اولین گوشی پزشکی چگونه بود؟/ تاریخچه گوشی های پزشکی و تکامل آنها + عکس

به گزارش خبرآنلاین، حدود 200 سال پیش، در سال 1816، در یک روز سرد پاییزی، یک زن جوان با مشکلات قلبی از بیمارستان Necker در پاریس بازدید کرد. قرار بود پزشک 35 ساله ای به نام «رنه تئوفیل-هیاسینت لاینک» او را معاینه کند، اما به دلیل چاقی بیمار، شنیدن ضربان قلب برای پزشک کمی دشوار بود. علاوه بر این، بیمار علائمی داشت که پزشک سمع را کافی نمی دانست. به همین دلیل کاغذی پیچید و یک طرف آن را روی گوش و طرف دیگر را روی سینه بیمار گذاشت و از کاغذ یک گوشی پزشکی طبی ساخت. ابتکار لینک نتیجه داد و صدای قلب با وضوح بیشتری شنیده شد.

برای بررسی های بیشتر، Lynk از یک لوله چوبی توخالی استفاده کرد که می توان آن را نام برد اولین گوشی پزشکی به نام این دستگاه با ابعاد بزرگ و ظاهری شیپور مانند در آن زمان فقط یک دهانه برای قرار دادن روی گوش و سر دیگر آن روی قفسه سینه بیمار قرار می گرفت.

قبل از اختراع این گوشی چوبی، پزشکان از روش هایی مانند ضربه زدن و قرار دادن مستقیم گوش روی سینه بیمار برای شنیدن صدای قلب استفاده می کردند.

لینک ابتدا نام این دستگاه را «معاینه قفسه سینه» گذاشت و سپس آن را به «سونومتر» تغییر داد. از آنجایی که این نام کاربرد دستگاه را به خوبی نشان نمی داد، پس از ماه ها بالاخره نام این دستگاه جدید را گوشی پزشکی گذاشت.

معنی این کلمه مرکب یونانی معادل: به سینه نگاه می کنم.

تکامل طراحی گوشی پزشکی

جنسیت اولیه اولین گوشی های پزشکی و انعطاف ناپذیری به اندازه کافی از جمله مواردی بودند که دامنه استفاده از این گوشی های ابتدایی را محدود کردند.

در سال های 1843 تا 1855، تغییراتی در گوشی پزشکی ایجاد شد. لوله آن انعطاف پذیر شد و دو کانال برای قرار دادن آن روی هر دو گوش ساخته شد. با این تغییر میزان صداهای دریافتی افزایش یافت و معاینات شکل دقیق تری به خود گرفت. پس از این طراحی کاربردی، افراد دیگری سعی در رفع نواقص این مدل داشتند.

تا سال 1960 که دکتر لیتمن (پژوهشگر قلب)، استاد دانشگاه هاروارد، گوشی پزشکی را ساخت که دارای خواص آکوستیک خوبی بود، تغییرات زیادی در گوشی‌های پزشکی ایجاد نشد. وی ویژگی های یک گوشی پزشکی ایده آل را به شرح زیر تعریف کرد:

“تلفن پزشکی باید دارای دو قسمت باشد، یک قسمت (زنگ) برای شنیدن صداهای بم و قسمت دیگر دارای دیافراگم پلاستیکی برای فیلتر کردن صداهای بم باشد. لوله تلفن باید سفت و تا حد امکان کوتاه باشد. همچنین گوشی پزشکی باید کار با آن آسان باشد

این تحولات تا به امروز ادامه داشته و تغییرات زیادی در جزئیات آن ایجاد شده است، اما ساختار اولیه و اساسی آن تغییر چندانی نکرده است. امروزه گوشی های طبی موسوم به گوشی های دیجیتال در بازار وجود دارند که کیفیت و وضوح صدای بهتری دارند و امکان ذخیره نمودار صدا و ضربان قلب و مقایسه و تجزیه و تحلیل آن را با اطلاعات بارگذاری شده قبلی فراهم می کنند.

۴۷۲۳۲