در دهه های اخیر ، درمان سرطان با نیاز به طول عمر بیماران و ظهور عود موضعی ، نیاز به تجدید نظر در گزینه های پزشکی ، از جمله پرتودرمانی ، به یک فرآیند پویا و چند مرحله ای تبدیل شده است.
پیشرفت های چشمگیر در تصویربرداری عملکردی (مانند PET/MRI) ، برنامه ریزی هوشمندانه درمان و الگوریتم های تابش باعث شده است تا مجدداً به مناطق حساس با ایمنی بیشتر ، نه تنها باعث افزایش صحت درمان شود ، بلکه امکان درمان بر اساس خصوصیات بیولوژیکی تومور را نیز فراهم می کند.
در گذشته ، عود موضعی پس از پرتودرمانی اولیه اغلب به عنوان پایان مسیر درمانی در نظر گرفته می شد ، اما امروزه با ظهور مفهوم روشهای درمانی نجات ، RERT یک گزینه مؤثر برای اتصال مجدد بیماری و افزایش کیفیت زندگی بیماران به ویژه در مراکز پیشرفته بوده است.
راهنماهای بین المللی ، مانند Astro و Estro ، در سالهای اخیر رویکردهای جدیدی را برای ایمنی و اثربخشی RERT ارائه داده اند ، و این دستورالعمل ها بر اهمیت شکاف زمانی مناسب ، استفاده از فناوری های پیشرفته و ارزیابی دقیق اندام های حساس و همچنین نقش تصمیم گیری چند منظوره در این فرآیند تأکید می کنند.
پرتودرمانی را برای بیماران مبتلا به سرطان تکرار کنید؟
پوریا آدلی ، متخصص و عضو هیئت مدیره انجمن ایران وی در مصاحبه ای با گزارشگر IMNA ، گفت: تکرار پرتودرمانی درمانی (RERT) در بیماران سرطانی یک سؤال پیچیده و چند رشته ای است که به چندین عامل بستگی دارد: برخلاف گذشته ، اشعه مجدد به مناطق غیرممکن تلقی می شد ، حتی بهبود فناوری ها و فناوری ها. از RERT دستیابی به تعادل بین کنترل موضعی بیماری و جلوگیری از عوارض جدی و ناتوان کننده است.
وی افزود: در دهه های اخیر ، فن آوری های مدرن مانند پرتودرمانی با شدت اصلاح شده (IMRT) ، VMAT ، رادیوتراپی استریوتاکتیک (SBRT/SABR) و پروتون -Trap باعث شده است که تابش دقیق تر و ایمن تر ، و افزود که این روش ها بر روی دوز تومور و کاهش تابش جدید متمرکز شده اند ، اما در برخی از موارد ، می توان در مورد برخی از موارد ، اما در برخی از موارد ، اما در برخی از موارد ، می توان آن را اضافه کرد.
یک متخصص رادیوآکولوژی و یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن رادیوآکولوژی ایرانی اشاره کرد که اساس علمی RERT بر اساس مفهوم ترمیم زمینه های بافتهای طبیعی استوار است و می گوید: بافت های سالم ، به ویژه بیش از شش تا شش ماه (بیش از شش تا شش ماه) ، امکان ترمیم آسیب های DNA ناشی از اشعه را فراهم می کنند. (TRF) دوز تجمع مجاز را محاسبه کرده و حدود 1 تا 2 درصد به حد اولیه گلدوزی اندامهای حساس اضافه کنید.
یکی از مهمترین چالش ها در RERT ، ارزیابی دقیق اندامهای حساس مانند نخاع ، ساقه مغز ، ریه و کبد است
آدلی ادامه داد: تصمیم به تکرار پرتودرمانی نیاز به بررسی دقیق چهار عامل اصلی ، از جمله خصوصیات بیمار و بیماری (مانند درمان اولیه ، وضعیت عملکردی و درمان) ، ملاحظات فنی و دوزیمتر ، تحمل اندامهای حساس به ارزیابی مجدد و ارزیابی چند رشته ای توسط تیم درمانی دارد که هر یک از آنها نقش تعیین کننده ای در درمان دارند.
وی گفت که یکی از مهمترین چالش های RERT ، ارزیابی دقیق اندام های حساس مانند نخاع ، ساقه مغز ، ریه و کبد است.
یک کارشناس رادیوآکولوژی و عضو هیئت مدیره انجمن رادیووانولوژی ایران اظهار داشت که به دلیل دستورالعمل های بین المللی و تجربیات مراکز معتبر پزشکی ، تکرار پرتودرمانی در بیماران منتخب نه تنها امکان پذیر است بلکه در بسیاری موارد مؤثر و ایمن است ، این روش می تواند کیفیت زندگی و زندگی را بهبود بخشد. و این با اصول دقیق پزشکی است.
تکرار پرتودرمانی ، به ویژه در مناطق حیاتی ، دارای چالش های اخلاقی مهمی است و پزشک باید احتمال کنترل بیماری و خطر عوارض شدید از جمله رضایت بیمار آگاهانه ، شفاف سازی کامل علایق و خطرات و مستندات دقیق تصمیم گیری را متعادل کند.
یکی از عوامل مهم در موفقیت RERT ، انتخاب دقیق بیمار بر اساس معیارهای بالینی ، بیولوژیکی و روانی است و بیماران با عملکرد بدنی مناسب ، فاصله زمانی کافی از درمان اولیه و تومورهای حجم محدود کاندیداهای بهتری برای این نوع درمان و همچنین درمان (درمان یا تسکین دهنده) در تعیین مسیر هستند.
با توجه به روند رو به رشد هوش مصنوعی در برنامه ریزی درمانی ، رادیوتراپی تطبیقی و افزایش داده های بالینی ، به نظر می رسد آینده RERT از گذشته واضح تر است و این روش می تواند به یکی از ستون های درمان سرطان در قرن بیست و یکم تبدیل شود.
