می یابد و چیزهای ساده ای مانند نشستن ، راه رفتن یا حتی چرخش در رختخواب دشوار می شود. در این شرایط ، کمک های فیزیکی اطرافیان لازم و استفاده از تجهیزات کمکی مانند تختخواب ویژه یا صندلی های چرخدار است.
پرستاران در مورد نحوه انجام حرکات بیمار به آرامی و مورد احترام برای جلوگیری از درد یا بی قراری و حفظ کرامت انسان آموزش دیده اند.
معده
در این مرحله ، دستگاه گوارش تقریباً غیرفعال است. یکی تمایلی به خوردن یا نوشیدن ندارد و بلع او برای او دشوار است. این کار استفاده از داروهای مورد علاقه یا غذاهای مورد علاقه را محدود می کند.
تیم های درمانی معمولاً برای حفظ راحتی بیمار ، گزینه های دیگری مانند داروهای تزریقی یا مراقبت های خوراکی را انجام می دهند. نکته مهم این است که خانواده ها می دانند که غذا خوردن در این زمان نشانه رنج نیست بلکه بخشی از روند طبیعی خاموش کردن بدن است.
حجم ادرار را کاهش دهید
کلیه ها در روزهای پایانی فعالیت بسیار محدودی دارند ، بنابراین به ترشحات ادرار کمتری نیاز دارند. رنگ ادرار ممکن است تیره ، قهوه ای یا قرمز شود. این تغییرات ممکن است برای خانواده نگران کننده باشد ، اما از نظر پزشکی طبیعی است.
برای حفظ راحتی بیمار ، از لباس های محافظ یا بوم مخصوص استفاده می شود تا بتوانید آن را آسان تر کنید.
رنگ آمیزی
با کاهش گردش خون ، رنگ پوست به خصوص در دست ، پا و لب تغییر می کند. رنگ آمیزی ابتدا ظاهر می شود و سپس سایه های آبی یا بنفش روی اندامها دیده می شود.
این پدیده ، به نام “سیانوز محیطی” ، نشان می دهد که خون برای حمایت از اندام های حیاتی به مرکز بدن هدایت می شود. این فرایند کاملاً طبیعی است و به معنای درد یا ناراحتی نیست.
خستگی و خواب آلودگی
در این مرحله ، خواب به فعالیت اصلی بدن تبدیل می شود. فرد بیشتر روز را در خواب عمیق می گذراند و ممکن است گاهی اوقات در یک نیمه انعطاف پذیر یا کما باشد. در این زمان ، مراقبان نقش اساسی در رفع نیازهای جسمی وی دارند.
این مرحله فرصتی برای آرامش کامل بدن است ، زیرا بدن آخرین انرژی خود را برای حفظ عملکردهای حیاتی ذخیره می کند.
گام اجتماعی
در روزها یا ساعات پایانی ، ممکن است فرد تمایل خود را برای صحبت یا حضور در جمع خود از دست بدهد و بیشتر در داخل باشد. این رفتار نشانه افسردگی نیست ، بلکه بخشی از روند طبیعی آماده سازی ذهن و روان برای عبور از زندگی است. در این لحظات ، حتی دست های آرام یا پخش موسیقی می توانند بدون نیاز به کلمه ، احساس نزدیکی و آرامش را ایجاد کنند.
پایان زندگی مرحله ای است که بدن و ذهن به تدریج از فعالیتهای جسمی و ارتباطی برای دستیابی به صلح فاصله می گیرند. آگاهی از علائم این روند به خانواده ها کمک می کند تا به جای ترس در کنار عزیزان خود باشند. درک این تغییرات باعث می شود که وداع انسان انسانی ، آرام و پر از احترام بیشتر شود.
۲۲۳۲۱۷
منبع:خبرآنلاین
